1967 yılında, Betty Andreasson adlı Massachusetts’li kadının uzaylılar tarafından kaçırılmasıyla duyulmuştur. Andreasson, dünya dışı varlıklar tarafından kaçırıldığını ve uzaygemisinde kendisi üstünde  tıbbi incelemeler yapıldığından bahsetmiştir. Bununla birlikte uzaylıların uzay gemilerine dair bazı teknik bilgileri ve çizimleri kamuoyu ile paylaşmıştır.  Aşağıdaki renkli uzay aracı çizimleri Betty'nin uzaylılarla olan  yakın temasından alınan  bilgilere dayanılarak çizilmiştir.

THE DAY AFTER ROSWELL– Col. Philip J. Corso (1997) – NOTES

(Page numbers are given for hardback edition)

Ionization which takes place near the smaller electrode is caused by the EXTREMELY HIGH ELECTRIC GRADIENTS IN THIS REGION OF THE FIELD. This ionization results from the stripping of electrons from the air molecules and suspended fluid particles immediately adjacent to the electrode (see Electron Cascade page). The aero-ions or aerosol particles acquire their charge principally in the region of the smaller electrode. Upon acquiring a charge, the majority of aero-ions or charged aerosol particles follow the electric lines-of-force and move generally in the direction of the larger electrode but DO NOT STRIKE THAT ELECTRODE. In the case of the flat-vane ion generators, the observed flow pattern is first toward, then parallel to the surface of the larger electrode and continues in a relatively straight line downstream from the electrode. In the case of cylindrical generators, the flow is radial toward the walls of the cylinder, then out through the electrode apertures. It is obvious that this flow pattern DOES NOT RESULT FROM (NOR ENTIRELY CONFORM TO) SIMPLE ELECTROSTATIC (Coulomb) ATTRACTION, and because of this peculiar behavior the electrohydrodynamic force (electrostrictive hydrodynamics) is apparently largely responsible for the observed flow.

UFO Propulsion Technology Coming Soon?

Have you ever wondered about UFO Propulsion? After all, with our current array of technology it is pretty safe to say, that any Unidentified Flying Objects that are alien in origin and visit our planet Earth, are not remotely local. So how do these alien travelers arrive here from distant star systems via a flying disc shaped object?

The vague answer is really quite simple, with only two outcomes. One, the alien beings life span is extremely long or their advanced knowledge has allowed them to become immortal. This would allow them to travel vast distances without any real consequences.

“Immortal aliens”, now I have heard everything! Yeah, I know, it sounds far fetched, but think about it. In the last few decades we have made phenomenal advancements in medicine that improve our overall health and have increased our life expectancies by 20 years.

If an alien civilization was 100 years ahead of us, what do you think their medical advances might be? Now, imagine that the alien civilization’s technology is 100 million years ahead of us. The idea of the life span of an alien race being border line immortal might seem to be a lot more plausible than previously thought.

The other outcome is that aliens have engineered their UFO spacecraft to solve the silly little problems associated with traveling at the speed of light or faster. In addition to the enormous speed benefits, according to Eisenstein, as an object approaches the speed of light time, begins to slow down. Once an object reaches the speed of light it is unclear what happens to time. Some believe that time slows down to almost 1/7th of what normal time is. While other believe that time will simply stop completely.

I have a couple of theories on how these UFO spacecraft are defying our current known laws of physics and traveling to Earth.


I used to believe that UFOs were powered by an advanced electromagnetic field that surrounds their spacecraft and created a vacuum. A flying saucer that utilized such a vacuum would have the ability to manipulate particles and travel through virtually any medium, air, space, even water. If UFO propulsion is comprised of an advanced electromagnetic field it would also explain why people that experience UFO sightings describe their cars as suddenly stopping or their radios going all screwy.

My current belief on how Unidentified Flying Objects traverse space and time revolves around a controversial new theory call “String theory” or “SuperString Theorem”. String Theory is the idea that our multidimensional universe is comprised of vibrating strings that produce harmonic waves. If correct, the theory would be able to express all the laws of physics in a single unified formula.

If you were to have an advanced understanding of string theory’s unified formula, you would have the ability to travel from one point in the universe to another in a split second. But most importantly, by utilizing string theory, you could do so without breaking the laws of physics.

If you have never heard of string theory before, I highly recommend you look into it, as it is one of the most fascinating theories I have ever seen, that just make perfect sense. Where can I find our more information? Just watch the video, go ahead watch it, I’ll wait.

There are numerous theories on how UFOs travel through the deep dark regions of space and the atmosphere of Earth. Some have come to believe that they use anti-matter technology, gravity drives, ion propulsion, or that they have even developed a method to open up wormholes through space and time. Does it sound like something out of a bad science fiction movie? Think again, the geniuses’ over at NASA have and still are producing groundbreaking research that could make UFO technology a reality for human beings very soon.
 

Or yet otherwise, polarize the electrode environments, shoot the electrons to a distant area - then they will be forced to move with that environment. The returning REACTION is what determines movement (see figs.31).

PHILADELPHIA EXPERIMENT - (and TT Brown circa. 1952-1958)

THE BROWN-BAHNSON-ADAMSKI ELECTRIC UFO In the late 1950s and early 1960s Thomas Townsend Brown teamed up with Agnew H. Bahnson and James F. King to develop anti-gravity discs at the Bahnson research laboratory in Winston-Salem N.C. Through their combined ingenuity they developed Brown's ideas of electrokinetic levitation and progressively discovered, among other things: How to direct the craft's electric field so as to steer its movement. How to constrict, or confine, that electric field so as to amplify its thrust energy and make it more efficient. How improved ionization of, and its resonance within, the surrounding air-ambient increases thrust. And That voltage pressure was more important to the electrokinetic thrust effect than current flow (whereby, for instance, a 3-fold increase in voltage pressure gave a 17-fold increase in thrust). But it seems also that they had taken note of the work of Leonard G. Cramp who published, in 1954, in his book "Space, Gravity and the Flying Saucer" several technical drawings of George Adamski's ufo. Below is a brief tour through the patents of A.H. Bahnson and a look at some pictures of the Bahnson Lab prototype models. That this steering mechanism relates to many other types of ufo visiting earth in these few decades can be seen in the Grangemouth Electric Ufo page.

BAHNSON THRUST I - (excerpt from US patent 3,263,102)

...In accordince with the present invention, the thrust developed in the longitudinal direction of the supporting member 10 may be augmented by the use of an array of auxiliary electrodes arranged about the axis of the supporting member in a common plane transverse to such axis, or this array of auxiliary electrodes can be used to effect a CANTING action on the supporting member thus effecting a STEERING of the same in a desired direction. In one practical embodiment of the invention, as shown in fig. 2. the array of auxiliary electrodes is comprised of three arcuate surfaces, such as spheres 17a, 17b and 17c of electrically conductive material mounted adjacent that end of the supporting member 10 at which the electrode 11 is located. The spheres 17a-17c are arranged at a uniform radial spacing relative to each other about the longitudinal axis of the supporting member 10, i.e. at a mutual angular spacing of 120º in a common plane transverse to such axis, and are carried by rods 18 of insulating material which extend laterally outward from the lower end of the supporting member 10 also at a mutual angular spacing of 120º. In order to produce the auxiliary thrust, means are provided for selectively energizing the auxiliary electrodes 17a-17c from a source of potential. Conveniently, the potential source 15 can be used for this purpose, and conventional switching means can be employed for the selective energization of the auxiliary electrodes from this source. Each of the auxiliary electrodes, when energized, will have the same potential as that applied to electrode 11, which is negative. The switching means for each auxiliary electrode, as illustrated, is comprised of a single pole, single throw switch, one terminal of each switch being connected to the negative terminal of the potential source 15 and the other switch terminal being connected to the auxiliary electrode. Thus switch 19a is used to selectively connect auxiliary electrode 17a to the negative terminal of the potential source 15, and in a similar manner, switches 19b and 19c are used to selectively connect auxiliary electrodes 17b and 17c to that source. If it is desired to use the array of auxiliary electrodes to supplement the thrust produced longitudinally of the supporting member 10 by energization of the two main electrode members 11 and 12, all of the switches 19a-19c are closed thus impressing all of the auxiliary electrodes 17a-17c with the same negative potential as is impressed upon electrode 11. Thus each of the negatively energized auxiliary electrodes in conjunction with the positively energized main electrode 12 produces an additional thrust component, and since all of the auxiliary electrodes are uniformly spaced about the axis of the support member 10, these additional components of thrust act symmetrically on the support member 10 so that the latter is balanced axiaIly and the motion proceeds along its axis...

BAHNSON THRUST II - (excerpt from US patent 2,958,790)

The two outer pictures are of Bahnson's prototype craft (circa.1958) both from the TT Brown family website (http://www.soteria.com/brown/pictures/) of the "space vehicle"

...Referring now to Figure 3 [above], there is depicted still another illustrative embodiment of this invention. As therein depicted, the thrust producing device is assembled around a central supporting rod or pylon 45. On one end of pylon 45 is mounted an electrode 47, while on the other end of pylon 45 a conducting member 49 is mounted. An enclosed dielectric chamber or load carrying container 51 is secured in the region of one end of rod 45. This compartment or cabin has a domed top 52 constructed of insulating material in a manner similar to member 24 in Figure 1 [of this patent]. Toroidal coil 53 is located at the junction of the domed top and the top of the cabin for the purpose of shaping the field of the electrodes. When conducting meriber 49, which may be a coil, as shown, and coil 53 are charged to the potential of curved member 57, the resulting field aids the field radiating from the electrodes by acting as field shaping devices. By charging elements 49 and 53, the lift or thrust developed by the device is increased in the order of 20 % to 30 %. A first arcuate member 55 is secured to chamber 51 and comprises conducting or semi-conducting material. A second arcuate member 57 is rotatably mounted on rod 45 by means of suitable bearings 59. Arcuate member 57 defines an electrical force field producing electrode which may be of individual wires embedded in a dielectric material either running radially from the center of the electrode toward the edges or circularly in a spiral around the surface of the electrode. Electrode 57 is connected to a cylindrical member 61 which is preferably of dielectric material and is spaced from rod 45 by means of the previously mentioned bearings 59. A third arcuate member 65 is secured to a cylindrical portion 67 which is rotatably mounted around the outer periphery of cylindrical member 61 by means of suitable bearings 69. A housing member 71 is supported on one end of the central pylon 45 by annular plate 72. Bearings 73 are positioned between the upper edge of housing 71 and cylindrical member 67. The bottom 75 of housing 71 is free to rotate on bearings 74 since it does not come in contact with housing 71... [The patent goes on to describe a small electrostatic generator within housing 71]. ...A plurality of spheres (or curvaceous surfaces) 108, for example three, are mounted at equally spaced distances around the outer periphery of housing 71 and each encloses a pair of arcuate electrode surfaces 110 and 111 rotatably mounted about a pivot point or point electrode 112 by means of a rod 113. These electrodes 110 and 112 produce thrust in a manner similar to electrodes 18 and 12 in Figure 1 [of this patent]. The direction in which this thrust is produced is from point electrode 112 along the axis of electrode 110. It will therefore be apparent that the direction of thrust produced by these rotatable condensers on the pylon 45 can be controlled by controlling the direction of orientation of rod 113. The orientation of rod 113 can be controlled by any convenient means, such as by suitable motors and gears (not shown) or their orientation may be controlled manually. Arcuate member 55 performs the same function of REFLECTING or CONFINING the field emanating from electrode 57, as was performed by conducting member 14 with respect to electrode 18 [of fig.1 of this patent]. The elements contributing to increased thrust over that produced by the element 57, which is normally positively charged, and point electrode 47, which is normally negatively charged, are the following: The intermediate member 65 which interacts in the field established between electrodes 47 and 57, the introduction of the reflection or confining canopy 55, the counter rotation of charged surfaces 65 and 57, the three rotatable condensers, the toroidal coil 53, circular member 49 on top of the pylon, and dielectric dome 52 which is a field shaping component between coil electrode 49 and coil 53 when both of them are charged positively or the same charge as element 57...

Anti Gravity Engine

Advanced Space Propulsion Concepts for Interstellar Travel

Free Energy - Gravity Control - Zero Point Energy -  Vortex torus energy

Scalar Wave, Torsion Field
 

Anti-Gravity Engine Schematic. The construction concepts are imbeded in the schematic for quickening of the spacetime envelope in and surrounding the housing craft and also the biasing of spacetime for directional propulsion. See if you can name the components and figure out the theory of operation.  A high frequency canceled magnetic field is produced and given toroidal rotation.

Torsion fields can be generated as the result of the distortion of geometry of the physical vacuum.

Burulma alanları fiziksel vakum geometrisinin bozulmasının bir sonucu olarak oluşturulabilir.

Warp Drive Propulsion & Starship Travel Technology

Warp Drive Propulsion and Starship Travel Concept

...laid out in laymen's terms. It basically creates a magnetic warped bubble of space around the 'body of a starship. Then, the magnetic bubble of warped space will "pull space" or "shorten space" in front of the ship and will push space -- expand space -- in the back the starship, propelling it faster than the speed of light.

...torsion fields, quantum energy vortex, high-energy vortices, exotic space drive high-energy physics experiments, space-time vortex energy...

The electromagnets surrounding the torus generate the toroidal field, and the center electromagnets generate the poloidal.

In short, the Haunebu, Vril, & Thule Triebwerks discs created powerful rotating electromagnetic fields that affected gravity.

The Nazi Haunabu-type craft used triangulated Marconi vortex dynamos (which were the high spin, high voltage, high current capacitors filled with liquid mercury). These are the spheres seen underneath; these were not gun ports, as often drawn in fantasy depictions. When these capacitors have a lower rotational / voltage net energy, the craft rises; when they have a higher energy, the ship descends. Their triangular placement is to optimally manifest the boundary layer effect that encapsulates the craft.

The strong, rotating electromagnetic fields were increased in voltage to create increased frequency field oscillations, essentially to where it created hyperspace.

The separate gravitational field around the craft allowed the occupants to be unaffected by the gravitational affects outside the field, and thus the crafts can perform the turns and speeds often witnessed.
* Because the gravitational field around the craft was different than the surroundings, these crafts were not usable as weapons, since they could not fire weaponry from one gravitational field to the other without adverse effects from the equal force. This technology was being developed for observation, transport, and for much later use.

Electromagnetic space drive. Anti Gravity Theories

'Toroid Coil', Anti-Gravity propulsion,  Vortex Coil, The Magnetic Engine and anti gravity propulsion system

Standing wave Rodin Coil Design,  Gravito-Electromagnetism

FIELD PROPULSION, Anti-gravity craft.

Rodin bobini  ile  evrenin herhangi bir yerine seyahat mümkün deniyor ama nasıl?

Toroidal Field Coils,  Field effect,  Zero Field Energy,  Electrodynamic field generator , "Frequency Generator"

...toroidal generating coils are rotatably mounted. Gravito electromagnetic field propulsion.

Toroid (geometry)

magnetic vortex generator, spacetime curvature distortion

This magnetic wave creates a spacetime curvature.

a magnetic vortex wormhole generator.
 

Marko Rodin ve  gönüllülerinin Girdap Temelli Matematiği çalışmalarının amacı enerji ve teknoloji dünyasında köklü bir devrim yaratmak ve bunu açık kaynaklı bir proje ile kamuoyuna sunmak.

Torsion fields are generated by spin and/or by angular momentum: any object or particle that spins produces torsion waves and possesses its own unique torsion field. According to some, torsion waves are the missing link in the search for a final ‘theory of everything,’ a unified field theory.

Warp Drive Propulsion and Starship Travel Concept

...laid out in laymen's terms. It basically creates a magnetic warped bubble of space around the 'body of a starship. Then, the magnetic bubble of warped space will "pull space" or "shorten space" in front of the ship and will push space -- expand space -- in the back the starship, propelling it faster than the speed of light.
 

A Torus Field

Expanded Space

Positive +

Negative -

Alcubierre Warp Drive Bubble

Shortened Space
 

''Warp Drive Propulsion & Starship Travel Technology''

.
A Combination of Magnetic North and Magnetic South of The Torus Field and The Combined Fields of The Alcubierre Warp Drive Bubble of Shortened Space and Expanded Space and The Horizontal Positive + and Negative - Electromagnetic Forces.

Here it is all laid out in ''Laymen's Terms''; It basically ''Creates A Magnetic Warped Bubble of ''Space'' around the ''Body of A Starship'' then the ''Magnetic Bubble'' of ''Warped Space'' will ''Pull Space or ''Shorten Space'' In front of The Ship and will Push Space ''Expand Space'' in the Back the ''Starship'' propelling it ''Faster Than The Speed of Light''. Imagine a ''Field of Both Positive and Negative Electro + Magnetic Energy'' combining the Fields of ''Electricity + Magnetic Forces'' you could Virtually Produce a Field which could ''Generate a Warp Bubble of Warped Space/Time'' around the Starship itself. This could thrust the ship faster than the ''Speed of Light'' just as fast as ''Neutrinos''.

Torsion fields influence spin states and can influence the state or vibration of physical objects, such as a room, whose field can be changed by the influence of an external torsion field being placed near or within it. The result of this influence, can be the creation of a change in the polarity of the room, which will remain intact even when the external torsion field is moved to another area of space. This was shown in research, done by William Tiller, PhD, into the effect ofintention embedded into his ‘Black Box’,on the growth of fruit flies. What this indicates is that the energy or vibration of certain torsion fields can be ‘recorded’ onto physical or biological objects such as The Matrix Connecter.

Evrendeki Torus Enerjisi

Kendi kendisini sürekli yenileyen ve arttıran sonsuz bir enerji modeli var mıdır?

Her şeyin sınırlı olduğu, bir başlangıç ve bitişi olduğu, tüm enerjilerin sonlandığı bir dünyadayız. Petrol temelli enerjiye dayanan tüm medeniyetimiz bir sona doğru gidiyor. Yeni enerji kaynakları bulmaya ya da kullanmaya da niyetimiz yok gibi görünüyor. Kurulan tüketim sistemlerini bozmak kimsenin harcı değil ne yazık ki.

 - Geometric structure of torus

Birçok bilim adamı tarafından bulunan maliyetsiz ve dönüşümlü enerji modelleri mevcut sistem tarafından yok edilmiştir. Bu enerji modellerinin temel sistemi, çift kutuplu çekim alanı kullanılarak yaratılan bir sistemdir. Çift kutbun birbirine yarattığı etki bir kez başladıysa harcadığı enerjiden daha fazlasını üreterek kendi kendine devam eder. Bu kutupluluğun yarattığı enerjinin döngüsüne TORUS modeli adı verilir.

                   

Torus şekli, matematiksel bir örüntü olarak da formüle edilmiştir. Bir elmanın, bir simidin şekli torustur. Torus şekli, yaşam içeren birçok birimin üzerinde mevcuttur. Dünyanın, gezegenlerin, güneş sisteminin, uçağın, uçan dairenin ve atomun dönüşü üzerinde torus örüntüsü vardır. Bazı bilim adamlarınca evrenin şeklinin de torus modelinde olduğu kabul ediliyor. Torus örüntüsü içindeki enerji, merkez etrafında daireler çizerek bir uca akar ve diğer uçtan çıkar. Kendini ayarlayan kaotik bir sistemdir ve dengelidir. Yani merkezdeki enerji, bir uçta karadelik, diğer uçta ak delik gibi davranır.

Tesla’ nın bulduğu ve Sanayici Morgan tarafından sabote edilen enerji sistemi Torus modeline göre hazırlanmıştı. Sonraki yıllarda benzerleri bulunan bu sistem, batı bilimi geçmişinde sürekli bastırılarak yok edilmiştir. (Meraklısına not: Thrive adlı belgesel bu konuyla ilgili bilgiler vermektedir.) Füzyon enerjisi çalışmalarında torodial formlar Rusya’da kullanılmaktadır.



Torus örüntüsü pek çok gizem taşır. Dünya üzerinde kadim zamanlardan kalma yaşam çiçeği formu, torus örüntüsünün iki boyutlu iz düşümüdür. Bu konuda araştırmalar yapan Nassim Haramein, geometrik hologram çalışmalarıyla bunu ispat etti.

Cennetten kovulan Âdem ile Havva’nın bilgi ağacından yedikleri elmanın şeklinin de bir torus örüntüsü olduğunu düşününce gizem artıyor.

Kutsal bir geometri olduğu düşünülen torus örüntüsünün, insanın bedeni üzerinde de manyetik olarak var olduğu kabul edilmeye başlandı son yıllarda. Bu bilgi aslında yeni değil, tam aksine çok çok eskidir. Kadim kıtalardan ve uygarlıklardan kalan yaşam çiçeği bilgileri içinde bunu görebilmek mümkün. Kabala bilgilerinin temelinin de bu örüntünün gizemlerine dayandığını bilenler biliyor.

İnsan bedeninde var olduğu kabul edilen çakralar, Torusun merkezinden geçen ana hat üzerindedir. Tepe çakrası ile kök çakra arasındaki manyetik alanın merkez noktasında ise kalp çakrası vardır. Kalbin taşıdığı yüksek manyetik alanın tespit edilmesi, bedenin etrafındaki torus manyetiğini açıklamak için önemli bir delildir.

           

Bedendeki Torus Kafesi

 Nefesin ritmi, kalbin dairesel yayılımı ile senkronize olduğunda, bedenin tümüyle bir ahenk yaratarak, merkezinde kalbin olduğu büyük bir torus kafesi yaratır. Bu kafesin iki kutbu vardır, aşağıdaki yeryüzü ve yukarıdaki evren…

Yeryüzü kutbu, omurganın sonundaki kuyruksokumu ile başlar. Evren kutbu ise bedenin tepe noktası ve epifiz bezidir. Ruhun bedene bu noktadan girip, bu noktadan çıktığı ve epifiz bezinin bilincin merkezi olduğu söylenir. Epifiz bezinin büyümesinin 1-2 yaşına kadar devam etmesi de bunu kanıtlar görünüyor.

Torus kafesinin ortasından geçen girdaba benzer boşluk alanda sıralanan enerji merkezleri vardır. Çakralar adıyla tanımlanan ve bedendeki bezlere karşılık gelen bu enerji merkezleri, kişinin torus kafesinin şeklini, gücünü ve kalitesini etkiler. Fiziksel sağlığı ve dengeyi kuran bölgesel bezlerin her birine karşılık gelen duygu ve farkındalık seviyesi vardır.
 

                                                        

Fiziksel bedenin etrafında bir enerji bedeni olduğu bilgisi binyılların bilgisidir. Bedenin etrafını saran bu enerji alanı birçok etkiye bağlı olarak her varlıkta farklı bir modeldedir. DNA ışıması, hücrenin vibrasyonları, beynin düşüncelerle yaydığı dalgalar ile sürekli değişen bu model holografik bir yapıdadır. Alçalıp yükselen elektromanyetik frekanslarla kendini belirleyen bu alan, evrenin nabzı ile uyumlu bir ilişki kurduğunda COHERENCE dengesi denilen 0.10 Hertz frekansında olur.

Evren modeli olarak Torus şeklini kabul edenler der ki, Evrende yol alan bir şey başladığı noktaya geri döner. Yol alabilen şeyin, ışık olabileceğini düşündüğümüzde zaman kavramı işin içine girer. Çünkü ışık, zamanın içinde yolculuk yapar. İki ucu açık boru gibi bir kanala sahip olan Torus şekli, uzay-zamanı açıklamak için de uygun bir modeldir.

Torus modelinde frekansların yayılımı sırasında oluşan karşıt dalga bantları, bazı noktalarda kesişirler. Bu kesişim noktaları arasında kalan boşluklar nedeniyle Torus modeli, kafes gibi bir yapıya sahiptir. Tüm evrenin oluşturduğu modele evrenin kozmik kafesi denilebilir. Bu kafes Torus manyetiğine sahip olarak insanın etrafında da vardır ve evrenin kozmik kafesi içinde yer alır. İnsan Torus kafesinin kesişme noktaları ile evrenin kozmik kafesinin kesişme noktaları, ortak manyetik söz konusu olduğunda birbirine bağlıdır. Konu-duygu-düşünce-bilinç-farkındalık gibi alanlardaki ortak frekanslar bu bağlanmayı oluşturur.

Uzay-Zamanı modellemek için kullanılan Torus, evren için her daim dengededir. Fakat insan söz konusu olduğunda bu dengenin her an aynı olacağını söylemek mümkün değildir. Coherence dengesi denilen frekans, öfke, stres, gerilim, mutsuzluk gibi duygu durumlarında bozulur. Bu bilgi ortaya çıktığından beri bazı doktorlar bu dengeyi korumak için EM cihazı denilen bir cihaz takarak dolaşmaya başlamışlar. Cihaz, bedenin frekansı 0.10 Hertzten uzaklaşınca sinyal verir ve kişi kendi duygu durumunu kontrol etmeye yönelir. Hatta, bazı ülkelerde GEM terapi adı verilen insan bedeninin manyetik alanını düzenleyen tedaviler uygulanmaya başlanmıştır.

Bu tedavi yönteminde insan üzerindeki manyetik alan merkezinin kalp bölgesi olduğu kabul edilir. Tedavi cihazı ile bu bölge üzerinde frekans çalışması yapılır. Bu tedavi sistemi ile ilgili Güç Katalizörü adında bir kitap yazan John Whale, bedenin önünde kalbe, sırtta ise kürek kemikleri ortasına denk gelen bölgenin, Toltek bilgeliğindeki “Birleşim Noktası” olduğunu söyler.

Carlos Castaneda, yazdığı kitaplarda, insanın evrene bağlanma noktasının kalp arkasında olduğunu ve insanın ışıklı manyetik bir yumurta içinde olduğunu söyler. Bu bilgiyi binlerce yıl öncesinin gizemli Toltek Uygarlığının üstatlarından almıştır. Castaneda, birleşim noktasının manyetik bir bant noktası olduğunu ve kayması ile insanın farkındalığının başka boyutlara geçebildiğini söyler. 1960 yıllarında yazdığı kitaplardaki bilgiler, bugün bilim için ancak kısmen açıklık kazanmaya başlamıştır. Torus örüntüsünün insan etrafında var olduğunun anlaşılması, kalp elektromanyetik alanının keşfine bağlı olarak anlamlanmıştır.

Torus Kafesi ve Nefes

İnsan etrafındaki torus kafesinin, kalp-düşünce-nefes ile bağlantılı olduğu ve her birinin insan etrafındaki elektromanyetik alanı değiştirmede belirleyici olduğu bilimsel olarak kanıtlandığına göre, nefesi yöneterek bu manyetik alanın yönetilmesi mümkün müdür? Nefesin tüm gücünü bilenlere göre, nefes ile insan etrafındaki manyetik alanın tam kapasite ile dengeli olarak devreye girmesi mümkündür. Bu manyetik alan 17 metreye kadar etki yaratacak büyüklüğe gelebilir. Çakra merkezleri torus girdabının ortasından geçer. Her bir çakra bir enerji merkezidir. Tüm çakraların dengeli ve tam güçle enerji ürettiği bir beden dengesi, kalp elektromanyetiği ile birleştiğinde, bedendeki tüm doku, hücre ve DNA’nın yarattığı titreşimler, zihnin ve bilincin ortak niyetinin emrine girer. Bu birliğine ulaşıldığında oluşacak olan enerjetik beden, evrenin kozmik kafesinin yetkilerine sahip olabilir. Çünkü bu birlik hali, evrenin nabzı ile birlikte atmayı sağlar. Evrenin frekansında titreşebilen insan, kozmik ile bütünleşir. Bu bütünleşme sırasında insanın ulaşacağı enerji, Torus örüntüsü kurallarına göre çok yüksek bir güce ulaşır. Bilinci ile kozmiğin kafesi içinde dolaşabilir, bilgi alabilir, yolculuk yapabilir. Niyeti ile kozmiğin kuantum alanı içinden herhangi bir dalgayı kendi realitesine çökertip, pek çok şeyi gerçekleştirebilir.

Kadim bilgilerde bu gücün başarabilecekleri arasında başka bir boyuta geçmek olduğu da söylenir. Kabala bilgilerindeki sonsuz bedene kavuşma çalışmalarında torus ve nefes bilgileri vardır. Sesler ve nefes kullanılarak yapılan çalışmalar, kabalistler tarafından gizemle saklanmaktadır.

Torus Nefesi...


Torus kafesinin en büyük gizemi, bilinci zaman boyutunun içinde sıçratabilmesidir. Bir bilincin kendi tüm zamanlarının içindeki bu yolculuğu yapabilmek için özel bir nefes tekniği kullanılmalıdır. Merkezde bulunan kalp bölgesinden başlayarak oluşturulan dairesel manyetik alanlar, çakraları takip ederek dışarıya doğru genişletilir. Bir insan torusunun içinde merkezden başlayıp dışarıya doğru büyüyen iç içe geçmiş üç tane torus küresi vardır. Her alan belirli bir zaman boyutunun kademesi içine girilmeyi sağlar. En dıştaki makro torusa ulaşıldığında, nefes alan varlığın tüm zaman potansiyellerinin alanına ulaşılmış olur. Bu potansiyeller, hem geçmişi hem de geleceği kapsar. Torusun örüntüsü içinde içiçe geçmiş manyetik iki ana bölüm vardır ve bir bölüm geçmiş zamanı, bir bölüm gelecek zamanı kapsar. Her ikisine de girebilmek için önce kalp merkezindeki sıfır noktasındaki bilinç anında olmak gerekir.

Beyine ve bedene gerekli kimyayı yaşatırsanız, Torusunuzun mutlak sıfır noktasında kalıp, geçmişlerinizi ve geleceklerinizi izleyebilirsiniz.

V=2π²Rr²

Matematikçiler, bu şekle Torus derler.

Torusun içindeki enerji bir uca akar merkezin etrafında daireler çizer ve diğer uçtan çıkar. Dengelidir, kendini ayarlar ve her zaman tamdır. Torusla ilk resmi tanışmam bilim adamı ve mucit Arthur Young sayesinde oldu. Gelecekçi Duane Elgin doğanın, Torusu her boyutta nasıl ilk şekil olarak kullandığını açıklıyor. Evrim, katları açmak ve büyük resmi göstermek demektir. Sorumuz şu, Evren neyin büyük resmini gösteriyor?

                                                                         

Evren’in büyük resmini gösterdiği şey “kendinden organize” olan sistemlerdir ve onları her boyutta görebilirsiniz. “Kendinden organize” sistem teknik terimdir ve anlamı sistemin kendine tutunması özünde, sistemin kendini bilmesidir. Eğer doğaya bakarsak bu “kendinden organize” formları her yerde görebiliriz. Onu, bir portakalın kesitinde bir elmanın kesitinde görebiliriz. Kasırganın dinamik doğasında görebiliriz. Dünyanın etrafındaki manyetik alanda benzer bir manyetik alan olan, bir bireyin etrafında görebiliriz. Onu Girdap Gökadası yapısının tamamında görebiliriz. Küçük bir atomun yapısında görebiliriz. Tarih boyuca, bütün boyutlarda Evren’in tek bir projesi oldu. Büyüyen Torusları!
 

                                                                             

Evren, bir Torus büyütme fabrikası. Bu Toroidal dinamikler çeşitli boyutlarda gözle görülür. Bunlardan biri Galaksi boyutudur. Galaksi, içinde milyarlarca yıldızla dönen büyük yapıdır. Galaksilerin büyük kolları kendi etrafında döndükçe merkezde girdap oluşturur bu da kendisini çevreleyen galaksi halesinin merkezinden kıyısına gidiyor gibi görünür. Yıldızlar, bu Galaksi diskinden harekete başlayıp halenin dışına çıkarlar girdaba girip, geri çıkarlar. Mesela, Arcturus gibi yıldızların bu yoldan geçtiklerini biliyoruz. Kendi gezegenimizin atmosferi için bile en uygun tanım budur. Hava, Kuzey Kutbundan Ekvatora doğru aşağı hareket eder ve sonra yükselir ve Güney Kutbundan Ekvatora doğru yukarı hareket eder ve sonra alçalır. Güneş’in yüzeyindeki dinamik bile buna çok benzer. Tabii burada, duruma dışarıdan küçük boyutta bir modelden bakıyoruz. Galaksiye gömülü olan kümelere gömülü süper kümelere gömülü olan Güneş Sistemi’ne bakarsak sonsuz Torus akıntısının içinde gezmiş oluruz. Torus, Evren’in nefesi gibi her boyuttaki var oluşun enerji akışının formudur. Bir de, olayın altında yatan bir yapı vardır ki bu, akıntıların birbirine uyumudur tıpkı iskelete benzer. Buna vektör eşitliği denir. Bu terim, 20. Yüzyıl’ın büyük düşünürlerinden Buckminster Fuller tarafından icat edilmiştir.

                                                                                                       

Fuller’ın göze hitap eden çalışmasından esinlenip yıllarımı vektör eşitliği dinamiği ve Torus üzerine araştırma yapmaya harcadım. Torodial enerji formunun potansiyelinden o kadar etkilendim ki onun şeklini çalışmak ve uygulamalarını keşfetmek için 1997 yılında, adı “Sequoia Sempozyumu” olan çok disiplinli düşünme havuzunu kurduk. Bu birlikte çalışmamız, beni Torus ve vektör eşitliğinin ilk şekiller olduğuna ve  Evren’in her boyuttaki yaratılışının özü olduğuna inandırdı. “Sequoia Sempozyumu” buluşmalarında makine yapımında Torus dinamiğini temel alarak yanmasız enerji oluşturduklarını iddia eden mucitler olduğunu öğrendim. Bu devrimsel gelişme sıfır noktası, radyan ya da serbest enerji olarak bilinen şimdi kısaca yeni enerji teknolojisi diye bildiğimiz yerlere ulaşır.
 

Girdap şeklinde bükülmüş alanlar.. Evren’de enerjinin nasıl işlediğini bize gösterdiğini sanıyorum..


Torus ve vektör eşitliği şekillerinin temiz, güvenli ve limitsiz enerjiye ulaşabilmemiz için bize bir model ve yeni sevk şekilleri gösteriyor olduklarını düşünüyorum. Bu şekilleri bir çok yere işleyen dünya dışı uygarlıkların bize ulaştıracakları daha önemli nasıl bir mesaj olabilir!

Dr. Jack Kasher’la tanıştığımda bu kavram üzerine bir tasdik daha aldım kendisi Nebraska Üniversitesinde görevli eski bir fizik profesörüdür ve UFO olayını araştırmıştır. Sequoia Sempozyumundaki sunumunda Dr. Kosher, dünya dışı uzay gemisine davet edildiğini iddia eden Lane Andrews adında bir kadının olağanüstü çizimler serisini gösterdi. Toroidal enerji alanının detaylı çizimlerini görünce irkildim dediğine göre, Toroidal enerji alanı aracı ilerletip yolcuları koruyordu. Bunun ardından, James Gilliland’la görüştüm. James’in, Washington Adams Dağı’nın yakınlarındaki çiftlik evinden çekilmiş saatlerce uzunlukta UFO görüntüleri var. Ayrıca, kendisi uzay gemisine bindiğini de iddia etti. Aklımı başımdan alan ise James’in, Lane Andrewsla hiç ama hiç tanışmadığı ve Lane’in deneyimini bilmediği halde olayı çok benzer bir şekilde anlatmasıydı: Dönen daire ışıklarıyla çok sayıda gemi. James ve Lane’in aynı Torus dinamiğini tasvir etmeleri ve ikisinin de devlet ve askeri ajanlar tarafından sürekli taciz edilmesi basit bir tesadüf olabilir mi?

UFO düşüncesi bazılarına çılgınca gelebilir ama başka bir açıdan tamamen akla yatkın. Dünya yaklaşık 4,5 milyar yaşında yani 4,500 milyon yaşında. Ya 4,501 milyar yaşında olan neredeyse bizimki gibi, başka bir gezegen varsa?

Bizden bir milyon yıl öndeler ve Galaksi boyutunda onlar neredeyse bizim ikiz kardeşlerimiz. Bir milyon yıl sonra olacağımız yerdeler. Bütün bu problemleri çözüp başka bir yol bulacağımız yerdeler bu yer solucan deliği de olsa, eğri boşluk da olsa. Enerji üretmek için bir yol olmalı böylece onu havasız(sıfır nokta alanı)  yerden çekebileceğiz. Ve onlar burada, bize bu yolu bulduklarını gösteriyorlar.Bu, insan sistemi için büyük bir şok ve şu anda bu şoku yaşıyoruz.

Torusla uyumlu olursak temiz, güvenli enerjinin yeni formuna ulaşmamızın anahtarını tutmuş olacağız. Bu, çağımızın en önemli teknolojik buluşu olabilir!

Bu durumda, kim limitsiz ve her yerde bulunabilen bir enerji kaynağı istemez ki?

              

Nikola Tesla “ışıyan enerji” dediği enerjiden faydalandığına inanıyordu. Pek çok bilim adamı Tesla’nın, şimdilerde “serbest enerji” denen enerjiye ulaşmış olduğuna inanıyor. Ama Tesla, projesini bitiremeden finansçısı ve bankacı JP Morgan kendisi elektrik hatları için bakır kullanımının tekeliydi Tesla’nın icadının kablo kullanmadan nasıl elektrik iletebildiğini fark etti ve Tesla’nın fonunu kesti. Tesla’nın laboratuvarı yakıldı ve herkes için limitsiz enerji görüşünü hayata geçirmeye çalıştığı için Tesla dernekten çıkarıldı. Günümüz mucitlerinden Adam Trombly, Tesla’nın yaptığı işten ve Torusla yapabileceklerinden esinlendi. Trombly havadaki elektrik enerjisine erişerek doğrudan akım üretebilen bir dinamo kurdu. Gezegendeki manyetik alanı taklit ederek ve bu makineyi döndürerek çalışabilecek bir dinamo yaratabildiğimizi göstermeye çalışıyoruz. Ve çalıştı, çalışıyor. Doğayı veya Jüpiter’i ya da uzayda dünya gibi dönen bir dinamoyu düşündüğümüzde aslında uzayda manyetik alanı Torodial şekilde olan dönen bir mıknatısımız ve mıknatısın altından ve etrafından geçen akış çizgilerimiz olduğunu görürüz. Hem de genişliyor ve kasılıyor. Nefes alıyor. Uzayın enerjisini gerçek anlamda alıyor ve dönüştürüyor. Burada, bu Toroid’de, Dünya’yı değiştirecek yeterli enerji var. Ve bu sadece teorik bir açıklama değil, gerçekten doğru!
 

                                                       

Kanadalı John Hutchison sadece serbest enerji pilleri üretmekle kalmadı ayrıca, yer çekimine karşı gelmek yani, cisimleri havada tutmak için Tesla’nın teorisini kullandı. Bu, kuvvet alanında devrim yaratabilir. Hutchison’ın laboratuarı dağıtıldı ve makineleri, hükümet görevlileri ve polis tarafından 1978 yılında 1989’de, ve 2000’de toplandı. Bu film için röportaj yapacak olan bir başka bilim adamı Dr. Eugene Mallove olacaktı. Kendisi MIT ve Harvard’da bir mühendis ve yeni enerji alanları üzerine teorik ve teknolojik gelişmeleri içeren “Sonsuz Enerji” dergisinin editörüydü. 2004 yılında Dr. Mallove gizemli bir şekilde dövülerek öldürüldü.

Eğer bu mucitlerin hepsi birer oyuncu ve şarlatansa neden sürekli ve sert bir şekilde bu kadar bastırılıyorlar, merak ederim. Serbest enerji mucidi Adam Trombly’ye bu teknolojinin neden engellendiğini düşünüyor olduğunu ve UFO olayının bununla bir ilgisi olup olmadığını sordum. Askeriyede önemli kişilerimiz var büyük bir risk alarak, evet, o şeyler gerçek diyorlar. Sizce neden askeri-sanayi kompleksi bu açıklamayı yapmak istemiyor?

Çünkü bunun arkasında nasıl bir teknoloji olabilir diye düşünmeye başlarsınız. Uzun lafın kısası bu UFO olayının bastırılması ve serbest enerjinin bastırılması birlikte anılır. Enerji etrafımızdaki uzay kumaşından çıkarılır yani ölçülemez. Bu da, dünyanın tek en büyük sanayisine yani, enerjiye doğrudan tehdit oluşturur. Bu, Exxon Mobil’e güle güle demektir güle güle petrol, güle güle kömür güle güle elektriğin güç hatlarıyla doğrudan iletimi. Hepsi gider!

Buluşların çözümlerini incelemeye başladım ve olay karşısında şaşırdığım şey, bu kavramların dünya çapında yüzlerce laboratuar tarafından kanıtlanmış olmasıydı. Buna rağmen, gün ışığına çıkmamışlar. Ortalığı mahvetmek ve patlamayı kontrol altına almak yerine bu yeni teknolojiler, uyum sağlamaya doğal olanla dans etmeye yönelikti. Gördüğüm serbest enerji makinelerinin ortak özelliği bir şekilde Torus enerjisinin şeklini taklit ediyor olmalarıydı.

                                    

Toruslar, dünya dışı yaşamlar ve serbest enerji ...
 

Limitsiz güce ulaşmak için, serbest enerji teknolojisi nasıl Toroidal şekille karışıyorsa...

Bir şeyle uyumlandığınızda o şey olursunuz ve olduğunuz şeyi kontrol edebilirsiniz. Uzay/zamanı kontrol etmek için anahtar kavram uyumlanmaktır. Alanların birbirine uyumlanması ve tek bir alan haline gelmesi UFO nun hareketinin sırrıdır.

FREKANS & TİTREŞİM    - Tesla :  "Eğer , Evreni anlamak istiyorsan ; enerji , frekans ve titreşim üzerine düşün.." 

"Eğer evrenin sırlarını keşfetmek istiyorsanız, evrenin enerji, frekans ve salınım (titreşim) boyutlarını öğrenmeniz gerekir." Nikola Tesla

Titreşimlerin Sırrını Çözen Kainatın Sırrını Çözer.

Nikola Tesla'nın da belirttiği üzere evreni anlamak istiyorsak frekanslara ve titreşimlere bakmalıyız ...

Evren aslında kocaman bir titreşimdir.Herşey etrafındaki her şeyle birlikte her an titreşmektedir. Hayatın sırrı titreşimlerde saklıdır.

Tesla’ya göre evren kocaman bir titreşimdi ve hepimiz bu titreşimin küçük birer yansımasıydık. Ya da başka bir deyişle evren bir gitar, bizler de onun telleriyiz ve diğer tüm tellerle birlikte her an titreşiyoruz.

Kimi UFO temascısının UFO ların teknolojileri hakkında  aldıkları bazı bilgiler....

Power Coil (Güç Bobini)

Magnetic Pole (Magnetic Kutup)

Magnetic axis (manyetik direk, manyetik eksen)

Condenser Coils (Kondansatör Bobinleri)

Solenoid Coil ( manyetik bobin, sarmal bobin)

Spherical Capacitors (Küresel kondansatörler)

UFO ların genelde topaç, disk şeklinde olmalarının sebebi güç alanları fiziği ve ağırlık merkezi (kütleçekim merkezi) ilişkisinde saklıdır.

Her UFO (uzay aracı)  elektromanyetik bir güç alanı baloncuğu ile çevrilidir. Buna yerçekimsel dalga alanı diyebiliriz. Toroidal (girdap) şekilli bir yerçekimsel alan baloncuğu. Bu alanın belli bir hızda titreşmesi lazımki uzay/zaman alanı ile senkron hale geçebilsin.  Güç alanının frekans uyumu ile uzay geometrisine uyumlanması(bağlanması) ve birleşmesi gerekir. Güç alanının  uzay dokumasına frekanssal olarak tutunması lazım. Böylece alanın bir yönde bozulması ile tüm araç kütlesi o yöne doğru çekilecektir. Bu hareket ilkesine 'yerçekimsel asılım' diyebiliriz. Bu şekilde uzayda hareket etmek bir tür yerçekimsel dalga üstüne uzay gemimizi bindirip uzay/zamanda sörf etmek etmek gibidir. Benim hesaplamalarım bu hızın ışık hızı ile sınırlı olacağı yönündedir. Işık hızını geçmek için bir boyut değişimine ihtiyacımız var. Bir nevi üçüncü boyut uzayından dördüncü boyut uzayında geçmeliyiz.

UFO'yu çevreleyen torodial güç alanı

Gravitational bubble (Torsion Field)

If this is a UFO it could posibly using a torsion field to jump through space time.

Bir UFO sadece bir uzay aracı değil bir zaman aracıdırda. Çünkü çevresindeki zaman ve uzayı manipüle ederek boyutlar arasında, uzak mesafeler arasında atlayabilir. Hyper uzaya (üst uzay) geçerek bu atlamayı gerçekleştirir.

Bir UFO temelde/prensipte  bir RF (Radyo Frekans) bobinidir. Bir frekans jeneratörüdür. Bir elektromanyetik osilatördür.  Kendi uzay/zaman dokumasına bağlanan bir elektromanyetik jenaratör/üreteçtir.  Bir UFO (uzay aracı) temelde tek bir alan enerjisi ile zaman dalgalarını, yerçekimi dalgalarını kendi alan dalgası içinde birleştirir. Yerçekimi temelde  genel görecelik kuramına göre uzayın bir eğriliğidir. Bu teorik olarak doğru bir tespittir. Fakat bu tespitin kuantum fiziği içindeki karşılığı  kütle çevresindeki bükülen uzayın  kendisine (boyutuna) ait temel bir titreşim değerindeki sapmaya karşılık gelir. Uzayın geometrik eğriliğinin enerjisel, frekanssal bir karşılığı vardır.  Temelde çalışma mekanizması ile bir osilatörü andıran uzay aracımız boşluğa (uzay dokumasına) uyguladığı güç alanı etkisi ile bu  uzay/zamanı betimleyen temel frekansı yeniden kendi çevresinde değiştirebilir. Genel göreceliksel olarak denebilirki  uzayın yapısını yeniden araç çevresinde düzenleriz.  Böyle dünyanın yerçekiminide uzay aracımız çevresinde güç alanı hatları boyunca bloke etmiş oluruz. Ve araç güç alanı hatları boyunca  yeryüzünden yukarı doğru yükselerek havada asılı kalır.

Bob Lazar'ın  bahsettiği element 115  maddesi/ materyali radyoaktif bir materyal yada proton bombardımanı ile geçiçi olarak  radyoaktif hale getirilen bir  element. Bob Lazar'ın ifadelerinden anlaşıldığına göre element 115 normal şartlar altında bir uranyum, bir  toryum,  berilyum vb  elementler gibi radyoaktif değil. Element 115 kararlı bir element.   Proton bombardımanı element 115 atomlarının çekirdeği içinde nükleer bir  reaksiyona/tepkimeye sebeb oluyor.Bu çekirdek reaksiyonundanda yerçekimsel dalga denen bir enerji ve anti elektron - pozitron (karşıt elektron)  yayınlanmaktadır.

Radyoaktivite (Radyoaktiflik / Işınetkinlik) , atom çekirdeğinin, tanecikler veya elektromanyetik ışımalar yayarak kendiliğinden parçalanmasıdır, bir enerji türüdür. Çekirdek tepkimesi sırasında ortaya çıkar. Radyasyon yayan nesneler, radyoaktif olarak adlandırılır. Element 115 özel şartlar altında geçici olarak (proton bombardımanı ile) radyoaktif hale getiriliyor.

Radyasyon özel makineler sayesinde de üretilebilir, bu makinelere Siklotron (ivme makinesi), doğrusal hızlandırıcı veya parçacık hızlandırıcı adı verilir. Bazı bilim insanları bu makineleri üzerinde çalışabilecekleri radyasyonu üretebilmek için kullanırlar. Röntgen cihazları az miktarda üretilen (X ışınları) sayesinde insan vucudunun iç kısımlarının görüntülenmesini sağlar. 

Bob Lazar'ın ifadelerine göre  bu element 115  çekirdek reaksiyonu esnasında bol miktarda anti madde parçacığı  salmaktadır.

Proton bombardımanı ile kararsız duruma getirilmiş element 115 element 116 denen başka bir elemente dönüşürken anti madde parçacıkları ile beraber gama ışınımlarından çok daha yüksek frekanslı radyoaktif ışınımlar yayar. Bu ışınımlara zetalı (dünya dışı) bilim insanları yerçekimi radyasyonu (yerçekimi dalgaları) adını veriyorlar. Aslında bu ışıma frekansı uzay/zaman geometsisine etki eden bir tür RF alan enerjisi. Bunu bir tür mikro dalga radyasyonuna benzetebiliriz.

Radyoaktiflik bir elementin kendiliğinden ışımalar yaparak başka çekirdeklere dönüşmesidir.


Radyoaktif olmayan bir atom çekirdeğinin, temel taneciklerle(alfa,nötron,proton,...) bombardıman edilerek kararsız çekirdek haline dönüştürülmesi olayına yapay radyoaktiflik denir.

Element 115 'te antimadde reaktörü içinde proton bombardımanı ile kararsız (yapay radyoaktivite) hale getiriliyor.

Yapay radyoaktif çekirdek tepkimeleri,

X + a ===> Y + (ışıma)

şeklindedir.Tepkimedeki X kararlı çekirdeği, a ise bombardıman taneciğini gösterir.X, bombardıman edilerek Y kararsız taneciğine dönüşürken bir de ışıma yapmaktadır.Oluşan Y çekirdeği, doğal radyoaktif bozunmaya uğrayarak başka çekirdeklere dönüşür.


Doğal radyoaktiflik olaylarında bozunma, ışıma ve fırlatma gibi ifadeler kullanılırken yapay radyoaktiflikte bombardıman ifadesi kullanılır.

Bombardıman etme işlemlerinde kullanılan en uygun tanecik nötrondur.Çünkü nötron yüksüz olduğu için çekirdek tarafından itilmez ve böylelikle kolayca etkileşime girilebilir.

Fakat antimadde reaktöründe kararlı element 115 çekirdeğini bombardıman için protonlar kullanılır.

Gama-ışını veya gamma ışıması (simge: γ), atom altı parçacıkların etkileşiminden kaynaklanan, belirli bir titreşim sayısına sahip elektromıknatıssal ışınımdır; genelde uzayda gerçekleşen çekirdeksel tepkimelerin sonucunda üretilirler.
 

Gama ışınları, diğer elektromıknatıssal ışınlar arasında, en yüksek titreşim sayısına ve en düşük dalga boyuna sahiptirler. Taşıdıkları enerji (erke) düzeyi nedeniyle yaşayan hücrelere önemli zarar verirler. Gama ve x ışınlarının, alfa ve beta parçacıklarına göre madde içine nüfuz etme kabiliyetleri çok daha fazla, iyonlaşmaya sebep olma etkileri ise çok daha azdır. İyonize etme gücünün daha düşük olması, onun kalın cisimlerden kolayca geçmesini sağlar. Gamma ışını, birkaç santimetre kalınlığındaki kurşun tuğlalarla ve sadece belli bir kısmı durdurulabilir. Madde içerisinden geçerken üstel bir fonksiyon şeklinde bir şiddet azalmasına uğrarlar. Yüksüz olduklarından elektrik ve manyetik alanda sapma göstermezler.
 

 İlk defa, Fransız kimyager-fizikçi Paul Villard, radyum ile çalışırken "gama fotonları"nı farketti. Rutherford, Villard'ın farkettiği bu fotonlara, "gama ışınımı" adını vermiştir.

Bu ışınlar, atom çekirdeğinin enerji seviyelerindeki farklılıklardan meydana gelir. Çekirdek, bir radyoaktif bozunum yaptıktan(alfa ya da bir beta parçacığı çıkarttıktan sonra) veya bir nükleer reaksiyondan sonra genellikle kararlı bir durumda olmaz. Fazla kalan çekirdek enerjisi, ikinci bir bozunum sonucunda bir elektromanyetik radyasyon halinde yayınlanır(bir foton yayınlar). Böylece çekirdek, önce daha düşük enerji seviyesine ve sonunda taban enerji seviyesine düşer. Bu şekilde, çekirdeğin uyarılmış enerji seviyesinden temel enerji seviyesine düşerken yayınladığı fotonlara "gama ışını" denir.

Gama ışınları, şekilde gösterilen elektromanyetik spektrumdaki diğer elektromıknatıssal ışınlar arasında "en yüksek titreşim sayısı"na, en düşük dalga boyuna ve en yüksek enerji düzeyine sahiptirler. Tek bir gama ışını fotonu görülebilen ışık fotonundan bir milyar kat daha fazla enerjiye sahiptir. Normal ışık yanağa değen bir tüy gibi düşünülürse, gama ışını da bir mermiye benzetilebilir. Yüksek enerjilerinden dolayı madde içerisinde yol alabilirler, ışık hızı ile yayılırlar.

Gama ışınlarının enerjileri tipik olarak 0,1 - 10 MeV arasında olup çekirdek durumları arasındaki enerji farkı mertebesindedir ve bu 104 ile 100 fm dalga boyu aralığına karşılık gelir. X-ışınları ile γ-ışınları arasındaki sınır kesin olarak belirlenmemiştir. Bazı astronomlar, 100 keV üzerindeki, bazıları ise 500 keV'a yakın enerjiye sahip fotonları gama ışınları olarak niteler.
 

Nükleer olmayan gama ışını ortaya çıkaran bazı karasal doğal kaynaklar ise, doğal yüksek enerji gerilimlerinden yüksek enerji ışıması üreten yıldırımlar ve karasal gama ışını parlamalarıdır. Karasal gama ışını parlamalarında, Dünya'nın atmosferindeki fırtınanın içinde kısa bir gama radyasyonu çarpması oluşur. Bu gama ışınlarının, elektronların yüksek yoğunluktaki statik elektrik alanın etkisiyle ivmelendirilmesi ve bunun sonucunda atmosferdeki atomlarla çarpışarak yavaşlatılması esnasındaki foton ışıması tarafından üretildiği düşünülmektedir. Bu durum, fırtına bulutları içinde veya yakınında uçakla yolculuk yapan yolcular ve mürettebatın hayati tehlike olasılığını artırmaktadır.

Evrende gama ışınlarını üreten kaynaklar çok çeşitlidir. Güneş parlamaları, Gökadamızdaki kara delikler, pulsarlar(atarcalar), magnetarlar ve süpernova kalıntıları, diğer gökadaların merkezlerindeki aktif büyük kütleli kara delikler ile kuasarlar ve daha da uzaklarda dev yıldızların çökmesi ya da nötron yıldızlarının birleşmesi sonucu ortaya çıkan gama ışını patlamaları, parçacıkların hızlanarak gama ışınlarını oluşturduğu merkezlerdir. Gama ışını patlamaları dışındaki kaynaklar, görece daha uzun süreli ve daha düşük enerjili gama ışını üretirler.
 

Gama ışınlarını oluşturan fiziksel mekanizmalar ile daha düşük enerjilerdeki ışınımı oluşturan fiziksel mekanizmalar birbirinden çok farklıdır. Gama ışınları genelde parçacıkların ışık hızına yakın hızlara ivmelenmesiyle ortaya çıkar. Bu da çok büyük enerjiler gerektireceğinden gama ışınları çoğu zaman Dünya üzerindeki laboratuvarlarda elde edilemeyecek şiddette patlamalar, manyetik alanlar, çekim kaynakları gerektirir.
 

Manyetik alanda ivmelenme:

Yüklü parçacıklar yüksek manyetik alan çizgileri etrafında dönerken ivmelendikleri için sinkrotron ya da siklotron adı verilen bir ışıma yaparlar. Bu mekanizma sonucu ortaya çıkan fotonların bir kısmı gama ışını enerjilerinde ortaya çıkar.
 

Gama ışınları en  bilinen şekilde  nükleer reaksiyonla üretilebilirler.

Gama ışınının üretilmesi gibi  yerçekimi dalgalarının üretilmeside (element 115 'in çekirdeğinden açığa çıkarılması)  element 115 in element 116'ya  dönüşümü esnasındaki çekirdek reaksiyonundan kaynaklanmaktadır. Element 115  atomu çekirdeğinin kararlı halden kararsız hale getirilmesi ile  çekirdek bir tür  dalga üretici osilatör gibi kullanılmış oluyor. Bir nevi yerçekimi dalgası osilatörü gibi.  Böylece element 115 atomu çekirdeki yerçekimi radyasyonunun kaynağı haline gelmiş olur.  Buna kısaca yüksek frekanslı elektromanyetik dalga kaynağıda diyebiliriz.

Gama ışınlarına göre ışıma frekanslarını analiz edersek  demekki  frekans  yükselmesi  belli bir eşiği aşınca ışınımın iyonlaştırma efekti azalıyor hatta kayboluyor olabilir.

Zeta retikulili bilim insanları (uzaylılar)    kontrol edilebilir yapay bir radyoaktiflikle bir elementin çekirdeğinden doğal bir şekilde istedikleri yüksek frekanslı elektromanyetik ışımayı (yerçekimi dalgalarını) üretebiliyorlar. Yapay bir çekirdek tepkimesi ile doğal yoldan istedikleri elektomanyetik dalga enerjisini (gravity A wave)  elde edebiliyorlar.

Işıktan hızlı gemimin çizimlerini, çalışma prensibinin çözümlerini bitirdim. Şu aşamada devlet imkanları olmayınca bu bilimsel prensipleri çözmekle sadece kişisel anlamda kendimi tatmin etmiş olurum. Peki çözdüm şimdi ne olacak..

Geldiğim noktayı ve notlarımın altına düştüğüm son yazılarıda ilgilenenler için paylaşmış olayım... UFO lar ( eğer yıldızlardan gelen yabancı uzay araçları olduğunu varsayarsak) genelde neden dairesel sorusunun cevabını elektrodinamik kuramının temel yasalarında aramak lazım. Çünkü dairesel boyunca ivmeli hareket eden elektronlar dönüş hızlarına (kinetik enerjisine) bağlı olarak o frekansta bir elektromanyetik radyasyon yayınlarlar. Uzay/zamanı tutup hamur gibi uzay aracı çevresinde biçimlendirmenin, eğmenin ve bükmenin tek yoludu alan jeneratörleri yardımı ile uzay/zaman alanı çizgilerini tutabilmektir. Bir hayaleti tutmanın tek yonu onun rezonans frekanslarına girebilmektir. İşte yıldızlara yolculuğun anahtarı bu! Uzay/zamanın bir çalışma frekansı var. Bir uzay gemisinin yapması gereken tek şey alan jeneratörlerini bu çalışma frekansına ayarlamaktır. Prensip bir olarak bir radyo vericisinden bir uzay gemisi (ufo) yapabilirsiniz. Fakat extrem frekanslara çıkmak için cihazı baya zorlamanız lazım.

Elektromanyetik tayfın kendisini düşündüğümüzde evimizdeki tüm elektromanyetik kaynak niteliği taşıyan cihazlar UFO ların en ilkel halleridir. Aslında onları her yerde görmek mümkün! Evimizdeki bir lamba bile bir UFO nun prensipteki en ilkel halidir. Mesela bir lamba hayal edelim! Bir anda flüoresan lamba için düşünürsek lambanın içindeki kimyasal tepkimelerde istenilen frekanslarda bir ışıma oluştuğunda lamba örümcek ağlarına tutunmuş gibi uzay/zamanın dokusuna tutunacaktır... lambayı elinizden bıraktığınızda havada öylece asılı vaziyette kalacaktır.. bu lambayı bir insanın içine girebileceği ebatlarda hayal edelim.. ve lambanın içindeki rasyasyondan etkilenmeyek manyetik çeperli bir bir yolcu kabini inşa ettiğimizi düşünelim.. böylece uçan bir lambayı istediğimiz gibi denetleyerek yıldızlara doğru rotayı çevirebiliriz.. ve bir anda ışık hızının ötesine çıkıp daha yüksek bir boyuttan galaksinin ötesine doğru bir yanıp sönme refleksi içinde sıçrayarak ( gözden kaybolarak) mesafeleri bir anda atlayabiliriz..


Araştırmayı 3 ana aşamaya ayırabiliriz. 1.aşama yerçekimini ortadan kaldırmak 2. aşama ışık hızında hareket 3.aşama boyut atlamak (görünmezlik) başka tabirle ışık hızının ötesine geçmek.


51 bölgede çalışmalar baya yol almış olabilir... ama onlar doğrudan uzaylı teknolojisini kopya etmeye odaklı çalışıyor... esas mesele prensibi anlayıp kendi teknolojimizle o teknolojiyi taklit etmek! Bob Lazar ın açıklamalarını ilk dinlediğimde yüzümde büyük bir gülümseme belirdi.. Bob Lazarın doğru söylediğini anladım... uzaylılar benim yapmaya çalıştığım şeyi farklı ve daha kolay yollardan yapmışlardı...


Ben gizemli extrem frekanslara elektronik olarak ulaşmaya çalışırken zeki uzaylılar bunun daha kolay bir yolunu bulmuşlardı... özel bir elementi yapay olarak radyoaktif hale getirip çekirdeki içi ışımalardan bu enerjiyi üretiyorlardı.. ben bu işi elektron düzeyinde yapmaya çalışırken uzaylılar radyoaktif elemenlerin çekirdek içi enerjisini açığa çıkartarak bunu başarmışlardı... uzaylı bilim adamları ile ulaşmaya çalıştığımız şey aynı ama yöntemlerimiz farklı... ama esas meseleyi anlıyorduk...Bob lazarın anlatımlarına göre uzaylıların yerçekimi konusundaki tarifini dinleyince benim tarifimin başka bir şekildeki izahı olduğunu anladım.. uzaylılar benim 'uzay/zamanın çalışma frekansı' dediğim şeye  atom çekirdeği içinde saklı yerçekimi enerjisi diyorlardı.. vs vs.. aynı şeyi farklı kelimelerle izah ettiğimizi farkettim..

Atomçekirdeği yada her parcacık temelde uzay/zamanın yoğunlaşmış halidir. Uzay/zaman çizgilerinin bir girdap formudur. Mikro ve makro düzeyde uzay/zamanın eğrilen çizgileri çok güçlü iken  mikro ve makro ölçek arasında  elektromanyetik yük ve alan etkileşimleri daha çok etkin. Atom çekirdeğinin kalbinde 'enerji' uzay ve zamana sımsıkı bağlı! Enerji uzay/zamanla aynı şeye karşılık geliyor.
 

Burada yerçekimine dair değişik tanımlamalar yapılabilir. Evreni, uzayı, zamanı frekans ve titreşim kavramlarına görede yorumlayabiliriz.

Yerçekimi dalgası elektromanyetik dalgalardan türetilebilir. Fakat burada yeni kavramlara ve bakış açılarına ihtiyaç var. Mesela bir zaman dalgası kavramı! Yerçekimi dalgası uzay/zaman geometrisinde boyutsal bir faz farkına tekabül eder. Uzay levhası temelde elektromanyetiktir. Zaman boyutuda bu elektromanyetik alanın titreşim faktörü ile bağlantılıdır. Zaman aslında yoktur. Uzay vardır. Zaman boyutları sanki uzayın kendisini titreşimsel olarak bir dördüncü boyutta uzatması, boyutlandırması gibi düşünülebilir.

 

Kendi uzayımız içinde alçalıp yükselen yüksek bir frekans ve hareket enerjisi/kinetik enerji olasıdır. Daha altında ve üstünde kavramları söz konusu! Yüksek- alçak, az çok.. vb gibi. Bu hız değişimleri hep ışık hızının alt değerleri içinde bir yükselip alçalma olacaktır. Arabaların hızı, trenlerin hızı, yolda koşan insanları hızı, elektronun hızı, ışık frekanslarının alçalıp yükselen frekansları.. vb gibi. Işık yavaş titreşiyor hızlı titreşiyor diyebiliriz.  Ama ışık daha yavaş yada  daha hızlı gidiyor diyemeyiz.  Işık dalgalarından başka hiçbir şey ışık hızında yol almıyor.Işık dalgasının hızı bir enerji içermiyor.Aslında ışık kendisine göre ele alındığında hareket etmiyor. Işığın dalga hareketi uzay ve zaman bağlantısından kaynaklanan bir durumdur. Buna uzayın zaman içindeki yerdeğiştirimi, titreşimi diyebiliriz. Işık hızını böldüğümüzde en küçük uzaysal ışık hızı adımı bize en küçük zaman kuantumu değerini verir. Işığın enerjisi titreşim frekansı ile ilgili. Bu enerji elektronlara yada farklı sistemlere çarparak enerjisini o sisteme aktararak daha üst orbital ve enerji bandlarına geçişi mümkün kılar. Kinetik enerji sistemin enerjisini yükseltebiliyor.Ama herşeyin en üst enerji seviyesinde en üst frekansta olduğu bir noktadada daha üst boyuta sıçramak nasıl mümkün olabilir sorusu ile karşı karşıyayız. Böyle durumda zaman faktörü ile bağlantılı titreşen hareketli bir enerjiyi kullanamayız.

Bir atomu ve elektron yörüngelerini düşündüğümüzde elektronlar daha yüksek daha alçak enerji bandları aralıklarında yer değiştirebilirler. Yüksek enerji gelir alt yörüngedeki elektrona enerjisini verir.. böylece elektron daha üst orbitale sıçrar. Atom modelinde durum budur. Fakat bizimde (uzay aracımızında) bişr elektron gibi ışık ötesi enerji ile yüklenip üst boyuta sıçraması nasıl mümkün olabilir. Uzay ve zaman alanımız içinde böyle bir ışık hızı ötesi enerjiyi temin edemeyiz, bu kinetik enerjiyi kendi düzlemimiz içinde oluşturamayız, üretemeyiz. Zaten sistem böyle bir üst enerji ürettiğinde o enerji ile birlikte muhatap olan herşey üst boyuta atlar. ! Peki üst uzaya boyuta nasıl geçeceğiz? Normal şartlar altında o enerjiyi üretecek bir üreteç yapamayız! Ama potansiyel bir enerjiyi kinetik bir enerjiye dönüştürme ilkesince ışık hızına tekabül eden mevcut kinetik enerji düzeyini aşacak bir potansiyelim gerilim alanı(enerjisi) oluşturabiliriz.

Elektronlar ışık hızında bir okun yayı arasında bize göre belli bir sıfır denebilecek potansiyel gerilim değerine tekabül eden enerji düzeyinde yer almaktalar. Aslında evrende hareket eden hiçbir şey yok. Gerçekten zamanı aşan bir hareket olduğunda bir boyut sıçraması gerçekleşir. Herşey uzay/zamanın devirsel tireşimleri içinde hareket özgürlüğüne sahipmiş gibi bir algı yanılsaması içinde. Bu sanki bir fotoğraf albümünü çevirerek ardardına gelen resimleri hareket ediyormuş gibi görmeye benzer. Aslında hareketin kaynağı yada hareket eden şey yerdeğiştiren uzay/zaman dalgalarıdır.Işık hızında hareket ettiğimizde o noktada bir ayarlama ile bir boyut sıçraması yada zaman dışına çıkmak mevhumu söz konusu olabilir. Elektronları ışık hızına çıkartan elektriksel ve manyetik plaka gerilimin üstünde bir potansiyel gerilimi oluşturacak bir enerjiyi depolamalıyız ( kondansatör). Bu noktada sıfır dirençli süperiletken bir kondansatör kullanılabilir. Burada ışık hızında elektronları dairesel olarak döndüren potansiyel alan enerjisi/gerilimini sıfır olarak kabul etmeliyiz. Tam ışık hızında ok yayın içinde ama ok yayı henüz gerilmemiş vaziyette bir anolojik benzetme yapılabilir. Ok yayda duruyor. Bu değere karşılık gelen potansiyel gerilim değerinin üstünde bir potansiyel boşalım yapacak kondansatörleri mevcut gerilimin üstünde bir voltaj değerinde doldurmaya başladığımızda yayın gerilimini sıfırdan 0 ---> 1-2-3.. yükseltmiş oluyoruz. Potansiyel gerilimin elektronları ışık hızının üstüne sıçratması için yay gerilimin belli bir potansiyel değere ulaşması lazım. Bir fotoğraf makinesinin flaş devresine bağlı kondansatörleri şarj eder gibi aynı benzer bir ilkesel uygulama ile uzay gemisinin kondansatölerini şarj ediyoruz, dolduruyoruz. Sonra flaş patlaması oluşacak şekilde bu biriken potansiyel enerjiyi elektronları dairesel olarak dolandıran (hızlandıran) düzeneğe deşarj ediyoruz. Biriken enerji bir anda bir flaş patlaması şeklinde boşalıyor. Bu durum yeterince gerilmiş yayı bir anda bırakmak gibidir. Tam bu noktada aslında bize göre ışık hızında hareket eden ama uzay/zaman çerçevesine göre duran elektronu (ışık hızından dönen elektronları) bir üst boyuta hareket etmesi, atlaması, sıçraması için büyük bir şoklama etkisi ile yerinden oynatacak itme enerjisini (kuvvetini) oluşturmuş, üretmiş oluyoruz. Bu potansiyel enerji elektronu daha yüksek bir uzay boyutu içerisine doğru sıçramaya zorlayacaktır.

Elektron titreşirken (ivmeli hareket ederken) elektromanyetik dalgalar oluşturuyor. Elektron temelde uzay/zaman alanının (dalgasının) form değiştirmiş minyatürize bir formu gibi görülebilir. Elektron parçacığı uzay ve zaman dokumasına bağlı bir nokta.Elektron hareket edince onunla ilintili uzay/zaman dokumasıda dalgalanıyor. Elektron uzay/zaman örgüsünden oluşmuş bir vorteks yapıdır. Elektronun hareketi bir şekilde uzay/zaman dokumasındada bir tür dalgalanma meydana getiriyor. Bu gravitik bir dalgalanma değil.Sadece uzayın elektrik, manyetik vektörleri doğrultusunda bir dalgalanma. Buna gravitik alanında dahil olması belki ışık hızında bir titreşim noktasında mümkün olabilir.

Tüm yaşamın ve evrenin anahtarı, ışığın titreşimlerinde yatmaktadır.Gezegen sistemlerindeki, yıldızlardaki ve yıldızlararası uzayın derinliklerindeki varoluşun bütünü, ışığın görünen ve görünmeyen dalga boylarından oluşmaktadır.Farklı boyutların hepsi farklı hızlardaki ışık dalgalarından oluşmaktadır.

Işığın dalga yapısından yola çıkarak tüm evreni açıklamak mümkündür. Herşey titreşim, salınım, rezonans yasaları ile ilgilidir. İtmek, çekmek, birleşme hepsi titreşim hareketlerinin karşılıklı ilişkisinden doğar.

Temelde bir çok UFO temascısının UFO lara dair aldığı bilgileri özetlersek UFO kendi içindeki enerji sistemleri ile uzay/zaman  alanını etkiliyor. Sistem kendisini içine alan uzay ve zaman çizgilerine bağlanıyor.

He asked them questions about their technology and life in general, and they told him that they use what they call 'The Void' (nothingness) as a source of infinite energy for all their technology and interstellar/dimensional travel

Lazar's discussion regarding Gravity Propulsion and Wavefront interstellar travel would be facilitated by the black hole "jump" mentioned previously. His S-4 ship (below) might utilize a black hole for the "big" jumps, then implement his "Delta" configuration to accelerate between a local group of star systems.

The book spans a wide variety of topics within each part. The interstellar travel part hits upon the vastness of space, chemical and fusion rockets, slow moving generational space arks, space curvature, non-space (i.e., hyperspace), wormholes, blackholes, time dilatation, and tachyons. The author concludes this part with an incredibly enjoyable discussion of problems one might face while attempting to navigate while traveling at near light speed. The extraterrestrial life part touches upon the chemistry of aliens, estimating the number of possible extraterrestrial civilizations (i.e., the Drake function), possible extraterrestrial contact in ancient history, and a discussion about possible contact in recent history.

Yes! UFOs are mentioned in this book, but don't roll your eyes because the author does not get fanatical about the topic. He is mainly presenting UFOs in the context that some extraterrestrial civilization might have perfected interstellar travel in our past (i.e., ancient astronauts) or maybe even our present. I thought it was a good tie-in independent of ones views on the topic of UFOs.

Arada  51. üsdeki ele geçirilen uzay aracı konusunda üsdeki işinden çıkarılan fizikçi Bob Lazar'ın açıklamalarına göz atıyorum.. Bob Lazar'ın üsde uzay aracını incelerken anlattıklarının benim çalışmalarımla örtüşmesi Bob Lazar'ın söylediklerini ciddiye almama neden oldu. Bu birinci faktör. Diğer faktör ise ben bilgi nerden gelirse gelsin bilgiyi bu komplo, saçma yok öyle değil yada burada bilgi deformasyonu amaçlı bir oyun varmı diye önyargı gütmeden tamamen aklın ve bilimin bildiğimiz yada bilmediğimiz olası yasalarının, formüllerinin içinde ne kadar olası olabileceğinin öngörüsünü oluşturmaya çalışarak olaylara bakarım. Bir bir şey diyorsa her zaman kulak verip yargı getirmeden durumu irdelerim. Fakat Bob Lazar'ın dünya dışı uzay aracını tarif eden tüm bilgileri bir araya getirdiğimde detaya indiğimizde Bob Lazar'a gösterilen ve verilen bilginin sadece gerçeğin çok küçük bir kısmı olduğunu anladım. Ya henüz amerikalıların yabancı uzay aracı hakkında tam bilgileri yok yada Bob Lazar ve içinde yer aldığı ters müdhendislik ekibine aracın sadece belirli bölümlerini göstermiş olma ihtimalleri yüksek! Gemiyi görücüye çıkarmadan içinden bazı parçaları çıkarmış olmalılar. Yada bir diğer ihtimalle uzaylılar amerikalılara bu gemiyi bir jest olsun maksadı ile inceleme amaçlı verirken kasıtlı olarak gemiden bazı parçaları çıkarmış olmalarıda bir ihtimaldir. Öncelikle Bob Lazar'ın gemi hakkındaki tüm açıklamalarını dikkate alıp incelediğimde geminin ışık hızından daha hızlı gidemeyeceğini keşfettim. Çünkü geminin ışık hızını aşması için gerekli donanıma dair ne görsel (cihaz olarak) nede teorik bir kanıt ve veri ortada yok.Benim bilgiler sonucu ulaştığım nokta geminin bir uzay zaman bükülümü yaratabileceği hatta bu büküm alanı içine görünmez olabileceği ve bu büküm sürüşü (yerçekimsel sürüş) metodu ile ışık hızınında bir yolculuk yapabileceği gerçeğidir. Bu konuda star trek fiziği ile yakından ilgili bir bilim adamı olan miguel alcubierre nin warpdrive (uzay bükümü sürüşü) denklemleride ışıktan hızlı bir yolculuk imkanını dile getirsede bu denklemleri incelediğimde ortada bir hata olduğunu düşünüyorum.Denklemler yanlış yorumlanıyor görüşündeyim. Sonsuz hız diye bir şey yok! Fakat hızın bir limiti olmadığı bir gerçek! Bu limitler çeşitli teknolojilerle aşılabilir ama sonsuz hızda gitmek diye bir şey yok! Konuyu dağıtmadan diyebilirimki miguel alcubierrenin uzay bükümü denklemleri bizi en fazla ışık hızında götürebilir. Bob Lazar'ın açıkladığı bilgileri toplayıp uygulamaya koysak bu uzaylı gemisinin bizi götüreceği hız ışık hızı limitini geçemeyecektir. Gemi ışık hızında, yerçekimi dalgası üstünde sörf yapar gibi yol alacaktır. Tekrar uzaylı gemimize geri dönelim. Geminin içinde boyut değişimini gerçekleştirecek sistemlerin ben yerlerinden söküldüğünü düşünüyorum bunu ya uzaylılar yaptı yada gemiyi bilim ekibinin karşısına çıkarmadan önce daha üst düzeyli amerikalı görevliler yapmış olabilirler. Sonuçta olması gereken yerde olması gereken sistemler görünmüyor. Sadece geminin güç ve itme sistemini temsil eden reaktörle muhatap olan bir ekip içinde yer alan Bob Lazar'ın açıklamaları var. Yada bir ihtimal mevcut düzenek kendi içinde boyut değişimini gerçekleştirecek mekanizmayıda  saklıyor olabilir. Ama böyle kabul edersekte böyle bir mekanizmadan uzaylıların amerikalılara söz etmemeleride çok ilginç! Yada amerikalı daha gizli birimler bu gerçeği bilsede Bob Lazar 'ın dahil olduğu ekibe sadece kısıtlı bir bilgi verilmiş olabilir. Bob Lazar herbir ekibin geminin farklı bir kısmı üstünde çalıştığından bahsetmişti. Hiç bir grup diğer gruplarla görüştürülmüyordu. Tüm bilgiler bir ana merkezde bir araya getiriliyordu. Geminin metalini inceleyen grup ayrı, bilgisayar ve seyir sistemini inceleyen grup ayrıydı. Bob Lazar'ın dahil olduğu ekip sadece geminin güç ve itme sistemi üstünde çalışıyordu.

Bob Lazar'ın bahsettiği gemide hızlanan elektronlar yok! Yerçekimi dalgalarını temsil eden yüksek frekanslı radyoaktif ışıma element 115 in çekirdeğindeki radyoaktif bozunmadan  kaynaklanıyor. Böylece element 115 atom çekirdeğinden  (mikro ölçekten) yerçekimi dalgası taşarak (serbest kalarak) aracı saracak(içine alacak) kadar büyütülüyor.

Bob Lazar diyorki benim önüme uzaylılardan alınmış olan gemilere dair yığınla dosyalar koydular, gemi hakkında brifing verdiler. Uzaylı tercümelerini okudum diyor. Bu tercümeler içinde geminin boyut değiştirmesine dair hiçbir bilginin olmaması çok ilginç! Işık hızının geçilmesine dair hiçbir uzaylı bilgiside ortada yok.. uzaylılar hiç böyle bir şeyden bahsetmiyorlar.Amerikalılarda sadece bu geminin ışık hızını geçebileceğine dair bir kanaat var. Gemilerden bir tane inceleme amaçlı isteniyor.. onlarda veriyorlar... bu gemiyle asla ışık hızının üstüne çıkmak gibi bir testte yapmamışlar... sadece dağ seviyesine kadar gemiyi yükseltip manevra denemeleri yaptıklarından bahsediyorlar... çünkü ellerindeki şey çalışan bir örmek ve onlar için çok değerli... onuda kaybetmeyi göze alamıyorlar...  bu bilgileri dikkate alırsak amerikalı yetkililerin onlarca dosya içinden bir takım bilgileri çıkarmaları pek mantıklı görünmüyor. Bu bilgi bizi uzaylıların kasıtlı olarak eksik bilgi verdiği fikrine götürüyor.. eğer uzaylılar eksik bilgi veriyorsa verdikleri gemileride vermeden önce ışık hızını aşacak çalışma mekanizmalarını kasıtlı olarak gizleyecek , devreden çıkartacak manipülasyonlar yapmış olma ihtimalleride yüksektir... yani amerikalılara verilen gemi ışık hızını aşacak bir yeteneğe haiz görünmüyor...

Geldiğim noktada çalışmalarımın gösterdiği şey   ışık hızını aşmak için üst bir boyuta geçmeliyiz... bunun içinde bir osilatörün çalışma mantığına sahip uzay aracımızın alan frekanslarını ışık hızına tekabül eden sınır değerin (eşik değerin) üstüne çıkarmamız lazım. Böylece bir üst boyuta (üst bir frekans bandına), üst bir titreşim oktavına geçebiliriz. Diğer tabirle buna üçüncü boyuttan dördüncü boyuta geçmek diyebiliriz.

Işık hızını aşmak için bizim uzayımıza bağlı zaman alanı dalgasının dalga boyunu değiştirmeliyiz. Tüm uzayı bir dalga fonksiyonu olarak  düşünebiliriz. Bu dalganın dalga boyu  ışık hızı değerine karşılık gelen bir  değere sahiptir. Buna ŞİMDİ ki zaman kuantumu diyebiliriz. Bu AN dediğimiz zaman genişliğini ifadeler. Ardardına üç tane şimdiki zaman dalgasını ( AN)  bir araya getirirsek. İlk zaman dalgası  geçmişte kalan şimdiyi simgeler, sonraki zaman dalgası şu anki içinde bulunulan ŞİMDİ ki zaman dalgasını ifadeler. Ondan sonraki zaman dalgasıda henüz içine girmediğimiz  gelecekteki 'şimdi'  yi  yani gelecekteki zaman dalgasını  simgeler.  Uzay gemimiz  kendisini çevreleyen güç alanı sayesinde bir tür elektromanyetik  üreteç gibidir. Bu gemiden yayılan alan frekansları ışık hızına karşılık gelecek hızda titreştiğinde (ışık spektrumunun son tavan  frekans değeri)  geminin güç alanı dalgası uzayın zaman dalgası ile  rezonansa girmiş olur. Böylece uzay alanı ile gemi güç alanı tek bir alan halini alıyor. Bu sayede gemiyi içine alan uzayıda istediğimiz yönde bükebiliyoruz. Tan bu noktada uzayın boyutunu belirleyen zaman dalgasının dalga boyunu değiştirmek için aracımızdan yayılan güç alanı dalgasının dalga boyunu değiştirmemizin yeterli olduğu bir noktaya gelmiş oluruz. Tam bu  noktada bir tür radyo frekans osilatörü gibi davranan uzay gemisinin  ışık hızındaki titreşim değerini bir kademe daha yükseltebilirsek uzay/zamanda çıkıp, görünmez olup üst uzaya, üst zaman bandına  geçmiş oluruz!  Tam bu konumda elektonlar uzay gemimizin güç alanı bobinleri içinde ışık hızında  dairesel  olarak dönüyorlar. Tüm sistemler son hız limitinde çalışıyor. Güç alanlarının  gemiyi içine alan küresel (toroidal) hatları boyunca  dünyanın yerçekiminden yukarıda asılı vaziyette duruyoruz. Geminin hafifçe sağa sola, yukarı aşağı  hareketi için gemiyi çevreleyen yerçekimsel alan balonculuğunu andıran elektromanyetik alanın geometrisini hafifçe o yöne doğru kaydırmak yeterli olacaktır. Böylece uzay/zamanın geometrik yapısı ile uyumlu geminin kütleçekimsel ağırlık merkezi uyumunu bozarak gemi kütlesinin diğer merkeze doğru çekilimini sağlıyoruz.Bu hareketi yerçekimsel asılım  ilkesi olarak adlandırabiliriz.

Aslında bilim tarihine baktığımda sonradan keşfedilen pek çok şeyin sebebi daha çok kalıpsal ve kavramsal düşünceler arasında sıkışıp kalmak! Bu neden daha önce keşfedilemedinin yada neden keşfedilmiyorun bir yönü ile cevabıdır! Aradığımız şey başka yerde değil sadece gördüğümüz şeyin diğer bir formunda! Bazen aynı şeyleri farklı şeyler olarak telakki ediyoruz. Elektrik , manyetik alanlar ve gördüğümüz ışık içinde bunu söyleyebiliriz. Aynı şey yerçekimi kavramı içinde geçerlidir. Bilim yerçekimi ve elektromanyetizmayı ayrı şeyler gibi algılama eğiliminde .. bir birleştirme düşü var ama bunu başka yerlerde arıyorlar Zihin meseleyi anlamaya hazır olmadıkça formüllerle o noktaya yürümek mümkün değil. Maxwell bile en başta ışığın elektromanyetik bir fenomen olabileceğini öngörmüştü. Sonra bunu matematiksel formüllere dökmek için çabaladı ve matematiksel olarakta bunu modelleyebildi. Fakat deneysel olarak bunu ispatlayan Alman bilim adamı Hertz oldu! Aslında yerçekimi dalgasıda elektromanyetik sprektumla ilgili! Yerçekimi dalgaları spekturumun göremediğimiz noktalarında saklanıyor. Deneysel olarak bu dalgalar atomun kalbinde saklanıyor diyebiliriz. Elektrik alanı, manyetik alanı ve elektrik akımını nasıl birbirinden ayıramazsak (yani bunlar bir şekilde birbirleri ile ilintili/bağlantılı fenomenlerdir) yerçekimi feonomeninide bu her iki dalgadan soyutlayamayız/ayıramayız. Mikro düzeyde (atom içi) yerçekimi dalgaları saklıdır. Bu dalgaları makro düzeydede daha geniş alanlarda serbest şekilde algılıyoruz. Devasa bir kütleye ihtiyaç duymadan bu güçlü yerçekimi dalgalarını yapay olarak elde etmenin/üretmenin yolu.. atom içi enerji spekturumu seviyelerine inmektir. sprektum bir noktadan sonra kendini yerçekimi dalgası formunda dışarı salmaktadır.

Bir parçacık uzay/zamanın girdapsal bir kasılmasıdır, sıkışması yada yoğuşmasıdır. Mikro düzeyde bu uzay/zaman burguları çok güçlüdür. Elektomanyetizmadan çok daha güçlüdür. Fakat  parçacıklar oluşmaya başladığında/oluştuğunda  bu uzay/zaman burulması  noktasal bir  parçacık olarak algılanır.Bir parçacık oluştuğunda parçacık çok güçlü  bir uzay zaman düğümlenmesini temsil eder. Fakat onun çevresinde elektriksel, manyetiksel kuvvet çizgileri şeklinde başka bir alansal atmosfer ortaya çıkar. Dünyanın hava atmosferi gibi parçacık çevresindede  girdap desenli elektriksel ve manyetik alanlar ortaya çıkar. Bu  elektromanyetik , mıknatıssal alanlar parçacıklar birleşirken çok güçlüdür.Bu düzeyde parçacıklar arası yerçekimi  kuvveti sıfıra yakındır. Fakat elektrik ve manyetik çekimler çok güçlüdür. Parçacıklar birleştikçe elektrik ve manyetik alan tesirleri moleküler düzeylerden sonra zayıflamaya başlar ve yerçekimi kuvveti  etkin olmaya başlar. Denebilirki en temel düzeyde, başlangıçta en şiddetli yerçekimi  kuvveti yerini elektromanyetik kuvvetlere bırakır. Parçacıklar moleküler düzeyden toz  parçacıkları düzeyine geldiklerinde artık yerçekimsel etki  baskın hale gelmeye başlar. Yerçekimi dalgası  ve elektromanyetik dalga atomun en derininde tek bir dalga formu olarak görünür buna  dalgalanan uzay/zaman çizgileri formu diyebiliriz. Bu dalgalar  mikro düzeyde girdaplaşarak parçacıkları ve parçacık çevresinde hakim  serbest elektromanyetik alanları ortaya çıkartır. Yerçekimi dalgaları artık parçacık bünyesinde hapsolmakla (saklanmakla) birlikte parcacığın kendi kütlesinden  ve  çevre uzay/zamanla etkileşiminden ileir gelen bir mikro kütleçekim etkisinden söz edilebilir. Bir parçacık çevresinde elektrik, manyetik ve gravitik alanlar bir aradadır. Ama etkin güçler bakımından farklı bir denge durumundadır. Parçacıklar birleşmeye bir araya gelmeye başladıkça  bu güçler arası dengelerde değişir. Tüm mesele aynı enerjinin yükselip alçalarak yerini bir diğer etkiye bırakması gibi düşünülebilir. Aynı enerjinin değişik yüzleri/fazları ile karşı karşıyayız diyebiliriz.

Atom çekirdeğinin derinliklerinde  yada atom çekirdeğinde saklı  yerçekimi dalgaları demek  uzay/zamanın devirsel titreşim frekansına karşılık gelen bir tür mikro dalganın (kısa dalga boylu ışınımın)  serbest kalması, genişletilmesi anlamına gelir.

Uzay gemimizi hareket ettirecek olan şey tek bir elektron fiziğine dayanmaktadır.Diğer adı kuantumelektodinamik teori! Aslında uzay gemisi kavramı  en sadece şekilde tek bir elekron dinamiği/elektron fiziği  kavramına indirgenebilir. Uzay gemisi devasa bir metal kütle.. bu kütleyi hareket ettirecek olan boyutlar arasında sıçratacak şey  uzay gemisi bünyesinde kullanılacak olan bir enerjidir. Bu enerji nedir? Elektomanyetizmadır! Peki elektromanyetizmanın kaynağı nedir? İvmeli hareket eden elektronlardır. Bir uzay gemisi esasında devasa bir  karmaşık elektrik devresi olarak algılanabilir. Bir uzay gemisi temelde bir frekans jeneratörüdür. Kocaman bir bir dalga osilatörü gibi düşünülebilir.  Uzay, zaman,  boyutlar  ve yerçekimi kavramıda temelde elektromanyetik bir alan karşılığına sahiptirler.  Bir elektromanyetik alan denklemleri bünyesinde tüm bu kavramları toplayıp bir araya getirebiliriz. Bunu bu şekilde ele aldığımızda  uzayı, zamanı, uzay/zamanın eğrilmesinide ışığın frekansları kavramı ile açıklamak mümkün hale gelir. Uzay/zaman çatısı ile elektronun elektrik alanı, ve manyetik alanı arasında  bir bağlantı vardır. Elektron kendi hareketi ile çevresindeki uzay/zaman geometrisi üstünde bir değişim meydana getiriyor.

Öncelikle uzay/zamanı bükmesi gereken şey elektronlardır. Elektronlar çevresindeki uzay/zamanı değiştirmeliki bu alan içine giren bizim uzay gemimizde boyut değiştirebilsin. Elektronlar'dan yayılan güç alanları  uzay/zamana etki edecekki biz elektronları  ve oluşan alanı yöneterek uzay/zamanı yönetebilelim. Bu işin mantığı budur!

Öyleyse  tek bir elekron parçacığını analiz ederek, tanımlayarak bu parçacığın karakteristik özelliklerinden yola çıkarak yıldızlar ve boyutlar arası yolculukları yada yerçekimi kontrolünü düşünmüş olmamız gerekir.

Uzay gemisinin uzay/zamanda hareketini uzay/zaman levhasında yuvarlanarak hareket eden bir elektron olarak algılayabiliriz.

Bazı sözde büyük felsefeci arkadaşlar mevcut maddeyi düşünüp hemen bu maddesel varoluşun karşıtı olarak yokluk ve hiçlik tanımlamasını kullanıyorlar. Mevcut varlığın karşıtı yokluk diyorlar. Aslında mesele bu kadar basit değil. Biz varlık ve yokluk derken önce varlığımızı ölçüp biçerek yokluk meselesine yaklaşmalıyız. Bu şu demektir... bizim şu madde evreni dediğimiz mevcudatın olması için buna karşılık gelen bir yokluktan bahsedilmesi lazım. Burdan yola çıkıp yoklukta varlık gibi yaratılmış bir şeydir diyorlar. Meseleyi öyle algılayamayız. Öncelikle eğer kafamızda yokluğun ne demek olduğunu az çok hayal edebilirsek mevcut maddenin bu yokluğu doldurmaya yetmeyeceğinide idrak etmemiz ve anlamamız gerekir. Önce bizim maddemiz üç boyutlu sınırları ile boyutsuz yokluğun ancak bir kısmına karşılık gelir... yokluk üç boyutlu değilki...? Yokluk boyutsuz bir noktaya tekabül eder. yokluğu tamamlayacak kadar boyutlarımız yok! 3 boyutlu bir mevcudiyetin içindeyiz. Buda demek oluyorki maddenin daha bilmediğimiz, göremediğimiz sonsuz boyutları sözkonusu! Meseleyi biraz daha düşününce sonsuz boyutlu maddenin bile yokluğu dolduracak kapasitede olmadığını anlarız! Bu demektirki yukarı aşağı boyutların ötesinde başka yönlerde uzanan varoluş boyutlarıda olmalıdır. Yokluk allahın mekanı gibidir. Gerçekte yokluk yoktur.Yokluk, algılarımıza girmeyen bir varoluşun bilemediğimiz sonsuz skalalarını içinde barındıran bir ortamdır. Madde denen şey yoklukta yer almaz! Yokluk maddeden (varlıktan) ötürü ortaya çıkar. Yokluk bir zandır. Maddenin göremediğimiz boyutlarından dolayı oluşan bir tahayyüldür. Yokluk varlığın yoğunluk, titreşim ve boyut farklarının neden olduğu ortamlar arası bir algı farkından doğar. Hava bizim için yok gibidir. Bir balık içinde su hava gibi yok gibidir. Yok diye bir şey yok! Yokluk denen şey varlık içinde ortaya çıkan bir sanıdır. Yok yada var kavramı enerjinin tirreşim farklarından doğar. Titreşimler çatıştığında vardır, çatışmadığında yok deriz. Başka bir boyutun varlığı olan  bir cin kendi titreşim frekansını bizim boyutumuza ayarlarsa cinle göz göze geliriz..

Bir kurşun yeterince hızlı hareket ederse dönen bir pervanenin içinden geçip gidebilir. Hatta bir kurşunu bir cama doğru istenen bir hızda atabilirsek kurşun camı delmeden karşı tarafa geçebilecektir. Herşeyin bir titreşim frekansı var. Onun frekansını biraz geçince o madde ile muhatap olmazsınız.Gözün görmesi nasılsa dokunmak kavramı içinde yoğunluk ve titreşim düzeylerinden bahsedilebilir. Boyutlarda böyledir, geçmiş ve gelecek zaman kavramıda aynı şekilde titreşim farkından dolayı perdeli hale gelirler. Geçmiş,şimdi ve gelecek üç zaman dalgası vardır. Bu dalgalar arasında bizler (normal şartlar içinde) geçiş yapamayız. Çünkü tek bir şimdiki zaman dalgası içinde hapis hayatı yaşarız.. bir şimdiki zaman dalgasından diğerine bindirilerek zamanda ileri gidiyormuş şeklinde bir algı içerisine gireriz. O titreşimler arasında kayabilecek bir teknik imkan olsa zaman yolculuğuda yapmak mümkün hale gelebilir. Geçmiş ve gelecek yok demek değildir! Hepsi var. Tüm zamanlar bir arada ve iç içe titreşim halindeler.

Tam bu konumda gemi içindeki güç bobinlerindeki elektronlar ışık hızında  dairesel  bir tür tüp boyunca ivmeli bir akım içinde dolanıyorlar. Peki  gemiyi çevreleyen güç alanı frekansını ışık hızının üstüne yükseltmek için ne yapmalıyız?  Bunun için elektronları hızlandıran elektriksel ve manyetik alan gücünü (potansiyelini) bu kritik eşiği artırmak için yükseltmek bir çözüm olabilir. Bir frekans değerini bir frekans değeri ile yükseltemeyiz. Bu ne demek? Bu şu demek.. bir  jet uçağının hızını arttırmak için jet itki gücünü sağlayan yanmış gazların eksozdan çıkış hızını artırmamız lazım.. Ama yanmış gazların çıkış hızının bir son limiti vardır. Ondan daha hızlı   olarak bir roketi (jeti) hızlandıramayız. Bu bir bisikletin tekerini hızlandırmak için tekere bağlı pedalı hızlı çevirmeye benziyor. Pedalı ne kadar hızlı  döndürürsek  bisiklet tekeri o kadar hızlı döner. Böylece  pedalı çeviren güç zincir vasıtası (dişliler) ile kuvveti (iş gücünü) tekerleklere aktarır. Sonuçta  kendi hızımız neyse diğer sisteme aktaracağımız hızda o kadar olur. Biz elektonları bir daire boyunca  ivmeli  hızlandırmak için elektriğin frekansı (kinetik enerjisi) ile iş görmüyoruz. Elektriğin voltaj değerini (elektrik alan gücünü) kullanıyoruz. Bundan dolayı elektronları ışık hızının üstüne çıkartacak bir potansiyel elektrik alan şiddeti(genlik değeri)  oluşturabiliriz. Bisiklet tekerindeki örnekte  biz ne kadar hızlı pedal basarsak (pedal ne kadar hızlı dönerse)  tekerlekte onunla doğru orantılı olarak  o kadar hızlı dönüyordu. Bu şekilde ışık hızını aşamayız. Tekeri ışık hızından hızlı döndürmek için bizimde ışık hızından hızlı  pedalı çevirmemiz lazım. Burada peki pedalı çeviren biz nasıl ışık hızının üstünde bir enerjiyi üreteceğiz (elde edeceğiz) paradoksu ortaya çıkar.  Işık hızının üstünde bir kinetik enerjiyi  ışık hızı ile sınırlı kendi uzayımız içindeki kapalı sistemde elde edebilmek için nasıl bir yol izlemeliyiz?  Eğer bisiklet tekerini bir dairesel tüp boyunca dönen elektronlar olarak düşünürsek kinetik enerji olarak  üretebileceğimiz  ve elektronlara aktarabileceğimiz en son hız ışık hızı limiti ile sınırlı olurken  biz elektrik alan potansiyelini (gerilimini) yükselterek bu potansiyeli elektronlara ışık hızı eşiğini atlatacak gücü (kinetik enerjiyi) verebiliriz. Bu proplemi şu şekildede ifade edebiliriz...   ''elektronik olarak bir elektrik devresi (osilatör devresi) içinde  ışık hızının üstünde bir kinetik enerji değerine karşılık gelen elektromanyetik salınımları nasıl üretebiliriz ?''  Fizik yasaları çerçevesinde frekansı artırmanın  yolu ilkesel olarak  elektronları hızlandırmaktır. Temelde bize lazım olan ışık hızının üstünde bir kinetik enerji değeridir. Bir nevi meseleyi daha basite indirgersek  soruyu şöylede sorabiliriz...   soru ışığın üçüncü boyutu simgeleyen dalga boyunu (en kısa dalga boyu) genişletmek nasıl mümkündür sorusuna dönüşür.

Buna göre aslında boyut değiştirmek ışığın frekansını yükseltmek gibi algılansada belirli bir eşik frekans değerinin dalga boyunu genişletmek  anlamına gelecektir. Tam bu frekans noktasında ışığın dalga boyunu  değiştirmek için (genişletmek için) dalganın genlik (şiddeti) değerinden faydalanabiliriz.  Voltajı kullanarak  elektrik alanı  gerilimini, baskısını artırarak bunu frekans değişimi için kullanabiliriz. Frekansı frekansla arttıramayız. Ulaşabileceğimiz en yüksek frekans değeri ile (kinetik enerji değeri)  daha üstünde bir kinetik enerji değeri üretemeyiz. Ama elektrik alan gerilimi ve baskısı konusunda belirli bir sınırlama görünmüyor. Gerilimin (elektrik alan potansiyeli)  iş gücünü frekansa çevirebiliriz.

Özetle denebilirki ışık hızını skaler (sayısal) bir değerle aşabiliriz. Hızın hıza dönüştürümü ile ışık hızını aşamayız. Potansiyelin (şiddetin) kinetik enerjiye dönüşmesi ile bir boyutsal sıçramayı sağlayacak enerjiyi üretebiliriz.. f (frekans) değerini değiştirmek için f değerinden faydalanamayız... hız arttırımını bir başka hız değeri ile sağlamaya çalışırsak iki sistemde ışık hızında kitlenir kalırlar... bu bir bisiklet tekerini kozmik hız sınırından daha hızlı çevirmek için gayret etmeye (pedal çevirmeye)  benzer. Fizik kanunlarını sosyolojik dile çevirirsek buradaki durumu şöyle izah edebiliriz.. ''bir mahkum başka bir mahkuma özgürlük veremez'' şeklinde tercüme edebiliriz. Elimizde ışıktan hızlı bir kinetik enerji eldesi olmalıki sistemin enerjisini ışık hızının üstüne çıkartabilelim. Kendi uzayımızda hepimiz aynı enerji(hız) limiti ile çevrili olduğumuzdan bunu yapma şansımız yok! Peki bunu nasıl yapabiliriz..? Cevap: bir potansiyel değeri kinetik değere dönüştürerek!! Dalga genliğine (elektrik ve manyetik alan şiddeti)  müdahale ederek dalga boyu ve frekansa müdahale edebiliriz.

Bu durum ok ve gergin yay örneği ile temsil edilebilir. Okun (ışık hızında dönen elektronlar ) yay gerilimi (elektrik ve manyetik alan şiddeti) belli bir potansiyele çıkartılır ve şoklama (flash çakması) şeklinde sisteme verilirse (potansiyel enerji salıverilirse)  elektronlar bir kuantum enerji düzeyinden diğerine geçmeye zorlanacaktırlar. Işık hızına (kinetik enerji değeri) karşılık gelen potansiyel enerji değerinin üstüne çıkılırsa sistem ışık hızının üstüne çıkmaya zorlanır. İçine girilen her boyutta yay gerilimi ışık hızını aşacak bir enerji girdisini üretecek şekilde belirli bir potansiyel enerji eşiğini aşarsa (yayı ışık hızının üstünde bir hız için baskı kuvveti oluşturacak şekilde germek) ve bir flash patlaması şeklinde bu enerji salıverilirse her seferinde elektronlar bir üst boyutun içerisine atlayacaklardır. Zaten sistemi ışık hızında döndüren  potansiyel enerji sabit şekilde çalışıyor. Tekrar kendi boyutumuza (öz titreşim alanımıza) dönmek için ışık hızı sistemini kapatmalıyız. Buradaki prensiplere göre boyutlar arasında  kademeli olarak geçiş söz konusudur. Mevcut yöntemle birden daha yüksek boyutlara atlamak mümkün görünmüyor. Merdiven basamaklarını adımlayarak bir orbitalden ( boyuttan /titreşim oktavından) diğerine geçiş sözkonusu. Yayı ne kadar gerersek gerelim oku en fazla mevcut ışık hızı değerinin bir üstüne sıçratacak kadar bir itki gücü oluşturabiliyoruz.

Boyut  atlama sistemini  irdelemeden önce   elektronları ışık hızında titreştirmenin/salındırmanın elektriksel devre sistemlerini irdelemeliyiz. Elektronik olarak elektromanyetik tayfın en üst tavan  frekans sınırına  çıkacak bir osilatör bir verici tasarlamamız lazım. Bunun için dünya dışı varlıklar (zeta reticuli) element 115 çekirdeğindeki radyoktif ışımayı (elektromanyetik ışımayı)   dalga klavuzları ile alıp gemiyi çevreleyecek şekilde yönlendiriyorlar. Buradaki mantığı ve prensibi, yapılan işi anladığımızda illaki element 115 gibi bir çekirdek tepkimesi  radyasyonunada gereksinimimiz olmadığını anlarız. Bu enerjiyi elektronları magnetron gibi klistron gibi donanımlar içindede elde etmek ve bir dalga klavuzu ile gemiyi saracak şekilde çoğaltmak tutmak, yaymak, kırpmak, kesmek, baloncuk bir alan oluşturmak mümkün. Antimadde reaktörü büyüklüğünde bir tür magnetron (yüksek frekans devresi) tasarlayabiliriz.

Aradafizikçi Bob Lazar'ın açıklamalarına göz atıyordum.. Bob Lazar'ın üsde uzay aracını incelerken anlattıklarının benim çalışmalarımla örtüşmesi Bob Lazar'ın söylediklerini ciddiye almama neden oldu. Bu birinci faktör. Diğer faktör ise ben bilgi nerden gelirse gelsin bilgiyi bu komplo, saçma yok öyle değil yada burada bilgi deformasyonu amaçlı bir oyun varmı diye önyargı gütmeden tamamen aklın ve bilimin bildiğimiz yada bilmediğimiz olası yasalarının, formüllerinin içinde ne kadar olası olabileceğinin öngörüsünü oluşturmaya çalışarak olaylara bakarım. Bir bir şey diyorsa her zaman kulak verip yargı getirmeden durumu irdelerim. Fakat Bob Lazar'ın dünya dışı uzay aracını tarif eden tüm bilgileri bir araya getirdiğimde detaya indiğimizde Bob Lazar'a gösterilen ve verilen bilginin sadece gerçeğin çok küçük bir kısmı olduğunu anladım. Ya henüz amerikalıların yabancı uzay aracı hakkında tam bilgileri yok yada Bob Lazar ve içinde yer aldığı ters müdhendislik ekibine aracın sadece belirli bölümlerini göstermiş olma ihtimalleri yüksek! Gemiyi görücüye çıkarmadan içinden bazı parçaları çıkarmış olmalılar. Yada bir diğer ihtimalle uzaylılar amerikalılara bu gemiyi bir jest olsun maksadı ile inceleme amaçlı verirken kasıtlı olarak gemiden bazı parçaları çıkarmış olmalarıda bir ihtimaldir. Öncelikle Bob Lazar'ın gemi hakkındaki tüm açıklamalarını dikkate alıp incelediğimde geminin ışık hızından daha hızlı gidemeyeceğini keşfettim. Çünkü geminin ışık hızını aşması için gerekli donanıma dair ne görsel (cihaz olarak) nede teorik bir kanıt ve veri ortada yok.Benim bilgiler sonucu ulaştığım nokta geminin bir uzay zaman bükülümü yaratabileceği hatta bu büküm alanı içine görünmez olabileceği ve bu büküm sürüşü (yerçekimsel sürüş) metodu ile ışık hızınında bir yolculuk yapabileceği gerçeğidir. Bu konuda star trek fiziği ile yakından ilgili bir bilim adamı olan miguel alcubierre nin warpdrive (uzay bükümü sürüşü) denklemleride ışıktan hızlı bir yolculuk imkanını dile getirsede bu denklemleri incelediğimde ortada bir hata olduğunu düşünüyorum.Denklemler yanlış yorumlanıyor görüşündeyim. Sonsuz hız diye bir şey yok! Fakat hızın bilinen bir limiti olmadığı bir gerçek! Bu limitler çeşitli teknolojilerle aşılabilir ama sonsuz hızda gitmek diye bir şey yok! Konuyu dağıtmadan diyebilirimki miguel alcubierrenin uzay bükümü denklemleri bizi en fazla ışık hızında götürebilir. Bob Lazar'ın açıkladığı bilgileri toplayıp uygulamaya koysak bu uzaylı gemisinin bizi götüreceği hız ışık hızı limitini geçemeyecektir. Gemi ışık hızında, yerçekimi dalgası üstünde sörf yapar gibi yol alacaktır. Tekrar uzaylı gemimize geri dönelim. Geminin içinde boyut değişimini gerçekleştirecek sistemlerin ben yerlerinden söküldüğünü düşünüyorum bunu ya uzaylılar yaptı yada gemiyi bilim ekibinin karşısına çıkarmadan önce daha üst düzeyli amerikalı görevliler yapmış olabilirler. Sonuçta olması gereken yerde olması gereken sistemler görünmüyor. Sadece geminin güç ve itme sistemini temsil eden reaktörle muhatap olan bir ekip içinde yer alan Bob Lazar'ın açıklamaları var. Yada bir ihtimal mevcut düzenek kendi içinde boyut değişimini gerçekleştirecek mekanizmayıda saklıyor olabilir. Ama böyle kabul edersekte böyle bir mekanizmadan uzaylıların amerikalılara söz etmemeleride çok ilginç! Yada amerikalı daha gizli birimler bu gerçeği bilsede Bob Lazar 'ın dahil olduğu ekibe sadece kısıtlı bir bilgi verilmiş olabilir. Bob Lazar her bir ekibin geminin farklı bir kısmı üstünde çalıştığından bahsetmişti. Hiç bir grup diğer gruplarla görüştürülmüyordu. Tüm bilgiler bir ana merkezde bir araya getiriliyordu. Geminin metalini inceleyen grup ayrı, bilgisayar ve seyir sistemini inceleyen grup ayrıydı. Bob Lazar'ın dahil olduğu ekip sadece geminin güç ve itme sistemi üstünde çalışıyordu.



Saçmalamakta herkes özgürdür.. ama doğru şekilde irdeleyen bir dimağ gerçeklerin ne olabileceğini sezinleyebilir.


Bob Lazar diyorki benim önüme uzaylılardan alınmış olan gemilere dair yığınla dosyalar koydular, gemi hakkında brifing verdiler. Uzaylı tercümelerini okudum diyor. Bu tercümeler içinde geminin boyut değiştirmesine dair hiçbir bilginin olmaması çok ilginç! Işık hızının geçilmesine dair hiçbir uzaylı bilgiside ortada yok.. uzaylılar hiç böyle bir şeyden bahsetmiyorlar.Amerikalılarda sadece bu geminin ışık hızını geçebileceğine dair bir kanaat var. Gemilerden bir tane inceleme amaçlı isteniyor.. onlarda veriyorlar... bu gemiyle asla ışık hızının üstüne çıkmak gibi bir testte yapmamışlar... sadece dağ seviyesine kadar gemiyi yükseltip manevra denemeleri yaptıklarından bahsediyorlar... çünkü ellerindeki şey çalışan bir örmek ve onlar için çok değerli... onuda kaybetmeyi göze alamıyorlar... bu bilgileri dikkate alırsak amerikalı yetkililerin onlarca dosya içinden bir takım bilgileri çıkarmaları pek mantıklı görünmüyor. Bu bilgi bizi uzaylıların kasıtlı olarak eksik bilgi verdiği fikrine götürüyor.. eğer uzaylılar eksik bilgi veriyorsa verdikleri gemileride vermeden önce ışık hızını aşacak çalışma mekanizmasınıda kasıtlı olarak gizleyecek , devreden çıkartacak manipülasyonlar yapmış olma ihtimalleride yüksektir... yani amerikalılara verilen gemi ışık hızını aşacak bir yeteneğe haiz görünmüyor...


Bazen insanlığı değiştirecek yeni teknolojiler konusunda fikri mütalaada bulunduğumda bir ses çok basit bir ilkeden söz ediyor.. büyük atılımlara giden yol karmaşık ve anlaşılmaz ilkelerden geçmiyor diyor.. aslında herşey görmek meselesi.. o basit prensibi görmek... farketmek , tüm mesele en temel düzeydeki ilkeyi görmek .. karmaşık gibi görülenlerin ardındaki o çok basit ilkeyi gördüğünde tüm dünyayı değiştirmek için gerekli olan görüşünde sahibi olmuş olursun... mesela çağımızın tüm elektronik sistemlerini düşündüğümüzde ilkesel olarak bir kapı zili devresinin teknik ve ilkesel çalışma mekanizmasına indirgenebilir. Transistörler, kondansatör ve diğerleri bir parça daha derinlikli analizin ufkunda ortaya çıkan teknolojiler diyebiliriz. Daha ötesinde ışık hızının ötesine geçmek ve yerçekimi dalgalarını kullanmak deyince tüm bu teknolojiyi basitçe tek bir elektron parçacığının kuantumelektrodinamik yaklaşımı içinde ele almak mümkündür.

Magnetron tarzı bir elektron ivmelendirici elektronik düzenek içinde  elektronlar ışık hızına çıkartılabilir.Bu  düzeyde (elektronik devre içinde) oluşan enerji ve elektromanyetik dalga salınımı dalga klavuzları ile alınarak uzay aracını baloncuk gibi saran bir elektromanyetik büküm alanı oluşturulabilir. Burada illaki element 115 ve antimadde reaktörü olması şart değil! Ama bizim istediğimiz enerji element 115 için çekirdeğinden radyoaktif bir ışıma olarak yapay radyoaktif süreçler  içinde kendiliğinden üretilebiliyor.

Bence Bob Lazar'ın tarif ettiği aracın altındaki yerçekimi amplifikatörleride bir çeşit simit şekilli, dairesel yapılı dalga klavuzu tarzında yüksek frekanslı alanı büyüten bir bobin gibi kendinde tutan bir çeşit  anten ve  bobin vazifesi görmekte. Uzay aracı bir çeşit LC osilatör gibi bir tür rezonans devresi haline gelmekte. Dalga klavuzları süperiletken bir yapıda olmalı. Dalga klavuzu dahilindeki serbest elektronlar rezonansa gelerek  ışık hızı seviyesinde bir titreşim hareketine zorlanmış olacaktır.Işık hızında titreşime zorlanan serbest elektronlar bir tür süper iletken  güç bobinleri içinde ışık hızında dolanmaya başlayarak sinkrotronik bir ışıma meydana getirecektir. Dairesel olarak kapalı iletken hatlar boyunca hareket eden elektronlar bir kez rezonansa geldiklerinde artık element 115 ten enerji almasına ve beslenmesinde gerek kalmaz. Sadece ilk kez  arabayı çalıştırırken kontak alması gibi düşünülebilir. Zaten o enerji dalga klavuzlarında güç bobinleri içinde kaybolmuyor. Sonra güç bobinleri amplifikatörleri mekanik olarak yönlendirilerek alanın matriksi (kalıbı) bir yöne doğru bozularak yerçekimsel bir hareket sağlanmış oluyor. Fakat bu uzay aracının bu şartlar altında ışık hızının üstüne atlaması konusunda Bob Lazar bir bilgi vermiyor. Eğer bu aracın ışık hızının üstüne atladığını düşünürsek yada böyle bir mekanizmayı kurgulamak istersek zaten dalga klavuzlarında ve güç bobinleri (yerçekimi amplifikatörleri) içinde ışık hızında ivmelenen elektronları ek bir yüksek elektriksel enerji gerilimi  ile  ( bir tür flaş devresi ile)  ışık hızının üstüne sıçratabiliriz.

Zaten  parmak kadar küçük bir parça olan element 115 in  orta ölçekli   3 - 4  kişilik bir uzay aracını 30- 40 sene idare etmesi bu elementin sadece gerekli olan ilk kıvılcım enerjisini (yüksek frekans enerjisini)  sağlamak adına kullanıldığı fikrinide desteklemektedir. Zaten element 115 ten yerçekimi dalgası enerjisi bir kez salındığında o enerji dalga klavuzlarında ve yerçekimi amplifikatörlerinde indüklenmekte! Aynen LC (bobin -kondansatör)  rezonans devresi gibi! Süperiletken bir materyalden dalga klavuzu olunca elektriksel direnç durumuda sıfır olacağından elektromanyetik enerji sönümlenmeyecektir. Alan bir kez oluştumu kalıcı olacaktır. Alanı iptal etmek için yada zayıflatmak için ek bir karşı  enerji ile alanı oluşturan etkiyi kasten bozmak/kapatmak yada sönümlemek  gerekir.
 

yıldız sistemleri arasında yolculuk yapmanın en pratik yöntemi hiper-uzay'ı kullanarak bir "sıçrama" gerçekleştirmektir.Normal uzayda hiç kimse ışık hızından daha süratle ilerleyemez.Işık hızı ile en yakındaki güneş sistemlerine bile yapılacak bir yolculuk yıllarca sürer.Ama hiper-uzayda galaksinin bir ucundan diğerine bir anda gidebilir. Üst uzaya bir atlama-sıçrama(jump) sayesinde ışık hızıyla dahi yüzyıllar sürecek yolculuklar bir kaç saniye içerisinde gerçekleştirilebilir.

Evrenin bir temel titreşim düzeyi vardır. Disk biçimli uzay aracımızın güç alanı titreşimleri bu alana uyum sağlayarak kendi alanı ile uzay/ zaman alanı levhasını birleştirir. Bu disk alanı titreşimini değiştirdiğinde bir sonraki düzeye (boyuta) geçer.Evren denen yerin bir çok düzeyi (boyutu) vardır, ama titreşim frekanslarından ötürü bu boyutlar birbirlerinden doğal olarak ayrıdırlar.

Telgraf'ın  bulunuşu ile ilgili yazıları okurken yazılar arasından şu ibare dikkatimi çekti...  [ 1830 lu yıllarda elektrikle haberleşme sistemi için gerekli tüm öğeler hazırdı: Elektrik akımı, manyetizma ve elektromanyetizma. Şimdi tüm bunları birilerinin birleştirip, haberleşmeyi sağlayacak sistemi geliştirmesi gerekiyordu. ]

İlgili paragrafı şu şekildede ele alabiliriz....

Bugün yıl 2016 ışıktan hızlı uzay yolculukları için gerekli tüm ögeler hazırdı: Kuantum kütleçekimi teorisi, yerçekimi dalgaları , birleşik alanlar kuramı, kuantumelektrodinamiği anlayışı... Şimdi tüm bunları birilerinin birleştirip, ışık hızının üstü hızlarda yolculukları sağlayacak sistemi geliştirmesi gerekiyordu.

Kütle, yoğunluk, amplütüd(genik, şiddet, güç) skaler (sayısal) bir büyüklüktür. Uzay aracımızdaki dairesel tüp içinde hareket eden elektronları ışık hızında döndürüyoruz. Elektronları ışık hızına çıkarmak için kullandığımız elektrik ve manyetik alan şiddeti değerini bu noktada sıfıra karşılık olarak ele alıyoruz. Işık hızında dönen elektronların hızınıda  sıfır hıza karşılık olarak ele alıyoruz. Elektronlara uygulanan  potansiyel enerji şidddetinin değerini sıfır olarak ele alıyoruz. Elektronların ulaştığı ışık hızı değerinide sıfır kinetik enerji olarak yorumluyoruz. Çünkü ışık hızı noktasında uzay/zamanın devirsel titreşim hızı ile uyumlanıyoruz.  Tam bu noktada Tüm sistem sıfır kinetik enerji ve sıfır potansiyel enerji kademesindedir. Bu durumda uzay aracı sistemi içinde doğrudan bir kinetik enerji arttırımı yapamayız. Ama elektronların hızını bir üst hız sisteme yükseltecek (sıçratacak) şekilde potansiyel elektrik alan gerilimini (şiddetini) yükseltebiliriz. Kuramsal olarak potansiyel enerjiyi  çevremizdeki enerjileri bir noktaya toplayarak istediğimiz kadar büyütebiliriz. Fakat potansiyel enerjiyi ne kadar büyütürsek büyütelim  bu potansiyel enerji gerilimi elektronların hızınıda  (kinetik enerjisini) doğru orantılı olarak sonsuza kadar sürekli olarak  arttırmayacaktır. Yani  bir okun yayını ne kadar gerersek gerelim zaten sıfır noktası değerinde bir kinetik enerji konsepti içindeki okumuzu (elektronları) bir  üst ışık hızı katına sıçratacak bir etki oluşturabiliriz. Okun yayını germek demek ışık hızına tekabül eden (elektronları ışık hızına çıkartan)  sistem içinde kullanılan elektrik alan şiddeti gerilimini ışık hızına karşılık gelen  alan şiddeti değerinin üstüne doğru yükseltmek demektir. Elektronları ışık hızının üstünde bir enerji sistemine  yükseltmek için elektrik alan gerilimini belli bir değerde şok dalgası (elektrik alan şiddeti büyüklüğü) şeklinde  vermek yeterli olacaktır. Elektronları ışık hızının üstüne sıçratacak belli bir elektrik alan gerilimi var. O gerilim değerine ulaşıldığında elektronlar üst ışık hızı  alanına sıçrayacaklardır. Bu gerilim enerjisini bir tür elektriksel alan darbesi şeklinde sisteme  yükleyerek üst boyuta sıçrayabiliriz. Bu bir çakmağı çakmak gibi tarif edilebilir. İmpluslar,  enerji darbeleri şeklinde  kesikli bir enerji deşarjı ile elektronları bir  boyuttan diğerine sıçratabiliriz. Bunu bir kondansatörü doldurup/şarj edip  her seferinde sisteme deşarj etmek, yüklemek gibi düşünülebilir.  Bu bir fotoğraf makinesinin flaşının çalışma ilkesine benzetilebilir. Bu kondansatördeki  açıp kapatılarak yapılan yük boşalımı sistemi her seferinde bir üst boyuta sıçratacaktır. Kondansatör doluyor ve flaşa boşalıyor. Her flash patlamasında bir üst boyuta geçiyoruz. Bu durum bir oku germek ve bırakmak, germek ve tekrar bırakmak gibi  fasılalı bir işlemdir. Yayı ne kadar gereksek gerelim her gerip bırakmada ok (elektronlar) bir üst ışık hızı kademesine (merdivenine) sıçrayacaktır. Yüksek boyutlara çıkınca ışık hızı sistemini kapatmakla tekrardan kendi boyutumuz içerisine dönmemiz mümkün olacaktır. Potansiyel alan gerilimini belli bir değerin üstüne çıkarttığımızda elektronlar ışık hızının bir kademe üstüne atlayacaklardır. Bu durumda gerilimi hala büyütmemizin/yükseltmememizin anlamı yok. Üst ışık hızı bandına girdiğimizde zaten sistem ışık hızında hareketine devam ediyor... mevcut ışık hızı için gerekli alan gerilimide yine mevcut sistemlerce üretiliyor. Sanki hiç ışık hızının üstüne çıkmamış yine kendi boyutumuzdayız gibi sistem çalışmaya devam edecektir. Bu durumda ışık hızındaki dönen elektronlara uygulanan standart gerilim değerinin tekrar üstüne doğru  mevcut  gerilimi yükselttiğimizde elektronlar yine bir üst boyuta geçecektir. Burada uzay gemisi içinde bu işlem için fasılalı çalışan bir tür kondansatör  devreye sokulabilir. Burada daha üst boyutlara çıkmak için sonsuza doğru büyüyen bir potansiyel enerji değerine gerek yok! Sadece elektronları ışık hızında döndüren potansiyel alan geriliminin belli bir derece üstünde bir gerilim üretmek bunun için yeterli olacaktır.  Bunun için uzay gemisi sistemini ışık hızında titreştiren (elektronları ışık hızında döndüren) elektriksel alan gerilimine ek olarak  daha büyük bir gerilim üretecek bir tür yedek/ek güç deposu/ünitesi (kondansatör) yeterli olacaktır.

elektronları ışık hızına çıkartan elektrik alan şiddeti ayarı   1. kademede iken ayarı 2. kademeye götürdüğümüzde  sistem ışık hızının üstüne atlar. Bu kademe ayarını tekrar 1. kademeye getirdiğimizde uzay aracı bir üst ışık hızı alanı içinde kalmaya devam eder. Alt boyuta inmez! Alt boyuta tekrar geri dönmek için ışık hızında kinetik hızlanmayı sağlayan  1. kademedeki potansiyel alan üreticini kapatmamız ve elektronlara verilen skaler enerjiyi (potansiyel enerjiyi) kesmemiz lazım. Daha üst boyutlara çıkmak için elektrik alan şiddeti ayarı   1. kademeden 2. 3. 4.....   şeklinde yüksek alan şiddeti ayarına getirilmesine gerek yok!  Sadece 1. ve 2. kademe ayarları yeterli olacaktır. Düğmenin her boyut atlama işlemi için tekrardan 1. kademeden  2. kademeye doğru açılıp kapatılması lazım. Her açıp kapamada sistem bir üst ışık hızı bandına sıçrayacaktır. Uzay aracı merdiven basamakları  atlar gibi, bir düzeyden diğerine sıçrayarak/atlayarak  geçer. Her seferinde yayın  fasılalı olarak çekilip bırakılması lazım. Enerji kesikli olarak sisteme verilmeli!  Alan şiddeti ayar kademesi hep (sürekli) 2. kademede kalırsa bir boyut değişimi gerçekleşmez. Sadece kendi boyutumuzdan bir  üst boyuta geçmeyi sağlar. Potansiyel enerjiyi sıfırdan (0)  bire (1) almak (yükseltmek) gibi.

Buna göre potansiyel enerjiyi  sıfırdan   beşe, altıya, yediye  yükseltmek bizi bir sonraki boyuttan daha öte boyutlara sıçratmaz! Diğer bir ifade ile yayımızı ne kadar gerersek gerelim okumuzun sıçrayacağı enerji bandı  (boyut frekansı) bir üst titreşim alanı olacaktır.

Prensip olarak bir alt boyuttan üst boyuta geçme stratejisi temel bir boyut atlama prensibi olmalıdır. Daha üst boyutlara sıçramak için daha büyük bir enerji üretmek sökonusu değildir. Bir alt boyuttan bir üst boyuta geçiş için uygulanan teknik ve enerji nicelikleri(büyüklükleri)  sabit  değerler içerecektir.

Bizim boyutumuzdan (titreşim frekansımızdan) 45. titreşim oktavı yüksekteki bir boyuta geçmek için uzay aracımız içindeki  elektrik alan şiddeti devresini sıfırdan (0)  bire (1) olacak şekilde sistemi kapatıp açmamız lazım. Bu bir yayı gererek çekmek ve bırakmak gibidir. Şarj - deşarj etmek gibi. Bir elektrik düğmesini açıp kapatmak gibi düşünülebilir. Bir fotoğraf makinesi flaşı gibi çalışan bir sistem gibi düşünebiliriz. Her flaş patlamasında bir üst boyuta sıçrıyoruz.

Buna göre diyebilirimki  uzay aracıma boyut atlatmak için elektronik olarak nasıl bir devreye ihtiyacım olduğunu düşünürken araştırmalarım beni basit bir fotoğraf makinesinin flaş devresine götürdü.  Bir nevi uzay aracımızın üst boyuta atlaması çakan flaşlar şeklinde olacak. Flaşların sıklığı üst boyutlara çıkış hızımızı belirleyecek. Her bir flaş çakmasında uzay aracı bir üst boyuta sıçrayacak. Yüksek bir enerji alan elektronun bir üst orbitale sıçraması gibi.

Elektronları ışık hızının üstüne çıkarmak için yüksek bir elektrik alan şiddeti potansiyeli oluşturmak lazım. Bir tür yüksek akım şoklaması gibi düşünülebilir.Bir anda yüksek bir voltajı sisteme vermek şeklinde tarif edebiliriz.

Elektronları ışık hızının üstüne çıkarmak için kullanılacak enerji potansiyeli  maksimum olarak  elektronları ışık hızına çıkarmak için kullanılan potansiyel enerji miktarının 2 katından biraz fazla olabilir. 

Mantık olarak üst boyuta çıktığımız sistemle/işlemle kademe kademe  daha üst boyutlara çıkabiliriz. Fakat bu boyutsal yükseliş merdiven basamaklarını çıkmak gibi olacaktır. Birinci titreşim oktavından  16 . titreşim oktavına atlayamayız. Bu kırmızı renk tonundan  mor tonuna birden geçiş yapamamamız gibidir.  Dalga boyu kısalırken tüm ara renk tonlarını tarayarak mora ulaşırız.  Kırmızı,  sarı,  turuncu, yeşil, mavi, mor...! Gama ışınları yada radyo dalgaları  hangi renktir... insan merak ediyor.

[ Fotoğraf makinesi flaşlarının çalışması için enerji depolayan araçlar kondansatörlerdir. İlk flaşlar 19. yüzyılda kullanılan barutla anlık ışık sağlayan bir düzenek idi. Ampülün ve taşınabilir pillerin yaygınlaşması, fotoğraf makinalarında ve flaş aparatında pratik gelişmeler sağladı. Ayrı bir aparat iken zamanla fotoğraf makinası ile kombine hale geldi.

Kondansatör, elektronların kutuplanarak elektriksel yükü elektrik alanın içerisinde depolayabilme özelliklerinden faydalanılarak, bir yalıtkan malzemenin iki metal tabaka arasına yerleştirilmesiyle oluşturulan temel elektrik ve elektronik devre elemanı. Piyasada kapasite, kapasitör, sığaç gibi isimlerle anılan kondansatörler, 18. yüzyılda icat edilip geliştirilmeye başlanmış ve günümüzde teknolojinin ilerlemesinde büyük önemi olan elektrik - elektronik dallarının en vazgeçilmez unsurlarından biri olmuştur. Elektrik yükü depolama, reaktif güç kontrolü, bilgi kaybı engelleme, AC/DC arasında dönüşüm yapmada kullanılırlar ve tüm entegre elektronik devrelerin vazgeçilmez elemanıdırlar. Kondansatörlerin karakteristikleri olarak;

-plakalar arasında kullanılan yalıtkanın cinsi,
- çalışma ve dayanma gerilimleri,
- depolayabildikleri yük miktarı

sayılabilir. Bu kriterler göz önünde bulundurulduktan sonra gereksinime uygun olan kondansatör tercih edilir. Kondansatörlerin fiziksel büyüklükleri, çalışma gerilimleri ve depolayabilecekleri yük miktarına bağlıdır. Tasarım açısından ise çeşitlilik boldur, hemen hemen her boyut ve şekilde kondansatör temin edilebilir. ]

Fotoğraf makinesinin  flaş lambasına sistem bir elektirik şoku (yüksek voltaj) veriyor. Kondansatör üstündeki akım doğrudan flaş lambası üstüne boşalıyor. Bu şok ani bir ışık parlamasına neden oluyor. Bu ani parlama  bizim uzay gemimizin içinde dönen elekronların ışık hızını atlayarak bir üst ışık hızı içerisine geçmesine karşılık gelir.

Flaş patlaması anında ortaya çıkan yüksek voltajı kondansatörün bacaklarından çekeceğiz. Flas tüpler oldukça yüksek gerilimlere ihtiyaç duyarlar.

Flaş tüpünü (lamba)  elektronların içinde döndüğü bir çeşit magnetron olarak düşünebiliriz...  yada elektron ivmelendirici bir sistem olarak düşünebiliriz.

Lambanın belli bir voltaj ve akım şiddeti altında ışık hızına tekabül eden bir kinetik enerji seviyesinde ışık vermesi söz konusu. Belli bir voltaj değeri (belli bir skaler enerji büyüklüğü) elektronları ışık hızında ivmelendiriyor.  Bu durumda iken sisteme bir kondansatör devresi (flaş devresi)  yardımı ile ani bir parlama etkisi için  yüksek bir gerilim boşalımı ile  elektronların bir üst ışık hızı bandı içine sıçramasını sağlayabiliriz. Burada bir çeşit enerji çakması oluşturuyoruz.

Bir nevi ışık şiddetini  arttırarak elektronları hızlanmaya zorluyoruz.. hızlanan elektronlarda ışık hızının üstünde bir ışık frekansına geçebiliyorlar/üretebiliyorlar.

...deklanşöre bastığımızda flaş patlar! Flaş tüpünü elektronların  içinde ışık hızında hareket ettiği tüp gibi düşünebiliriz. Yıldırım  çakması gibi bir enerji deşarjını tüp içindeki elektronları ışık hızının üst bandı içine atlatmak için/sıçratmak  için kullanıyoruz. Potansiyeli kinetiğe çeviriyoruz.  Işık hızında elektronları döndürmek için belli bir potansiyel lazım. O potansiyelin üstüne doğru çıktığımızda elektronların üst ışık hızı bandına sıçraması için belli bir potansiyel eşiğine ulaşırız..  böylece elektronlar üstündeki potansiyel gerilimi arttırmış oluruz..  o potansiyele ( belli bir güç eşiğine)  ulaştığımızda elektronlar ışık hızının üst bandı içine sıçrarlar. Işık hızında dönen elektronlar  sıfır hareket (durma modu)  konumundadırlar. Elektronu bu konumdan üst hız konumuna sıçratmak için bir hareket vermeliyiz. Bir zorlama ve baskı oluşturmalıyız.Gerilen yayın ok üstündeki baskısı gibi... yayı bıraktığımızda (kondansatör boşaldığında)  tüp içinde dönen elektronlar üst boyuta geçiş için harekete zorlanmış olacaktırlar. Bir flaş çakması ve parlama ile  uzay gemimiz (elektronlar) bir üst boyut içerisine geçiyor.

..yüksek ve ani bir gerilim elektronların ışık hızı bariyerinin üstüne sıçramaları için gerekli olan potansiyel enerji değerini sağlar.

Üstuzaya (hyperspace) nasıl atlayabiliriz?

Flaş devresini ilkesel olarak (prensip bazında) ışık hızını aşma devresi yada hypersürüş (üstuzaya atlama devresi) mekanizması şeklinde görebiliriz.

Üst boyuta geçiş devresi. Işık hızının üstüne atlama devresi. (Üstuzaya çıkmak!)

Electronic circuits to jump to the top of the speed of light

      Boyut atlama  ünitesi:

hyperspace jumping system :   Işık hızı duvarını (bariyerini/blokajını) atlamak/aşmak  için...  

trigger : tetik, pals(puls), deklanşör, kontrol mekanizması, çabuk, çevik, atik

exposure: pozlama, maruz kalma, basma, teşhir, açığa çıkarma, bırakma

stroge: depolama, ambar, yükleme, saklama

power Supply: Güç kaynağı

 Işık hızı duvarını atlamak/aşmak için öncelikle   ışık hızını aşacak ünitenin ( elekrik devresinin) içerisindeki elektronların ışık hızında ivmelenmesi lazım. Ancak bundan sonra uzay aracımıza (tüp içinde dönen elektronlara)   flaş etkisi (flaş devresi)  ile bir boyutsal sıçrama yaptırabiliriz.

İlkesel olarak flaş devresinin çalışması:

Flaş tüpüne giden iki kablo kondansatörün iki ucuna bağlıdır ve üzerinde 300 V( flaş tüpüne göre değişebilir) civarında bir gerilim olmalıdır. Üçüncü kablo ise tetikleme trafosundan 2000 V civarında bir tetikleme voltajı verir. Normal flash devrelerinde kaynaktan alınan gerilim yaklaşık 300v seviyelerine kadar yükseltilip flasa bir bobin üzerinden verilerek ateşleme elektroduyla flash patlatılır böyle bir standart sistem için 200-400uf kodansator yeterli(400v).

Fotoğraf makinalarında kullanılan flash'lar xenon tüplerle yapılır ve bunlar 350V civarında DC besleme üzerindeyken bir kaç bin voltluk tetikleme gerilimleriyle "patlarlar". Patlama için gereken yüksek gerilim 350Vdc ile doldurulmuş kondansatörden alınan gerilim ile tetikleme trafosu denilen çift sarımlı bir trafoyla ve bir tristörle yapılır. Ani olarak ortaya çıkan iğne (puls) darbelerle xenon tüpün orta ucu "ateşlenir" ve sonucunda da tüp dolu kondansatörü boşaltır.

Ateşleme elektrodu, lamba dışına sarılmış ince bir telden ibaret olup, Yeterli Anod gerilimi sağlandıktan sonra bu elektrodla katod arasına 10-20kV gerilim uygulanır.

Eğer bu yükseklikte gerilim sağlamaz ve doğrudan Anod-Katod arasından ateşlemek gerekirse 400V da ateşleme tahminimce çok zor. Flaş patlatmak için bir kaç bin volt uygulamak gerekebilir.

Elektroşok Devreleri

Elektroşok Devreleri; düşük gerilimden (ki bu genelde pil olur) yüksek gerilim oluştururlar.
Buradaki işleyiş şöyledir:
Uygulanan kaynak gerilimi artırılırken, akım düşürülür. Neticede yüksek gerilimli, düşük akımlı bir voltaj elde edilir.
Örneğin;
9 voltluk ve 800 mA (miliamper)'lik bir kaynak gerilimi; 9000 volt'a çıktığında akım da aynı oranda azalır ve sonuçta:


9 V x 800 mA = 9000 V x 0,8 mA olur.

Tabii bu ideal olandır (kayıpsız). Gerçekte bundan biraz daha düşük sonuç olabilir.


Burada bilmemiz gereken nokta; giriş kaynak gücümüzün çıkış gücümüz ile aynı olduğunu bilmektir. Yani aslında, fazladan birşey elde etmiş olmuyoruz, sadece birini istediğimiz ölçüde artırırken, diğer bileşeni aynı oranda düşürüyoruz.


Yüksek Gerilim Üreteçleri

Yüksek gerilim üreteçleri diye adlandırdığımız bu grup devreler; düşük bir giriş gerilimini bazen birkaç kat artıran, bazen de binlerce kat artıran bir özellik arzedeceklerdir.


Diğer gerilim artıran devre gruplarında olduğu gibi giriş gücünün çıkış gücüne eşit olması ve gerilimi defalarca kat artırırken akımın aynı oranda düşürülmesi prensibine göre çalışmaktadırlar:

Bu tip devreler; kullandığımız monitörlerde, televizyon tüplerinde, floresan ve neon lambalarda, röntgen ışınlarını oluşturan X ışını tüplerinde, lazer ışını güç kaynakları gibi geniş bir kullanım alanı bulmaktadır.

-------------------------------------------------------------------

Meseleyi ışık fotonları düzeyinde düşünürsek.. ışık hızını aşmanın anahtarı...  herşey tamamen elektronlar ve fotonlar ilişkisine dayanıyor.. yerçekimini bile elektromanyetik denklemler içinden türetebiliriz..

E (enerji), A (amplütüd/genlik) , f (frekans), c (ışık hızı), λ (dalga boyu)

Işık hızını aşmak ve f değerini üst boyuta çıkacak şekilde değiştirmek(yükseltmek) için A (potansiyel enerji) değeri ile -----> f = c= λ  = E (kinetik enerji) değeri aşılabilir.

G (yerçekimi) ,   f (frekans) değeri ile nötralize edilebilir yani dizginlenebilir. Zaten gemiyi ışık hızında hareket ettirecek kuvvet  G (gravity) kuvveti.

Işık hızı değeri kozmik hız sınırıdır.. fakat her boyutun uzay/zaman çatısı altındaki ışık hızı değeri bir başka boyut çatısına göre farklıdır. İşte bu fark bizim kendi kainatımız içinde çok büyük mesafeleri bir anda bir adımda katetmemize olanak sağlar.

Boyutlar içinde gemimizle yükselmek için her seferinde daha çok enerjiye ihtiyacımız yok.. bir tür arabaları kaldırmak için kullanılan kriko mantığı var.. bir arabayı kademe kademe nasıl sabit bir güçle kaldırabiliyorsak aynı şekilde gemideki sistemler (mevcut donanım) bizi kademe kademe boyutlar arasında yükseltecek. Krikoyu boşa alınca araba nasıl tekrar zemine iniyorsa uzay gemimizin enerji devresini kapatınca  gemi  içinde bulunduğu yüksek boyuttan kendi boyutuna (öz titreşim frekansına) çekilecek... kendi materyalinin yapılı olduğu boyutta  görünür olacak.

Birleşik alan teorisinin anahtarı elektromanyetizmadır diyebiliriz. Evren içindeki herşeyi (elektronlar, parçacıklar, kütle, uzay, zaman, dalga, yerçekimi, zayıf kuvvet, atomik bağlar... vs vs. ) elektromanyetik denklemlerden türetebiliriz.

Bir uzay gemisini bir elektron parçacığı olarak simüle edip bir yüklü parçacık üstünden uzay/zamanı manipüle etmeyi ve ışıktan hızlı yolculuk teknolojisini irdelemeliyiz. Bir elektron düzeyinde ışıktan hızlı yolculuğu prensipte(ilke bazında) anlamaya çalışmalıyız.


Bir daire boyunca halka içinde ivmeli hareket eden yükün şekilde görüldüğü gibi hızı artınca yayılan dalganın frekansıda artar.

Yükün bir halka içindeki dairesel hareketi sonucu çevreye sinüosidal dalgalar yayılır. Buna elektromanyetik ışınım diyoruz. Burada dikkati çeken bir şeyde FREKANSLA GENLİK arasındaki ilişkidir. Dalganın genliği sıfır olursa frekansta sıfır olur. Fakat gerçekte bir ses dalgası için bir deniz dalgası için sıfır değerden bahsedilebilir. Ama bir ışık dalgasının frekansı ve genliği asla sıfır olmaz. Yada sıfır kavramından kastedilen şeyi anlamak lazım... durgun bir göl yüzeyini temsil eden yük çevresindeki durgun bir elektrik alandan bahsedilebilir. Bu alan elektromanyetik alanın kaynağı niteliğinde bir alan olarak görülebilir. Bence bir elektron yapısı ve alan çizgileri itibari ile uzay/zamanın levhasal çizgilerine bağlı bir yapıdır. Bir elektron titreştiğinde çevresindeki uzay zaman ağıda titreşir. Bu ışık hızında bir dalgalanma oluşturur. Yerçekimi dalgaları bu uzay/zaman ağının elektrik-manyetik vektörlerini tamamlayan bir üçüncü vektör boyutu olarak görülebilir. Uzay/zaman ağı bir elektron çevresinde elektrik ve manyetik çizgileri açığa çıkartacak şekilde uyarılabiliyor. Peki elektromıknatıssal olarak bunu yapabildiğimize göre elektronlarla elektrogravitik bir alan oluşturan bir bobin yapılabilir mi? Yerçekimi dalgaları oluşturan bir bobin (güç bobini)!! Bir mıknatısın alanı doğal bir manyetik alan oluşturuyor. Güneşin ve gezegenlerin kütleleri doğal bir gravitasyon alanı oluşturuyorlar. Bir iletken telden geçen elektrik akımı akıma dik bir açıda dairesel olarak manyetik bir alan oluşturmaktadır biz buna elektromıknatıs etkisi diyoruz.

Zaman dalgaları düzeyinde değişen genlik frekansıda değiştirecektir.
 

Her şeyin özü enerjidir. Kütle, enerjinin yoğunlaşmış halidir.Enerji sürekli titreşerek bir salınım oluşturur. Bizler de insanoğlu olarak sürekli titreşen enerjileriz. Titreşim seviyemiz düşük olduğu için yeryüzünde çökeltilmiş şekilde yani kütle-beden olarak hayatlarımızı devam ettiriyoruz. Bizim titreşimimize uygun şekilde titreşen enerjileri de kendi titreşim dünyamızda kütle olarak görebiliyoruz (diğer insanlar, hayvanlar, masa, sandalye vs.)

Titreşim seviyesini saniyede belli bir eşik değerim çok üzerine çıkartıp zaman mekan mefhumunu aşan ufolar...

Rezonans kavramı uzay alanı ile birleşmenin anahtarıdır. Sıfır nokta enerjisi alanı bir dalga boyuna, bir frekans ve titreşim değerine sahiptir. O alanla rezonans girebilirsek(uyumlanmak) oradan enerji çekebiliriz. Buna  evrendeki temel enerjinin ritmine yakınlaşmak diyebiliriz.

Frekanslarla (titreşimlerle) boyut değiştirmek...   Her alemin/boyutun/evrenin kendine özgü titreşimi vardır. Kendi boyutumuz içinde bile eşyalar, maddeler kendi aralarında farklı hızlarda titreşirler.


Nikola Tesla'nın da belirttiği üzere evreni anlamak istiyorsak frekanslara ve titreşimlere bakmalıyız. Bunu daha ileriye götürecek olursak aslında evren dediğimiz bütünü oluşturan enerji sürekli titreşim halindedir ve bizim farklı olarak görlüğümüz atomlar, moleküller, maddeler, aslında sadece farklı frekanslara ve bu frekansların yarattığı harmoni ve girişimlere sahip enerji halleridir.


Enerjinin en temel halinden en yüksek haline, madde diye tabir ettiğimiz yapılara kadar, tamamen frekanslar ve tireşimler vardır. Etrafımızdaki tüm olayları frekanslar, bunların harmonileri ve girişimleri ile açıklayabiliriz. Mesela bir bakır atomu belli bir sayıda proton, nötron ve elektrondan oluşur. Bu alt yapıların her biri de kendi içinde bunları oluşturan yapılara sahiptir.


Frekans teorisine göre enerji en temel halden itibaren bir frekans ve titreşim olarak kendini gösterir.

Evrenin kendine has bir frekansı vardır.

Uzay/zaman alanı bir hamura benzer .. bu hamuru, bu kaucuk levhayı bükebilmek, çekiştirebilmek, yamultabilmek için levhaya dokunabilmek, levhayı tutabilmek lazım. Yani levha ile aynı frekansa gelebilirsek onu etkileyebiliriz. Her türlü elektromanyetik dalga uzay/zaman levhası için bir hayalet formuna karşılık geliyor.  Hamuru tutup formunu değiştirmek isteyen bir  hayalet elin hamurun içinden geçmesi gibi bir durum sözkonusu. Hamuru yoğuracak elin hamurla aynı frekansta titreşmesi lazımki hamura dokunabilsin ve şekil verebilsin.

Bob Lazar'ın ifadelerinde geçen yerçekimi dalgası tabiri bir kütleçekimsel dalga üretmek anlamında ele alınmamalı. Yerçekimsel dalga ( gravity wave) tabiri uzay/zaman kumaşına etki edebilen  elektromanyetik bir frekans alanı (dalgası) üretmek anlamındadır.

  

If you want to find the secrets of the universe, think in terms of energy, frequency and vibration.

– Nikola Tesla
 

Belli ritmlerle/frekanslarla ufo güç alanı evrensel alanla bütünleşebilmektedir.

Nikola Tesla bir zamanlar şöyle söylemişti:

ELECTRO GRAVITICS, TORSION FIELDS , and UFO Propulsion

This is a set with Dr. Paul LaViolette, on the reverse engineering of Advanced Alien technology since ?

...antigravity technology. “Torsion Field Technologies”


Torsion field generators.

The US used high powered radar to 'mess up' the ufo's torsion field technology!


Zero-Point Energy Technology; Vacuum Energy Vortices; ... The Basis of Zero-Point Energy Inventions; Vortex Filaments, Torsion Fields ... saucer" technology of Nazi Germany and the genesis of man-made UFOs.


using scalar (torsion) wave technologies.

... technologies based on hyperdimensional physics and torsion field ...

Electromagnetic, Electrostatic and Torsion Fields,

Scalar / Torsion Field

... Scalar/torsion technology

technologies in the physics of vacuums and torsion fields.

If this is a UFO it could posibly using a torsion field to jump through space time.


Vortex (torsion field) Energy


"hyperdimensional/torsion field energy technology" .


The episode 'Hangar 1: The UFO Files – Alien Technology'

It was torsion field physics they were reported to have made strides in, ...

Torsion Fields and Scalar Energy ...


field-propulsion ..... Torsion physics, or Hyperdimensional Physics

Antigravity Propulsion

HAARP: scalar waves and hyperdimensional torsion fields.

scalar/torsion field structure had been excited from the vacuum/aether


"torsion fields". .... Refers to a magnetic/gravitational force technology

...electromagnetic, geometrodynamical or torsion field configuration
 

As stated by author Nick Cook in his book, “The Hunt for Zero Point”… “Manipulate the inertia of an object and you remove its resistance to acceleration. Put in space and it would continue to accelerate all the way up to light-speed—and maybe even beyond. Manipulate the local gravity field around an object and you could get it to levitate.”

The Hunt for Zero Point: Inside the Classified World of Antigravity Technology: Nick Cook

This riveting work of investigative reporting and history exposes classified government projects to build gravity-defying aircraft--which have an uncanny resemblance to flying saucers.

The atomic bomb was not the only project to occupy government scientists in the 1940s. Antigravity technology, originally spearheaded by scientists in Nazi Germany, was another high priority, one that still may be in effect today. Now for the first time, a reporter with an unprecedented access to key sources in the intelligence and military communities reveals suppressed evidence that tells the story of a quest for a discovery that could prove as powerful as the A-bomb.

The Hunt for Zero Point explores the scientific speculation that a "zero point" of gravity exists in the universe and can be replicated here on Earth. The pressure to be the first nation to harness gravity is immense, as it means having the ability to build military planes of unlimited speed and range, along with the most deadly weaponry the world has ever seen. The ideal shape for a gravity-defying vehicle happens to be a perfect disk, making antigravity tests a possible explanation for the numerous UFO sightings of the past 50 years.

Chronicling the origins of antigravity research in the world's most advanced research facility, which was operated by the Third Reich during World War II, The Hunt for Zero Point traces U.S. involvement in the project, beginning with the recruitment of former Nazi scientists after the war. Drawn from interviews with those involved with the research and who visited labs in Europe and the United States, The Hunt for Zero Point journeys to the heart of the twentieth century's most puzzling unexplained phenomena.

Nazi Bell: ‘Die Glocke’

‘Mastery of physical creation’ may well have been the goal of the mysterious “Die Glocke” or Nazi Bell Project.

To guarantee extreme secrecy, high-priority Nazi SS research was strictly compartmentalized. So while one division of SS projects may have been exploring the potentials of torsion levitation physics for propulsion a totally separate SS project may have been exploring the weapons potential of Tesla’s torsion physics with the Nazi ‘Bell’.

Within a cylinder device, roughly the size of a camping trailer, tremendous torsion field distortion was generated by counter-rotating mercury plasma. This plasma was then pulsed by extremely high voltage direct current electricity as if to push the very limits of torsion potential, to distort the geometric fabric of time and space itself. But what was the Bell’s true purpose?

At this same time, according to the research of Joseph P. Farrell in his book Reich of the Black Sun, in late 1944 when the Nazis also succeeded in detonating an atomic bomb in the Baltic, it is also quite likely that they were seeking a vastly more powerful device—a plasma wonder-weapon generating far more destructive force than even a hydrogen bomb, capable of destroying not just a city but perhaps an entire continent, or even a planet...!

Whatever its use, the Bell project and its designers escaped capture and completely vanished just before end of the war.

--------------------------------------------------------------------------

At the very heart of the Vril legend was a striking beauty named, Maria Orsic. This gifted medium was leader of the Vrilerinnen, a team of psychic girls serving the Vril Gesellschaft, who characteristically wore their hair in long horse-tails, contrary to the popular short, bobbed hairstyles of that era. The ladies of the Vril actually claimed their long hair acted as cosmic antennas that helped facilitate their occult contact with beings from beyond. Presumably through a telepathic form of automatic writing, Maria Orsic made contact with an off-world civilization which was offering just the kind of ‘alternative’ technology the German Secret Societies were looking for.     

As the legend goes, a fateful meeting was held in 1919 at an old hunting lodge near Berchtesgaden, where Maria Orsic presented to a small group assembled from the Thule, Vril and Black Sun Societies, telepathic messages she claimed to have received from an extraterrestrial civilization existing in the distant Aldebaran solar system, sixty-eight light years away, in the Constellation of Taurus.

One set of Maria's channeled transmissions was found to be in a secret German Templar script unknown to her. A second series of transmissions appeared to be written in an ancient eastern language, which Babylonian scholars within the Thule group, recognized as ancient Sumerian. Maria Orsic along with Sigrun, another of the Vril Society's female mediums, began the task of translating these transmissions and discovered they contained instructions for building a circular flying-machine.

It is worth noting here that the Vril Society traced its philosophical origins back to a secret Bavarian, Gnostic-Templar order styling itself as “The Lords of the Black Stone” founded in 1221; an order steeped in ancient Babylonian and Sumerian theologies. Members of this Templar group displayed the winged-bull for their symbol--an obvious reference to Taurus, and according to the order’s archives, successful contact with beings from the Aldebaran star system may have occurred during the Middle Ages.
         
If indeed, a high-tech civilization actually existed in the Aldebaran star system, what would account for their possible motivation to assist the Vril Group and Germany to develop advanced technologies? Researcher Lt. Col. Wendelle Stevens [USAF Ret.] tells us that, rather than a militant gesture of aid to aggressive Nazis, the Aldebarans perceived an economic disparity in Earth cultures that fueled perpetual wars and conflict. To alleviate this disparity the Aldebarans reasoned that by offering 'free-energy' technologies, used to create affordable mass transportation devices, a new innovative generation of industries, promoting prosperity and greater peaceful interaction between nations might result; thus diminishing violent wars. Clearly such a plan resonated with members of the Vril Society and their dream for a utopian New World based on 'alternative science'.    

Saucer Construction Begins…

Upon studying these otherworldly, designs, Dr. W.O. Schumann and his associates from the University of Munich and the Thule Society realized the channeling actually contained viable physics, and over the ensuing years construction was initiated to make this flying machine a reality. By 1922 development of a working prototype was underway.

          Although the first manned disc crashed on its maiden flight, a re-designed, five meter RFZ-2, was successfully test flown in 1934 and eventually flying disc development was taken over by Division SS E-IV of Hitler‘s Third Reich...

The Saucers Go to War…

Inspired by the utopian visions of both Thule and Vril Society ideals, Adolf Hitler rose to political power under the swastika banner of Germany’s National Socialist Party. Yet, despite his professed aim to create a world of cosmic harmony, Hitler plunged Europe into the altogether destructive Second World War by sending his Panzer tank divisions and infantry into Poland in 1939. And, although all German secret societies were outlawed by the Nazi Party, the Thule and Vril Gesellschafts maintained their autonomy, and development of Vril levitating saucer craft continued, despite funding competition from conventional Luftwaffe war-production imperatives.

‘Aero-Technical Unit V-7 designed a number of hybrid saucers that combined both exotic anti-gravity and conventional turbojet propulsion systems, creating vertical lift craft that were essentially precursors to modern helicopters. Although some of these bizarre designs were successfully flown, they earned dubious reputations as clumsy gas-hogs that spent more time in maintenance than actually flying.
         
However, the anti-gravity Vril designs demonstrated more efficiency. It is important to note, the Vril craft did NOT ‘fly’ in the traditional sense. Like huge gyroscopes, these craft levitated by generating their own discrete gravitational fields. Thus the distinctly separate, highly classified SS E-IV Unit bore the sole secret responsibility of developing Hitler's dream of free-energy flight machines.

Anti-Gravity Technology

This amazing myth implies that German engineers had successfully mastered a form of levitation technology by designing a torsion propulsion engine capable of sustaining a controlled energy vortex, which would supply the housing vehicle with its own discrete gravitational field.

Although no specific engine design details have surfaced, the mechanics inferred from rudimentary schematics show a uniform circular disc shell mounted around a central sphere propulsion unit, presumably a pressurized container holding a liquid medium [perhaps mercury], which was made to spin at an extremely high velocity.

The intense centrifugal force generated by this spinning medium would in turn create a central cone of vortex energy that would generate a uniform, self-sustaining, gravitational bubble surrounding the craft.

Varying the rotational speeds of the centrifugal spin would allow the disc vehicle to levitate, accelerate or even sufficiently distort the surrounding electromagnetic field so as to become invisible.
 

Sıfır Noktasını Ararken isimli kitabında Nick Cook, havacılık uzmanı Dr. Dan Marcus'un, yeterli büyüklükte bir burgu alanı oluşturulduğunda, bunu yapan jeneratörün etrafındaki dört boyutlu uzayın bükülebileceğini ve uzay büküldüğünde zamanın da bükülebileceğini söylediğini belirtmektedir. Marcus'a göre bu girdaplardan bir tanesinin çevremizi saran sıfır noktası enerjisi alanına girmesi halinde, mucizevi sonuçlar elde edilebilir.Yani burgu alanı adeta bir pompa gibi sıfır noktası alanına girerek oradaki enerjiyi dışarı çekebilir.Bu görüşün önündeki  tek engel, burgu alanlarının yerçekimi ve elektromanyetizma ile  etkileşebilmesi için  beş boyutlu bir hiper uzaya ihtiyaç olduğudur.   Söz konusu proplem  Dr Eugene Podkletnov'un yürüttüğü   süperiletkenlerin kütleçekimini durdurucu özellikleri ile ilgili araştırması sayesinde çözülebilir.

Eğer boşluğa bağlanabilmeyi başarırsak  muazzam sonuçlar elde edebiliriz. Boşluğun fiziğini kullanarak yıldızlara gidebiliriz.- Stanford Üniversitesi Bilim Teknoloji Departmanı

Bu boşlukta istemediğiniz kadar enerji bulunduğu öne sürülüyor. Bununla da kalmayarak kütle, eylemsizlik, yerçekimi gibi temel sorulara ilginç çözümler sunmanın  veya galaksinin bir ucundan diğerine sıfır zamanda gidebilmenin sırrının boşlukta yattığı iddia ediliyor.

Dr. Hal Puthof, bilinmeyeni çözmenin sırrının "boşluk mühendisliğinde yattığını iddia etmektedir. O'na göre boşluk, tüm enerjik parçacıklarının ve alan dalgalanmalarının olduğu kadar uzay zamanın da beşiğidir. Tüm enerjinin içinden doğduğu kaynaktır Ve kendisi başlı başına enerjidir. Bu da boşluktan faydalanarak yakıtsız itiş gücü sağlanabileceği anlamına gelmektedir.

Araştırmacılar yakıtsız itici güç sağlayabilmek için boşluktan faydalanmaya, ve başta elektrik enerjisi olmak üzere sıfır noktası alanlarından enerji elde etmeye çalışıyorlar. Her sahadan daha fazla hayal gücüne ihtiyaç olan boşluk mühendisliği önümüzdeki yıllarda ortaya bir bedava enerji" nesli çıkaracak gibi görünüyor. Bu nesil boşluğu etkili kullanmayı başarabilirse tüm dünyayı saran elektriksel bir enerji kaynağına, ve çok sessiz çalışan kara ve hava ulaşım araçlarına sahip olacak. Bu enerji, kirliliğe neden olmayacak, güneş panelleri veya rüzgar enerjisine gerek kalmayacak. Enerji probleminden kurtulmak, daha sağlıklı ve doğal kaynaklarının dengesini koruyabilen bir dünya yaratacak.

İnsanoğlu'nun En Büyük Başarısı isimli 1907 tarihli yayınlanmamış bir yazısında, esiri Akaşa'ya (evrensel bellek) benzeterek, bir tür kuvvet alanı olan bu ortamın, Nikola Tesla prana (kozmik enerji) ona etki ettiği zaman maddeye dönüştüğünü iddia etmişti. Etki sona erdiğinde madde yok olmakta ve Akaşa'ya geri dönmekteydi. Tesla, Einstein tarafından öne sürülen eğimli uzay fikrinin yetersiz bir açıklama olduğunu düşünüyordu. Çünkü kendisinin bahsettiği alan, tüm uzaya yayılmış olduğundan yalnızca kütle çekimi değil, uzayda gerçekleşen her fenomenin böyle bir alana istinaden açıklanabileceğine inanıyordu.

Sıfır noktası enerjisi kullanarak anti kütle çekimi yaratan, yani yerden havalanabilen araçlarla ilgili çalışmalar daha fazla saygı görüyor. NASA'da görevli Dr. Marc Millis, Sıfır Nokta Enerjisini  bir elektromanyetik fenomen olarak nitelendiriyor ve uzay yolculuğu araştırmalarında Sıfır Noktası Alanı ve elektro-manyetizmanın etkili kullanımını hedefleri arasına aldıklarını söylüyor.

Uzay mekiklerinin yakıt problemine bir çözüm bulabilmek amacıyla anti-kütleçekimi üzerinde çalışmalar yapılıyor ve sıfır noktası enerjisinden itici güç olarak nasıl faydalanılabileceği tartışılıyor.

Kütle çekimine karşı  üretilebilecek çözümlerden birisi de  ; Dr. Eugene Podkletnov'un yürüttüğü süper iletkenlerin kütleçekimini durdurucu özellikleri ile ilgili araştırmasına dayanabilir.Buna göre   Dakikada 5000 devirden hızlı döndürülen süper  iletkenler, ağırlık kaybederek yerden havalanmaktadırlar. Dr. Podkletnov'a göre çok hızlı dönen bir cisim, belirli şartlar altında, içinde bulunduğu hacimde polarizasyona (taneciklerin spinlerinin rastgele olmak yerine bir yönde yönlenmeleri) neden olacaktır. Ortamın polarize olması demek boşluğun dokusunu oluşturan atom altı parçacıkların paralel olması anlamına gelir. O zaman bir tür kütle çekim kuyusu meydana gelir ve bütün nesneler bu kuyuya düşmeye başlarlar. Cisimi  bu durumda  gökyüzünde yükselen bir nesne olarak algılarız.

Çetin BAL:

2016 -  12 Ocak

Yerçekimi uzayın dokumasının bir özelliğidir. Zamanda uzayın bir özelliğidir. Biz buna üçboyutlu uzayı tamamlayan bir dördüncü boyut diyoruz. Peki yerçekimi nedir? Yerçekimi uzayın üçboyutlu zeminin bir şekilde bükülmesine karşılık gelir. Biz buna eğri uzay diyoruz. Uzayın eğriliğinden bahsetmek için üç boyut kavramına boyut katmak yada boyut eksiltmke mecburiyetindeyiz. Yerçekimi temelde boyutsal bir faz farkı oluşturmaktır. Parçacık kavramı çevresinde görülen kütleçekimsel etki olzan uzay zaman eğriliği yerçekimi alanını kurmakla birlikte parçacığında oluşumuna sebeb olan bir etkinin sonucu tezahür eder. Zamanı bir dalga olarak tanımlarsak bu dalganın uzay alanı dalgası ile ilintili olduğunu söyeleyebiliriz. Yani zaman uzayın titreşiminin bir sonucududur. Bu yüzden zamanı üçüncü boyutun kendini dörcüncü boyuta uzatması gibide tahayyül edebiliriz. Zaman, uzayın hareketidir.Yerçekimi ile zaman arasında bir ilişki vardır. Zamanda, yerçekimide kendi başına var değildir. Her ikiside uzay boyutunun bir özelliğidir. Göl yüzeyinde bir su dalgasını düşünelim. Yada havada yayılan bir ses dalgasını düşünelim. Sudaki dalganın yada ses dalgasının kendi başına bir varlıkları yoktur. Ses dalgası hava moleküllerinin titreşmesinin(hareketinin) bir sonucudur. Aynı şekilde su dalgalarıda su moleküllerinin uyumlu (kümülatif) hareketinin bir sonucudur. İşte aynı şekilde zamanı ve yerçekiminide bir dalga olarak düşünürsek.Bu her iki dalgada uzayın dokumasından bağımsız kendi başına ayrı bir varlığa sahip değillerdir. Zaman dalgaları ve yerçekimi dalgaları uzayın dokumasının boyutlarına, kıvrılmasında, hareket dinamiğine(tireşimine) bağlı olarak ortaya çıkan  hallerdir.Peki uzay denen boşluk nedir? Uzay temelde elektromanyetik bir yapıdır. Bir enerji dokumasıdır. Bir sıvı ışık havuzu olarak adlandırılabilir. Bu durumda zaman dalgası yada yerçekimi dalgası denen şey elektromanyetik bir dalga boyu ile bağlantılıdır. Yani zaman dalgası ve yerçekimi dalgası elektromanyetik dalgaların bir özelliğidir! Uzayın geometrisi kavramıda ışık dalgalarının kümülatif toplu hareketlerinin ifadelendiği bir alan enerjisini ifadeler. Tüm evreni devasa bir ışık dalgası formu olarak düşünebiliriz. Tek bir dalga boyu ve tek bir nabız atışı! Işık bölünemez bir güç hacmidir. Bizler onu zamanın geçişi içerisinde kuantlar denen ışık fotonları şeklinde ölçümleyerek birbirinden ayrı birimler olarak kabul ediyoruz. Gerçek durum böyle değildir. İşte bundan dolayı ışık dalgamı, parçacıkmı ikilemi içerisindeyiz. Işığı kuanlar halinde gösteren şey zaman ve uzay arasındaki ilişkide yatar. En küçük zaman kuantumundan bahsedebileceğimiz gibi ışığın kuantumsal durumundanda bahsedebiliriz. Aslında tüm zaman dalgalarıda (şimdi, geçmiş, gelecek anlar toplamı) daha üst bir planda (dördüncü boyut) birbirinden ayrı değildir. Bir tür dörtboyutlu elektromanyetik bir frekans bandının parçasını oluştururlar.

Uzayın temel özelliklerini kullanarak bizi sevkeden itici bir güç kaynağı olarak kullanabiliriz. Uzay, zaman, boyut, kütle ve yerçekimi, dalga, parçacık , frekans , enerji denklemlerini masaya yatırdığımızda karşımıza bizi uzayda ışık hızında ve ışık hızının üstünde hareket ettirecek bir sevk sistemine dair bir bulguya ulaşırız. Biraz düşünenler için bu yıldızlar arası uzay gemisinin güç ve itme sistemine dair şema ortaya çıkar. Bazıları ateş üstünde kaynayan ve buharlar çıkaran çaydanlıkta sadece çay görürken demir yollarını ve buhar gücü ile dişlilerle , demirden kolları ile işleyen ve insanları bir yerden bir yere götüren trenleri, sanayi makinelerini görüyorum. Asıl mesele buhar gücü ile çalışan treni görmek, buhar basıncının gücünü görebilmek ve onu kullanmak! Ve uygarlığı başka bir noktaya taşımak! Görüyorum.... enerji alanlarının uzayı eğip bükerek ışıktan hızlı yolculuklara izin veren o potansiyeli görüyorum... orda hemen yanıbaşımızda.. bizi çeken yerçekimini görüyorum.. yerçekimi bizi çekebiliyorsa, karadeliklerden ışık hızında kaçmaya çalışan ışık bile ona karşılık gelebilen bir güçle çekibiliyorsa aynı güç bizi (bu iş için tasarlanmış uzay gemimizi) ışık hızında uzayda gezdirebilirde. Tek mesele bu vahşi atı ehlileştirebilmekte! Diğer ifade ile yapay yerçekimi gücü motorları!!! Dünya aynı güçle bizi kendine çekerken ve yeryüzüne hapsederken biz aynı gücü yeryüzünden kaçmak için kullanacağız. Bizi yeryüzüne bağlayan gücü biz gökyüzüne çıkmak için kullanacağız!

Ç.BAL:

18 Mart -2017

Boyut atlamanın ve hiper uzaya geçmenin anahtarı şu dizelerde saklı... “hiçbir şey bizim evrenimizde ışık hızını geçemez.” Hiçbir mekanik hareket, hiç bir atomaltı parçacık hareketi ışık hızını geçemez. Işık bile kendisini yaratan koşulların tutsağıdır. Uzay gemimizi bu şekilde hızlandıracak bir kinetik enerji hareketi yok! Tüm koşulları zorlasak dahi en fazla ulaşacağımız hız ışık hızıdır. Herşey aslında daha derinde ışık hızında koşan minik parçacık akımlarının bir bileşimidir. Yani tüm evrenimiz aslında hiç durmadan ışık hızında koşan minik fotonlardan oluşmuştur.

Rüzgar hangi hızda koşarsa, rüzgara katılan bulutlarda o hızda koşar gökyüzünde. Bulut burada maddesel uzay gemimizi temsil eder.. rüzgarda enerjiyi! Bizi ışık hızında götürecek rüzgar yerçekimsel dalgalar olacaktır. Uzay gemimizi sadece yerçekimsel dalgalar ışık hızında peşinden sürükleyebilir.

Buna uzay gemimizi yerçekimi dalgaları üstüne bindirmek ve uzayda bir dalga üstünde sörf yapmak diyebiliriz.Wormhole ve warpdrive teknolojilerin pratikteki karşılığı yerçekimi dalgalarını kullanabilmekle ilgilidir. Işık hızını aşmanın yolu kuantum elektrodinamiği kuramında derinleşmekle bulunabilir. Elektrik ve manyetik alanın vektörel hızının ışık hızı olduğunu biliyoruz. Limiti olan bir büyüklük! Ama elektromanyetik alanın amplitüt (genlik/şiddet) potansiyelin evrenimiz içinde bir büyüklük limiti yok! En düşük yoğunluktan bahsedilebilsede en yüksek yoğunluk noktasında bir kısıtlama teorik olarak yok. Bizler ışık hızına karşılılık gelen bir potansiyel değer yaratıp bu potansiyelin üstüne temsili bir sapan lastiğinin (elektronik devre kapasitörü) üst gerilim değeri cinsinden çıkarak bu potansiyeli ani bir akım boşalımı/çakımı ile kinetik bir enerjiye dönüştürdüğümüzde bu kinetik enerjiye dönüşmüş/salınmış potansiyel alan etkisindeki bir elektron ışık hızının üstüne sıçramaya zorlanacaktır. Bu bir atomun alt yörüngesindeki elektronun dışardan enerji alıp üst yörüngelere sıçramasına benzetilebilir.

Boyutlar arasında geçişte ilkesel olarak buna benzer bir analoji ile gerçekleşir. Uzay gemisi içindeki kondansatörlerin kısa aralıklarla (çekip bırakılan sapan lastiği) dolup boşalması ile uzay gemisi bir krikonun birbiri ardına geçen dişlileri gibi üst boyutlara doğru tırmanacaktır. Buna boyutlar arasında frekanssal bir yürüyüş (yükseliş/tırmanışta) diyebiliriz.


Bir elektron elektrik ve manyetik alanlar içinde skaler alan potansiyeli altında ışıktan hızlı harekete zorlanabilir.. Einstein ın özel görecelikteki ışık hızında kütle sonsuz olur argümanına/önermesine katılmıyorum. Zaman genişlemesi hızla birlikte belirli bir limit değerlere gelir.. bir noktadan sonra zaman genişlemesi ışık hızının aşıldığı noktada üst uzaya ait zaman bandı içine geçişle devam eder... böylece değişen zaman boyutu ile ona eşilik eden üst bir uzay bandı içerisine kütlesel bir geçiş gerçekleşir.. kütle burada sıfırlanır diğer boyuta transfer olur.. matematikte buna eksi uzaylara, negatif kütleye geçiş adı verilebilir.. aslında negatif kütle, yada sıfır kütle diye bir şey yoktur.. negatif(eksi) tanımı boyut farklarını bize gösteren matematiksel göstergelerdir.. boyutlar arası geçiş gökkuşağı tayfındaki renk geçişleri gibidir.. ışığın bizim boyutumuzu ifade eden dalga boyunu değiştirmekle bir boyuttan diğerine geçilir..


Bir nevi sapan lastiği ve sapanı oluşturan minik ışık fotonlarını düşünelim.. bu işlem sapan lastiğinin gerilimini kullanarak minik bir fotonu ışık hızından daha hızlı fırlatmaya benziyor... tabi bu sadece bir benzetme... bu tarz bir elektiriki gelirimle bir elektron parçacığını fotonlardan daha hızlı bir hız düzlemine fırlatabiliriz. Zira ışığı yine ışıkla ışıktan hızlı itemeyiz.. bu bir fotonun bir fotonu ittirmesine benzerki sonuç yine ışık hızı olur... ama bir elektronun elektrik alan içindeki devinimi için farklı durumlar söz konusu olabilir.


Karşıt yerçekimi (antigravity) alanı diye bir alan yoktur. Evrende sadece kütleçekimi (yerçekimi) vardır. Bu yüzden mevcut teknolojiye rağmen karşıt yerçekimi ile çalışan uçan arabalar, uzay gemileri, uçan şehirler, uçan kaykaylar yapamıyoruz. Evrende karşıt yerçekimi alanı üretmek diye bir şey yok. Peki karşıt yerçekiminden ne anlamamız lazım yada karşıt yerçekimi fenomeni üretmekten ne anlamamız lazım diyelim. Yerçekimini alt etmenin (yenmenin ) tek yolu yine yerçekimi alanını yapay olarak üretmek ve bu alanı dünyanın bizi kendine çeken yerçekimine (kütle çekimi ) karşı kullanmakla mümkündür. Dünya kendi yerçekimi ile bizi kendine çeken bir kuvvet alanı oluşturuyor bizde bu alanın aynısını yerçekimi alanı üreteçleri ile üretip bizi dünyanın kütlesinin bizi çektiği yönün tersi yönde bir çekim yaratarak dünyanın dışına doğru kendimizi çeken /iten (yükselten) bir oluşuma geçeceğiz.Demekki izlememiz gereken yol bir anti yerçekimi alanı arayışından ziyade bir yerçekimi alanı dalgası üreten yerçekimi üreteçleri üstünde düşünmek olmalıdır. Bu sene içinde dünya insanlığına bu yıldız gemilerini nasıl inşa edeceklerine dair insanlığa açık bir kitap (bir mektup) bırakmayı düşünüyorum. Dünyadan özgürleşmek insanlığın kaderidir. Dünya gezegenimiz insanlığın daimi evi değil geçici olarak kaldığı bir konaklama yeridir.

Aslında akademi koridorlarında dolaşan bilim insanları şuradaki söylediğim cümlelerden ilham alabilecek zeka (farkındalık anlamında) kapasitesine sahip olsalardı dünya ayağa kalkar toplantı ve görüşme trafiği yaşanırdı.... aslında işin özünde yerçekimi kuvveti (yerçekimsel alan) üretilmez. O zaten var.. bizim yapacağımız cihaz sadece elektromanyetik alanlarla (güç alanı) uzay/zaman kumaşına hafifçe dokunup ona şekil verecek... işin espirisi burada.. bizim ayreten bir yerçekimi dalgası üretmemiz sözkonusu değil... o zaten çevremizde ve bizi içine alıp sarıyor.. tüm uzay bir yerçekimi alanını ifade eder... o sadece manipüle edilmeyi bekliyor!!!! Yerçekimi kuvveti yada dalgası denen şey manipüle edilmeyi bekleyen uzay/zaman dokumasıdır.


(Bozkurt Göbeloğlu: ..bu dediklerin kütleçekim hakkında kuantum alanında henüz zerre bilgi sahibi olmayan bizler için tamamen muallak şeyler. Kütle çekim, bir nesnenin kütlesi nedeniyle uzayı bükmesinden, nesnelerin de o bükülmüş alanda o cisme doğru kaymasından oluşur kabaca tariflersek. Yani şimdiki bilgimizle bildiğimiz şey bu. Kuantum alanında nasıl çalıştığı hakkında en küçük bir fikrimiz yok. Graviton diye bir şey uydurmuşuz, o da tamamen atmasyon bir şey. Ne gören var, ne bilen. Dolayısıyla yer çekimine dair tek bildiğimiz şey onun eğik uzay alanları yaratması. Bu yüzden ters güçte bir kütle sahibi olmadan bir nesnenin kütle çekimini yenemezsin. Benim aklıma gelen tek şey kütlemizi sıfırlamak. Bu da ancak higgs bozonunun bizim atomlarımızla etkileşmesini önleyerek olabilir. Eğer bu keşfedilirse ışık hızı bile aşılabilir zira ışık hızı bariyeri de kütleyle ilgili.)


Aslında tam olarak kütleyi sıfırlama denen şey ortadaki cismin boyutsal bir değişime maruz kalması demektir.. uzay aracımız yavaşca görünmez olurken aslında bir taraftan bizim boyutumuzdan dışarı çıkmakta diğer taraftan ise öbür boyutta varlık kazanmaktadır.Buna boyutlar arasında yerdeğiştirme diyebiliriz. Buna buradaki yogunluğunu karşı taraftaki boyuta trenasfer etme işlemi diyebiliriz. Fakat fiziksel gözlerle olayı anlık bir ışık parlaması ve kayboluş şeklinde gözlemleriz. Bazı gözlemlerdede araç ışık hızında zıpladığında sanki yokolmuş diğer tarafa sağa- sola aniden geçmiş gibi algılanır. Gravitation parçacıkları fikri tamamen saçma bir şey... bilimsel çalışmalara saygısızlık olmaması için saçma demeyelim ama tutarlı değil diyelim. Diyorlarki ışığı foton tanecikleri akımı olarak görürsek yerçekimi dalgalarınıda gravition parçacıkları değiş tokuşu olarak görebiliriz diyorlar. Higgs parçacığı ise parçacıklara kütle kazandıran bir kuant olarak görülüyor. Higgs parçacığıda saçma yada ona tutarlı bir kuram değil diyelim. Higgs bulundu falan densede sadece parçacık bulutu içinde tahmini gözlemsel bir yorum var ortada. Higgs'in kendisi yok! Aslında higs bozonu (alan parçacığı) yada foton, gravition denen bir şey yok! Alanların kuantum yorumu gerçekçi değil. Alanlar kuantize edilemezler. Öncelikle bilim dünyasının bu gerçeği kavraması lazım. Ama ölçüm ve oranlama için alanları ifade eden enerjiye bir değer, birim verilmesi gerekir... hani bir denizdeki suyu ölçü ile alıp başka bir yere boşaltırken bir hesap işlemi yapmak için bir oranlama kullanmak gerekir.. işte ışığın fotonları ve enerji birimi kavramlarıda buradan çıkan sembolik ölçüm birimleridirler. Metre gibi, kilo, hacim ölçüsü gibi..Bunları biz kendi zihnimizde bir yere oturtmak için bölüyoruz! Aslında ışık denen şey bölünemez bir güç alanıdır.. yerçekimi alanı içinde bunu söyleyebiliriz. Fakat yerçekimi alanı elektormanyetik alan gibi bir güç alanı değildir. Daha çok bir sonuçtur, bir kuvvet alanıdır. Uzay/zamanın bükülmesinin sonucu ortaya çıkan bir etki alanıdır. Uzay/zaman alanı aslında elektromanyetik bir güç alanı levhasıdır. Yerçekimi bu levhadaki bir form ve boyut bozulmasıdır. Yani yerçekimi elektrik alan gibi manyetik alan gibi kendi başına olan üçüncü bir güç alanı değildir. Yerçekiminin varlığı elektrik ve manyetik alanlara bağlıdır.Kütle denen şeyde elektriksel (elektromanyetik) bir mahiyete sahiptir ve bu mahiyet uzay/zamanın kendisi ile doğrudan ilişkilidir hatta doğrudan uzay/zaman levhasının kendisini ifade eder.Kısaca şunu söyleyeyim herşey ışıkla ilgili! Çözüm ışığın mahiyeti dahilindedir. zaman, uzay ve kütle ışık enerjisinin yapısında birleşirler. Yerçekimi, madde parçacıkları, zaman, uzay, kütle, enerji denen şeyler ışığın farklı görünüşleridir. Işığın değişik dans figürlerine biz kütle diyoruz, uzay diyoruz, zaman diyoruz, yerçekimi diyoruz. Hatta dahada ileri gidersek BİLİNÇ diyoruz noktasınada geliriz. Kütle uzay/zamanla ilişkilidir. Uzay/zaman boyutu ile oynarsak kütle ilede oynamış oluruz... bu anlamda ışık hızı bariyeri ortadan kalkar...

Nokta, hareketle çizgiyi; Çizgi, hareketle yüzeyi; Yüzey hareketle cismi(küp); Cisim, hareketle zamanı (hypercube) meydana getirir.

Zaman noktası (x,y,z uzayı), zaman çizgisi.

Uzay noktaları hareketle(frekans/titreşim) dördüncü boyutta yanyana gelerek zaman noktalarını (zaman çizgisini/zaman frekans bandı) oluşturur.Her bir holografik zaman noktası holografik bir uzay noktasını temsil eder.

Nokta bizim üç boyutlu(X,Y,Z koordinatları) sonsuz uzayımızı temsil eder. Nokta benzetmesinde(analoji) geçmiş ve geleceğe hareket bir hiperuzay ( 1. boyut /çizgi) içinde hareketi gerektirir. Noktadan çıkmak ve çizgisel boyuta geçmek ne anlama gelir? Bu anlaşıldığında ışıktan hızlı mekan yolculuğu ve zaman yolculuğu fiziği anlaşılabilir. Noktanın çizgiye, çizginin, yüzeye evrilmesi/hareketi noktayı ifade eden uzay/zaman sürekliliğinin (bir AN) genişlemesi anlamına gelir. Bir nokta ile temsil edilen zaman ve uzay genişledikçe üst boyutlara doğru yükselme gerçekleşir. Tüm uzay bir ışık noktasıdır. Bi,z bu noktayı bir uzay alanı, hacmi yada bir uzay noktası olarak görebiliriz.

0 boyutlu noktadan, 2 boyutlu daireye, ve daireden üç boyutlu küreye geçişi uzay gemimizin zamanda hareketini tanımlamak için model olarak kullanabiliriz. Dördüncü boyuta geçtiğimizde bizim geçmiş ve geleceğimizdeki uzay noktaları dört boyutlu bir gökyüzündeki yıldız konumlarına dönüşür.

Dört boyutlu bir gökyüzüne bakmak aynı anda şimdi, geçmiş ve gelecek zaman noktalarını temsil eden ışık noktalarına bakmak gibidir. Bu dört boyutlu hayali modellemeyi bilgisayar simülasyonları ile yapmak ve uzay gemimizi bu hesaplamalara göre dördüncü boyut uzayında hareket ettirerek kendi uzay ve zamanımız içinde istenilen noktaya hareket etmek mümkündür.Bu sanki iki boyutlu bir varlığın uzay gemisi ile üçüncü boyuta geçerek artık üç boyutlu hacim ayarlamasına göre gecenin içinde beliren bir şehrin ışıklı görüntüsü içinde bir hedef belirlemesi yaparak 2.boyutlu uzayının geçmiş ve geleceğindeki noktalara tekabül eden bir üçüncü boyut noktasına doğru hareket etmesine benzer.Bunu kendi boyutsal gerçekliğimize uyarladığımızda bu dört boyutlu uzaydaki gökcisimleri konumları bizim geçmişimizde yada geleceğimizde bir uzay noktasını temsil edebilirler.Hiperuzaydaki haritada oranın bir ayına, bir gezegenine denk gelen konumlarına gitmek bizim uzayımızda gelecekte yada geçmişte yer alan bu andan ve bu noktadan kilometrelerce uzakta bir noktaya tekabül edebilir.

Zamanda atlayış yapmak bu hesaplara göre düşünüldüğünde uzaydada büyük mesafeleri atlamak anlamına gelecektir. Çünkü zaman değiştiğinde uzaydaki tüm içerikte, konumlarda değişiyor.Çünkü herşey, yıldızlar, galaksiler, gezegenler uzay içinde bir birlerine göre devasa hareketler ve konum değişiklikleri yapmaktalar.Buna göre bir zaman makinesi kavramını bodrum katında mekanik dişlileri olan dönmedolap benzeri bir makine olarak düşünmek hata olur.

Eğer bodrum kartında gizlice inşa edilebilecek ebatlarda bir zaman makinesi düşünüyorsak bu makinenin devasa enerjileri kendi küçük kabı içinde/dahilinde üretebilen ve uzay/zamanı eğip bükebilecek enerjileri kendi bünyesinde meydana getirebilen ve yıldızlar arasında ışıktan hızlı gidebilecek bir mekanizmaya sahip olması lazım. Bu araç bugün kullandığımız hiçbir araca benzemeyecektir.

Uzayda gidebilen roketlerimizin hareket prensiplerinin dışında bir hareket prensibine ihtiyacımız var. Buna en yakın örnek yerçekimi dalgalarının hareketi gösterilebilir. Kendi yerçekimi dalgasını üretip uzayı dalgalandırarak (uzayın geometrisini bozarak) bu dalganın üstüne kendisini bindirip ışık dalgası gibi bir hıza bir anda çıkabilen bir araçtan bahsediyoruz. Saniyeler içinde ışık hızına yükselebilen bir sevk mekanizmasından bahsediyoruz.

Bir nokta evrenini kendi x,y,z boyutlarımıza sahip bir evren olarak düşünebiliriz. Nokta boyutu temsilde bizim evrenimizi sembolize edebilir. Nokta hareketle çizgiyi yani zaman eksenini meydana getirir dedik.Kendi zaman noktamızdan başka bir zaman noktasına sıçramak için öncelikle kendi noktamızın boyutsal eksenlerinden dışarı bir hiperuzaya çıkmamız lazım.Bunun anlamı ışık hızını aşmaktır. Işığın maksimum frekans tavan değerine tekabül eden frekans değerinin üstüne çıktığımızda kendi uzay noktamızı temsil eden x,y,z koordinat çatısı ile temsil eden evrenimizin dışına yani bir t (zaman) koordinatları ile ifade edilen bir dörcüncü boyut evrenine geçmiş oluyoruz. Temsilde buna çizgi boyutuna geçmek diyebiliriz.Böylece kendi zamanımız içerisinde ileri ve geri hareket etme özgürlüğünede kavuşabiliriz. Kendi en yakın bir önceki ve bir sonraki zaman boyutumuz(noktamız) içerisine geçişi düşündüğümüzde bu hiper uzayda kendi uzayımızın metriği içinde sıfır zamanlı bir harket anlamına gelir. Bizim uzayımızda en küçük zaman dilimimizde ışığın birim hareketinin iki katı bir hıza erişmiş oluruz.Bu durumda geçmişte ve gelecekte bir uzay noktamızada hareket edebilme imkanımız oluşmuş olur.

İki boyutlu bir evrende iki boyutlu bir araç kendi evreninin ışık hızı limitini aşarsa bir hiper uzayı ifade eden bizim üç boyutlu evrenimiz/düzlemimiz içerisinde geçmiş olur. Artık üçüncü boyuta geçen bu iki boyutlu gemi artık üç boyut formu kazanmış olur. Ve artık karşısında iki boyutlu bir uzay sathı değil üç boyutlu bir uzaysal koordinatlar düzlemi (hacim) belirir. Artık iki boyut evrenine ait geminin x ve y uzaysal koordinat düzlemlerine kendi zaman boyutlarını ifade eden bir z koordinat dizgeside eklenmiş olur. Artık iki boyutlu gemidekiler üçüncü boyut uzayının yıldızlarını, galaksilerini görmeye başlarlar.

Zaman ve uzay daireseldir.Sonsuz bir uzayda bir merkezden bahsedemeyeceğimiz gibi sonsuz bir zaman dairesindede bir başlangıç ve sondan bahsedemeyiz.. sonsuz bir iç içelik şeklinde filim şeridi sonsuzda bükülür ve bitişir. Bu buluşma noktası olan ''sonsuz'' bu bitişme noktası tanrının zihni gibi düşünülebilir. Sonsuz uzay bir nokta olduğu gibi sonsuz zamanda bir noktadır. Aslında olan şey aynı noktanın bizim tarafımızdan bölünmüş şekilde algılanmasıdır.Olan birdir! Aslında uzay noktası bir silindirin dairesel yüzeyini/kesitini temsil edebilir.Bir örnekle izah edelim.. bir kalem ucuna karşıdan bakmak ve uzay bir nokta demek gibidir bu. Zaman kavramına ulaşmak için zihnimizi hafifçe sağa, sola doğru hareket ettirdiğimizde kalemin uzunluğu yani zaman boyutu algı sahamıza girer. Noktanın hareketle çizgiyi oluşturması gibi düşünebiliriz bunu. Şimdi bu kalemi alıp eğip bükerek uçlarını birleştirirsek uzayda , zamanda bir torus şeklini alarak tek bir dairesel noktaya dönüşür. Noktanın türlü halleri diyebiliriz buna! İşte bu sonsuzluktur. Bu noktada zamanda birdir, uzayda! Nasılki sonsuz bir küre yüzeyinde yaşayan iki boyutlu canlıların evrenin merkezini aramaları mantıksal değilse bir dörcüncü boyut kavramı ile temsil edilebilecek zaman çizgisindede bir merkez ve başlangıç yada bitiş noktası aramak mantıksal değildir. Buna sanki sonsuz büyüklüğün ve sonsuz küçüklüğün iç içe aynı noktada bir araya gelmesi diyebiliriz. Önce ve sonra kavramı bizim zihnimize göre olan bir şey! Geçmiş, şimdi, gelecek tek bir sonsuz şimdi içinde bir arada iç içedir. Sonsuz zamanda geri giderek başlangıca ulaşamayacağımız gibi sonsuz zamanda ileri giderekte sona ulaşamayız...! son ve başlangıç şu anda şimdinin içinde bitişerek bir torusu meydana getirir. Geçmiş ve geleceğin bitişme noktası aslında şu andır! Sonsuz geçmişte ve gelecekte bir bitişme noktası yoktur. Sonsuz geçmiş şu anla bitişir, sonsuz gelecek şu anla bitişir ve sonsuzluk şu anda bir sonsuz noktaya bürünerek döngüsünü tamamlar. Tüm anlar tek bir şu an içinde kucaklaşırlar!

NOKTA, elektromanyetik  en kısa dalga boyuna karşılık gelen uzay/zaman kesitidir. Işık hızı frekanslarına tekabül eden titreşim hızını yükseltmeye çalıştığımızda artık titreşim hızı yükselmez! Işığın zaman ve uzay süreklisinin(zaman kuantumu) genişliği büyür!  Nokta boyutu dahilinde aslında hareket sıfırdır!  Işık hızı frekanslarında dalganın periyodu ile (bir saykılın oluşması için geçen süre) zamanın en küçük kesitine karşılık gelir. Bu titreşim hızında uzay/zamanın devirsel titreşim frekansına ulaşırız. Bu titreşim düzeyinde ışık dalgası bir gravitik dalga gibi davranır. Bu devirsel titreşim düzeyinde dalga boyu aralığı  sıfırla temsil edilebilecek noktasal  bir aralığa karşılık gelir. Bu aralık  şimdiki zamanı temsil eden uzaysal filim karesinin dördüncü boyut içerisindeki devirsel değişim hızına karşılık gelir. Bu bir saniyede 12,3x10^22  tane filim karesine karşılık gelir. Bu en kısa zaman dilimi olarak ifade edilebilir.

Herhangi bir boyutu daha yüksek bir boyut içinde eğebiliriz. Ya iki uzay noktasını daha üst bir uzay boyutu içerisinde bükerek bitiştirmek mümkün olabilir. Yerçekimi zamanın kendi üç boyutlu uzamı içinde esnemesinin sonucu meydana gelen bir uzay kıvrılması/eğrilmesidir.Zamanın kendi içindeki bir faz farkından (zaman esnemesi) doğar.Bu etki bir üst uzayda (dörcüncü boyut) üç boyutlu uzayımızın bükülmesi algısını meydana getirir. Boyut yada geometri kavramları bir fotonun elektrik ve manyetik alanları içinde somutluk/fiziksellik kazanır. Uzayın eğrilmesi kavramıda ışığa dair temel titreşim oktavında meydana gelen değişmelere ve faz/düzey farklarına karşılık gelir. Yerçekimi zamanın kendi içindeki farklılaşması anomalisinden doğar. Zamanın kendi içindeki harmonik yapması(esnemesi) uzayın eğrilmesine karşılık gelir.Bunu biz üçüncü boyutun dördüncü boyutlu içerisinde kavislenmesi şeklinde bir anoloji(temsil) ile izah edebiliriz.

Yerçekimsel uzay/zaman eğrilikleri  başka uzay/zaman noktalarına geçit veren tüneller değildirler. Fakat yerçekiminin bu  uzaysal eğrilme kavramı boyut ve zaman konularını anlamak açısından  bize yardımcı olabilirler. Tüm evren tek bir foton noktası olarak görülebilir. Evren devasa bir üç boyutlu holografik bir alandır. Işık, bu evrenin yapıldığı kumaştır. Bu kumaşın(uzay/zamanın) eğrilmesini ışık frekansları ve titreşimi ile izah edebiliriz. UFO ların boyutlara, yerçekimine, uzaya ve zamana etki etmeleride bu  yabancı uzay araçları dahilindeki radyasyon alanları sayesinde mümkün olmaktadır.  Bir parçacık uzay ve zaman alanından kopuk ayrık bir birim değildir. Bir parçacık örümcek ağını temsil eden uzay/zaman alanında ağın iplikciklerinin yerçekimsel kavislenme ile birbirine dolandığı bir ağ noktasıdır. Bu anlamda bir parçacık daima uzay ve zamanla ilişkilidir. Parçacığın kütlesinin artması çevresindeki uzay/zaman çizgilerinin kavisinide değiştirir. Eğer elektronları ışık hızında hareket ettirirsek elektronun yayımladığı elektromanyetik alanı kütleçekimsel alan ile birleşir. Elektromanyetik alan bir gravitik dalgaya dönüşür.  Artık elektromanyetik alan bir gravitik dalga alanı  gibi davranır.

[ 8 Nisan 2017:

... hayalimde elime ölçü aletleri alıp ikinci boyut varlıklarının yaşadığı alemlere zihinsel olarak inmeye çalıştım sonra dört boyutlu bir dünyadaki resim sergisine gitmeye çalıştım. Hayalimde galaksiler, dünyalar, orada yaşayan insanlar simüle edip konuyu irdelemeye çalıştım.. öncelikle tüm boyutlarda ışık hızının aynı değerde ölçüldüğünü farkettim. Fakat bu hızları diğer boyutlardaki ışık hızları ile karşılaştırdığımızda arada farklar olduğunu gördüm. Bu farktan dolayı boyut farkları meydana geldiğini tespit ettim. Işığın tüm özelliklerinin aynı bizim üçüncü boyuttaki dünyamızla eşleştiğini farkettim. Dördüncü boyuta yükseldiğimdede orada ışığın özelliklerinin bizim boyutumuzdaki özellikleri ile aynı olduğunu farkettim. Dört boyutlu resim sergisinde gezinirken şeklin boyutundan bahdebileceğimizi ama rengin boyutunun olmadığı farkettim. Yani üç boyutlu nesneler çarpıştıklarında bir ses duyarız.. sesin temelde bir boyutu olmayışı gibi renginde bir boyutu yoktur. yani dört boyutlu kırmızı bir gülün kırmızılık açısından tüm boyutlarda aynı rengi yansıtabileceğini farkettim. Renkler zihnimize ait bir filitreleme ile ortaya çıkmaktadır.


Beynin ve zihnin aynasında olan bir durum. Sonuca gelirsek bu zihinsel simülasyonlarımdan anladığım şey şu.. bizim üç boyut algımız içinde bulunduğumuz boyuta ait bir özellik değil.. yani aslında bizler üçüncü boyutta değiliz.. Bu sırrı belkide dünyada ilk kez insanlığa açıklayan ilk kişi olabileceğimi düşünüyorum.. boyutlar sonsuz ama bizim bu sonsuz skalada hangi aralıkta olduğumuzu bilmenin imkansız olduğunu farkettim... bu sanki sonsuz zaman çizgisinde hangi zaman noktasındayız sorusunu sormakla eşdeğer... ne demek istiyorum... demek istediğim şey bizim üçüncü boyut algımız fiziksel beynimize eşlik eden zihnimizin bir kurgusu!!! Eğer zihnimizi biraz değiştirebilseydik, algı filitrelerimizi önümüzden çekseydik hakikat boyutsuz bir noktaya bürünürdü.. yani sonsuz boyutu olduğu gibi görürdük sonsuz haliyle.. yani fiziksel gerçekliğimizi tayin eden boyutumuzla zihnimizin algısı arasında bir bağlantı var!! Alt boyut ve üst boyutlar kavramını biz mevcut boyutumuzu referans alarak etiketliyoruz(tanımlıyoruz). Sonsuzluktaki boyutlarda yer alan bazı boyut varlıklarının boyut skalası haritaları içinde bizim yer aldığımız yer aldığımız boyut 4.5.6.7..... neredeyse sonsuzuncu boyut gibi bir yerde yer alıyor. Yine bazı varlıkların boyut haritalarında bizim boyutumuz sanki eksi sonsuzlarda yer alan bir boyut... boyutlarda aslında aşağı ve yukarı kavramı gözlemcinin algısı ile alakalı bir şey! Bu ne demek oluyor? Bu üç boyut algısının evrensel bir algı sistemi olduğunu gösteriyor... ve kullandığımız matematiksel nokta, çizgi, yüzey, cisim kavramlarının sonsuzluğa ait ortak kavramlar olduğunu gösteriyor.. ben hayalimde dördüncü boyuttaki resim sergisine gittiğimde bu serginin üç boyutlu algı ölçüleri içinde dünyadaki bir resim sergisinden farklı olmadığını gördüm.

Dördüncü boyuta yükseldiğimde ben dört boyutlu geometriler aradım oysaki tüm dördüncü boyut dünyasını üç boyut fiziği şeklinde algılıyordum.. dörcündü boyuttaki matematikçilerde kendi boyutlarını tanımlamak için nokta, çizgi, yüzey, cisim argümanları ile benzer zaman ve uzay şablonlarını kullandıklarını farkettim.. yani 100. boyuta yükseldiğimizde bir 100. boyuttaki bir küpe ait 100 tane boyut saymayacağız!! Hangi boyuta gidersek gidelim hep üç boyut analojisine göre bir ölçüm yapacağız. Işığın hızını hep ışık hızı olarak ölçeceğiz. Tüm bu bilgilerin pratikte bizim uygarlığımıza ne katkısı olur...!?? İnanılmaz çok büyük katkıları olur! Öncelikle boyutlara dair bu bilgi zamanda yolculuğu, ışıktan hızlı yolculuğu daha iyi anlamamızı sağlayacaktır. Bu bilgiler bir gerçeği daha ortaya çıkartıyor.. eğer teknolojik olarak gereken çalışmaları yaparsak sadece kendi boyutumuz içinde değil başka boyutlardada insan kolonileri kurabiliriz. Başka boyutların galaksileri, gezegenleri içinde yaşayabiliriz! Ama oralarda kuracağımız özel enerji alanı fanusları içinde o boyutun varlıkları ile bir araya gelip sohbetler edebiliriz.

Bu bilgiler bize tüm boyutlarda fiziğin ve kimyanın yasalarının benzer olduğunu gösteriyor.. sadece kendi evrenimiz içinde değil diğer boyutlardada fizik yasaları benzer.Fakat burada çok daha sır bilgiler var. Bizim fiziksel evrenimiz dahilinde kendi fiziksel evrenimizin içinde uzay ve zamanın kavislenerek baloncuklaşarak başka evrenler oluşturması sözkonusu olabilir.. böyle bir durumdada yine kendi evrenimizin boyutsal sınırları dahilinde atomları, mekansal şartları bizim evrenimizinkine benzemeyen şartlar oluşabilir.. antimaddeden ibaret baloncuk evrenler gibi, içinde atomların olmadığı değişik evrenler gibi... eğer durum böyleyse uzay ve zaman açısından içinde yaşadığımız evren sınırsız ve sonlu bir evren özelliği gösterebilir.. sonsuzluk kavramıda baloncuk evrenlerin iç içe geçmiş köpüksü örgüsü şeklinde bir sonsuzluğa dönüşebilir... böyle bir sonsuzlukta her baloncuk evren kendi kavisli uzay ve zaman geometrisi gereği sonlu özellikler taşıyacaktır... böylesi bir durumda her evrenin kendine ait zaman ve uzay topolojisi sözkonusu olabilir.. gerçekten ilginç.. ]

------------------------------------------------------------------------------

Herşeyden önce ışık hızında gidecek ışık hızını aşacak ve elektrik, manyetik, gravitik alanların kullanımı ile bu işi yapacak uzay gemileri tasarımlamayı düşünmeden önce yani bu işi çevremizde gördüğümüz ve uzay/zamanın dahilinde olan materyalleri kullanarak tasarlamak fikrine yoğunlaşmadan önce tüm materyallerin uzay ve zamana nasıl hükmedeceklerini düşünmeden önce fikirleri biraz daha sadeleştirip çevremizdeki gerçekliğin özeti olan elektronlar ve fotonlar üzerinden konuyu irdeleyerek prensipleri keşfetmeliyiz. Meseleleri öncelikle en temel düzeyde ele alacak düşünce deneylerine girişmeliyiz... bunun diğer adı ışınlamayı, zamanda yolculukları, görünmezlik kavramlarını, güç alanlarını, eğri uzay/zaman fenomenini, boyut değiştirmeyi, yerçekimi dalgalarını sadece tek bir kuantumelektrodinamiği teorisi içinde ele alıp bize gerekli olan açıklamalara ulaşabiliriz. Bunun için tek bir elektronun ve ona eşlik eden elektromanyetik alanların doğasını ve uzay/zaman alanı ile olan ilişiğini incelememiz bizi aradığımız tüm cevaplara götürecektir.

En basitinden bir bobindeki güç alanı temelde elektronların toplu hareket ederek tek bir elektron davranışının özelliklerini göstermesi gibi düşünülebilir.. bunun en güzel örneği süper iletkenlerdir.

( electron physics , photon physics,  UFO physics)

Öncelikle tek bir elektron dinamiği üstünden  ışık hızını aşma teorisini geliştirmek gerekir. Bu yapılabilirse süperiletkenlerle kuşatılmış bir uzay gemiside aynı şeyi yapabilir. Elektromanyetik alanlar toroiadal alanlar şeklinde ortaya çıkar. Bir mıknatısta, bir bobinde  toroiadal  güç alanları açığa çıkar.  İvmeli olarak dairesel hareket eden bir elektron toroidal bir  güç alanı oluşturur. Tek bir elektronu bir uzay gemisi olarak hayal edebiliriz.

Sonsuzluk iç içe geçmiş sonsuz sayıda farklı boyutlardan, yogunluk düzeylerinden ibarettir.Form (geometrik çatı) veya şekil enerjinin titreşimi ile bağlantılıdır. Tüm boyutlar ‘Bir’. Zaman yok, yer yok. Tüm boyutlar iç içe geçmiştir. Uzay gemimizin bir yoğunluk düzeyinden diğerine geçmesi için alan frekanslarını içine geçmek istediği frekans düzeyine ayarlamak mecburiyetindedir. Uzay gemisinin titreşen aurasını (elektromanyetik torus/büküm alanı) içine geçilmek istenen boyutun alan(uzay/zaman) frekansları ile uyumlu hale getirmeliyiz.Elektromanyetik küre titreşen bir dış kabuk misali gemiyi içine alıp sarmalamalı.


Hepsi biribiri içinde olan ama hepsi farklı hızda titreşen boyutlar.Hepsi birbirinden farklı hızlarda titreşiyor, dolayısıyla onları göremiyoruz. Üst boyutlara atlamanın yolu daha hızlı titreşmektir. Uzay gemisi o frekanslara eriştiğinde boyut atlamış olur.


titreşimler/enerjiler.. titreşim bir kuantum enerji durumuna karşılık gelir. Bir radyoaktif enerji ile bir boyuttan diğerine geçebiliriz. UFO lar bir çeşit radyo frekans alanı ile çevrilidir. Temelde yerçekimi dalgası denen şeyde belirli frekanstaki torus şekilli radyo frekans alanını ifadeler. Bu bir çeşit mikro dalga alan formu şeklinde tarif edilebilir.


Tam anlamıyla titreşimsel bir hapishanedeyiz. Böylece çoklu boyutlu okyanustan koparılıyoruz. Geçmiş, şimdi, gelecek ve daha başka boyutlar kozmosun çok boyutlu odalarından bazılarıdır. Bir boyuttan diğerine geçiş sadece alan frekanslarını diğer boyut frekansına ayarlamak ve kendimizi (uzay gemisi güç alanını) oraya/o kata, o boyuta, o frekansa, o manyetik banda, o radyo frekans alanına uyumlamakla mümkündür.


Güç alanları ile uzay/zamanı manipüle etmek!


Bir havalık nefesten tutun, bir yağmur damlasına, bir dağdan on tonluk kamyona, hepsi titreşen enerjidir. Mikroskop altında herhangi birşeye bakın, ne kadar yoğun olursa olsun, ne kadar ‘katı’ görünürse görünsün, onun titreşen enerji olduğunu görürsünüz. Ne kadar yavaş titreşirse o kadar ‘katı’ görünür, ne kadar hızlı titreşirse o kadar ruhani ve şeffaf olur ve hızı bizim fiziksel ‘5’ duyumuzun ötesine geçinceye kadar görünür, sonra kaybolur... Bir bisiklet tekerleğine bir bakın. Yavaş dönüyorsa ‘katı’ görünür, ama hızlı dönüyorsa tekerleğin telleri bulanıklaşır ve artık ‘katı’ görünmez, hatta bisiklet ileri doğru gittiği halde tekerlekler ters yöne doğru gidiyormuş hissi verirler. Optik illüzyonlar, ‘Büyük İllüzyon’un sadece küçük birer ifadesidirler. Yıllardan beri yazıyorum; ışığın hızı, saniyede 186.000 mil, mümkün olan en yüksek hız değil. Sadece bizim frekans menzilimizin dış limiti. O hızın üzerinde hareket eden herhangi birşey, başka bir menzile, başka bir yoğunluğa girer ve biz onu algılayamayız. İşte UFO’lar ve dünya dışı varlıklar böyle görünüp kaybolurlar, çünkü frekanslarını değiştirirler. John A.Keel’in belirttiği gibi; UFO görüldüğü zaman boyutlar arası materiyalizasyonlardaki renk değişiklikleri, cisimlerin elektromanyetik spektrumu ‘taradıkları’ şeklinde tanımlanıyor. UFO’lar genellikle morumsu bir renkte görünüyor, sonra görülebilir ölçeğe gelince kırmızılaşıyor, o noktada bazen maddesel cisim gibi ‘katı’laşıyorlar.


(Menzil : durak, varış noktası, ulaşılabilen uzaklık, erim, merhale, aralık.

İki konak arasındaki uzaklık. Yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, konak: kat, alan, boyut, çıkılan kat, varılan boyut.)
 

Ç.BAL: 

(2017- 27 Şubat)

Evrendeki en zeki bilim adamları ile bir yuvarlak masa toplantısı yapsak bize tüm bilimi özetleyen zekice bir şeyler söyle deseler.. söyleyeceğim ifadeler şu şekilde olurdu.. sonsuzluklar yoktur.. herşey Pi sayısı gibi temel bir ilkenin/değerin sonsuza doğru çoğaltılmış görüntüsünden ibarettir (kaleydoskop, fraktal). Bununla birlikte evdendeki diğer en önemli pi faktörü ışık hızının kendisidir. Evrende ve evrenlerde sonsuz hız diye bir şey yoktur.Hızın tek bir ölçüsü vardır o da 'ışık hızı'dır! Diğer yandan uzayda ışıktan daha hızlı gitmek diye bir olgu sözkonusu olamaz! Hız ışık hızıdır ve bu hız temelde evrendeki son hızdır.Fakat ışığın bir yılda katettiği mesafeyi daha kısa sürelerde almaya/katetmeye yarayacak kestirme yollardan söz edebiliriz. Bu kestirme yol kavramı farklı uzay/zaman çatılarını temsil eder. Işığın hızını belirleyen şey zaman ve uzay çatısıdır. Bu çatının genişletilmesi ışığın titreşimlerinin yükseltilmesine karşılık gelir. Bu şekilde yükselme sonsuza doğru devam eder. Ama sonsuzluk dediğimiz şey bir tür katlar şeklinde, çarpanlar şeklinde bir çoğaltımla mümkün olur/devam eder. Yani titreşimler hızlandıkça zaman ve uzay çatımızın dışına diğer bir zaman ve uzay çatısı içerisine doğru geçeriz. Titreşim hızları sonsuz bir frekans spektrumu olarak varolsada bu sonsuza devam ediş üçüncü boyut formu ile devam etmez.. titreşimler yükseldikçe belirli seviyelerden sonra form değişir, uzay/zaman çatısı genişler..(nokta hareketle çizgiyi, çizgi hareketle yüzeyi, yüzey hareketle cismi. cisim hareketle dörboyutlu küpü.. vs. vs.. devam eder gider.. bu sanki bir noktayı genişletmek/şişirmek gibi düşünülebilir. ) üçüncü boyut dördüncü boyuta dönüşür, dörcüncü boyut beşince boyuta dönüşür... ve bu sonsuza kadar devam eder.. sonsuza kadar devam eder derken titreşimin hızlanması ile birlikte formunda evrilerek daha yüksek boyutlara dönüşmesi/genişlemesi sözkonusu.. Titreşim sonsuza doğru gidince elimizdeki üçüncü boyut formunu kaybediyor.. dördüncü boyuta geçiyoruz.. ve bu devam edip gidiyor.. ilginç olan her boyutta ışık hızı yine ışık hızı! Bilim adamları ile dörcüncü boyuttaki bir gezegende toplanıp ışığın hızını ölçsek yine ışık hızı sabitesini ölçeriz. Oranın zaman ölçüsüne göre yine oranın bir saniyesinde yaklaşık 300. 000 km olarak ölçümleriz. Fakat dünyadan marsa gönderdiğimiz bir lazer ışını ışık hızında marsa yaklaşık 5 dakikada ulaşır. Bu süreyi 1 saniyeye indirmek için lazer ışınımızın bir tür solucan deliğinden geçip marstaki solucan deliğinden çıkması lazım. Buna ışığın uzay/zamanda bulunan kestirme bir yoldan mars'a gitmesi diyebiliriz.

Fakat solucan deliğini/bu geçişi üç boyut içinde bir bükülme anolojisi(modelleme) ile tanımlasakta bu tanım bizim için yeterince somut ve net bir tanım değildir. Uzay/zaman bükülmesi kavramı ile farklı boyutlar kavramını birbiri ile bağlantılandıramıyoruz. İnsan zihni bu alana girince karanlık bir yere giriyor. Warp drive ve solucan deliği teorileri ışık hızınını aşmanın bir anahtarı ama ikiside ayrı teoriler değil! Özünde aynı şeyi tanımlarlar. Bu kavramlar bir araya getirilip ortaya konuyu pratik bir zemine oturtan bir teknoloji çıkacaktır. Öncelikle dünyadan marsa doğru yola çıkanın bir lazer ışını değilde ışık hızına ulaşmış bir uzay gemisi olduğunu düşünelim. Bu gemi ışık hızında gittiği için ışık hızında 5 dakikada mars'a varacaktır. Peki bu süreyi 1 saniyeye indirmek için ne yapmalıyız..? Geminin önünde bir solucan deliği (uzay/zaman bükülmesi) yaratıp oradanmı marsa geçeceğiz? Bu solucan deliği kavramı çok afaki bir kavram. Uzayı nerden deleceğiz bu deliğin sonunun andromeda galaksisinemi marsın yörüngesinemi açılacağını(bağlanacağını) hangi teknoloji ile ayarlayacağız! Açılan koridor nereye bağlanacak.. evren sonsuz! Koridoru(solucan deliğini) kim nasıl yönlendirecek? Bu nasıl ayar edilecek!..? (Geleceğe dönüş filminde Doktor Brown arabanın içindeki gideceği zamanı 1955 olarak tuşluyor... ve araba 1985 te kaybolup 1955 te diğer tarafta ortaya çıkıyor. Bu tuşlama ile enerjiyi nasıl yönlendiriyor ve ayarlıyorda tam 1955'e bu enerji bir kapı açıyor! O teknolojiyi kurgu bilimden çıkartıp gerçek hayata nasıl getirebiliriz...? )

Aslında bu ifadeleri düşünen insanların zihninde bir anlayışı uyandırmak için yazıyorum... tekrar dünyadan yola çıkan ve ışık hızında marsa doğru giden uzay gemimize geri dönelim. Hepimiz düşünen bilim adamları olarak kendimizi bir anlığına uzay aracının içinde hayal edelim. Gemi zaten ışık hızında! Gemimizi ışık hızının üstünde bir hıza çıkarmak değilde uzay/zamanda kestirme bir yola sokmamız lazım. Aslında solucan deliği diye bir koridor, tünel fikri gerçekci değil. Aslında çok basit tabirle uzay/zamanı bükerek diğer boyutlara geçemeyiz. Bükülme kavramı bizi ışık hızında hareket ettirecek bir yerçekimi dalgası yaratımı aşamasında kullanılacak bir teknoloji. Bu anlamda warp drive teorisi bir yere kadar doğruluk arzediyor. Ama bu bükülme fikri bize sonsuz hız sağlamaz. Bir warp(büküm) teknolojisi bize ışık hızında seyahatin kapısını aralar. NASA daki yetkililer, dünya bilim adamları buradaki ifadelerimi gerçekten anlasalardı kesinlikle bu meseleyi çözdüğümü farkederlerdi. Belki birleşmiş milletlerde bir konferans isteğini iletirlerdi. Ama mevzu anlaşılmadığı için anlatımlarım pek çok zihinde heyecan uyandırmayacaktır. 

Konumuza geri döncek olursak  denebilirki uzayın sonsuzca bükülmesi diye bir kavram yok! En fazla bu bükülme bizi ışık hızı limitinde uzayda hareket ettirir. Hızlı hızlı adımlarla uzayın bitiştirile bitiştirile, mesafeleri çekiştire çekiştire bir uçtan diğerine gitmek gibi bir sürekli hareket etkisi oluşturmak diyebiliriz buna! (Uzayı masa örtüsü gibi düşünürsek bizden bir metre ötedeki vazonun yanına doğru örtü üstünde yürümek yerine masa örtüsünü tutup hafifçe kendimize doğru çekip vazoyu kendimize doğru yaklaştırıyoruz.) Warp drive fikri bu anlamda kısmen doğru bir teori. Solucan deliği kavramıda pratikte yok, öyle bir koridor , tünel kavramı yok! Solucan deliğine geçmek demek aslında bir dördüncü boyuta (üst boyutlara) geçmek demektir. Yani ışık hızında marsa doğru yol alan gemimizin bir dördüncü boyuta atlayarak o boyut içinde ışık hızında yoluna devam etmesi lazım!

Dörcüncü boyut içindeki zaman ve uzay çatısına uyumlanmış gemideki saatlerimizin ekranı içinde saatlerin bir saniyenin tik takı sürecinde gemimiz dörcüncü boyut içinde 300.000 km mesayi kat ettiğinde bizim üçüncü boyut uzayımızda bu mesafe milyonlarca kilometreye karşılık gelecektir!! Yani dördüncü boyut içinde ışık hızı bizim boyutumuzdaki hızına göre binlerce kat daha hızlı hareket ediyor olacaktır. Boyutlar yükseldikçe ışığın bir dünya saniyesine göre bizim boyutlarımıza karşılık gelen bir düzlemde aldığı mesafeler genişleyerek/katlanarak artacaktır. Sonuç olarak ışık hızında gidebilmek için uzay/zaman bükülmesi kavramını ve yerçekimi dalgası kavramını kullanacağız. Fizikçi miguel alcubierre'nin warp drive teorisi bu anlamda bu fikrin öncüsüdür.Ama fikrin (denklemlerin) düzeltilmesi ve restore edilmesi gerekir. Solucan deliği kavramınıda bir tünel koridor gibi düşünmemek lazım. Solucan deliği kavramının gerçek karşılığı üst boyuta geçmek olarak hayal edilmelidir. Diğer adı ile hiperuzaya (hyperspace) atlamak diyebiliriz buna. Hiper uzaya(üst uzaya) atlayınca kısa sürelerde mars'a varmak mümkün. Eğer gemimizle bir saniyede marsa değilde andromeda galaksisine yada daha ötesine gitmek isteseydik dörcüncü boyuttan sonra beşinci boyut yada altıncı boyut uzaylarını kullanmamız gerekirdi. Ama andromedaya kısa sürede varmak için üçüncü boyut ve dörcüncü boyut içindeki boyutsal kademeleri geçmek işimizi görür diye düşünüyorum. Zaten üst uzaya geçince hemen dörcüncü boyuta geçilmiyor.. çünkü üç boyutlu alemler milyonlarca iç içe alemleri(boyutları) içinde barındıran bir skala! Dördüncü boyutun frekans eşiğine varmak için titreşimsel olarak skalanın çok yukarılarına doğru çıkmamız gerekir. Farzı misal temsili olarak bizim üç boyut evrenimiz 15 milyar titreşimde dersek dördüncü boyuta varmak için 45 milyarlık bir titreşim düzeyine gemimizin yükselmesi ve 45 in üstüne çıkması lazım.. 45 in üstünden sonra dördüncü boyut başlıyor.. (bu geçişler gökkuşağı tayfındaki renkler arası geçişe benzer) yani aradaki bir sürü alemleri, boyutları geçmemiz lazım... o alemlerin sayısı gökteki yıldızlardan fazla!!! İç içe titreşim halinde sonsuz boyutlar aynı hiçlikte koyun koyuna bir aradalar!

25 Şubat  2017

İnsanlık uzayda yolculuk konusunda öncelikle uzay araçlarını ışık hızında hareket ettirmenin yolunu bulmalıdır. Cisimleri ışık fotonları gibi hareket ettirmenin bir yolunu bulmalıyız. Buna bir çeşit dalga hareketi diyebiliriz. Bu hareketi yapacak bir uzay gemisi tasarlarken karadelik fiziği, yerçekimi dalgaları kavramı geleceğin fizik mühendislerine çok yardımcı olacak. Yerçekimi hakkındaki bilgilerimiz derinleştikçe bir uzay aracını ışık hızında hareket ettirmek için bu yerçekimi dalgaları kavramını kullanmak gündeme gelecek.. geleceğin bilim adamları bu konuyu gündeme getirip kendi aralarında tartışacaklar. Bugünden meseleye bakarsak öncelikli sorun yerçekimi nedir sorusudur! Biz insanlar için bu hala bir gizem! Albert Einstein insanlık tarihini içinde çok özel bir yere sahip bir deha! Çünkü o yerçekiminin kuantumsal çözümünü sunamasada insanlık tarihi içinde onu en doğru şekilde tanımlayan bir zeka olmuştur. Yerçekimi bir uzay/zaman eğrilmesidir! Fakat bu eğrilik kavramından tam olarak ne anlamamız gerekir? Bu muğlak tabir zamanla yeni bilgilerle desteklenerek, genişletilerek bilim tarihindeki yerini dahada sağlamlaştıracaktır. Einstein'ın bu ifadesi/tanımı geleceğin bilim kitaplarında sonsuza kadar yer alacak! Ama tanımlama ve anlayış gelişecek. Einstein'ın bu tanımı Newton'un yerçekimini (kütle çekimi) formüllere dökmesi kadar evrensel bir tanımlamadır.. F=G M1 M2 /(r^2). Işık hızına ulaşmak için çok değişik yöntemler olsada en akla yakın, bize yakın teknoloji yerçekim dalgalarını bir araç bünyesinde kullanıp yönlendirerek uzayda ışık hızında bir çekilim oluşturarak yerçekimsel tünel etkisi ile gemimizi hareket ettirmemiz sözkonusu olacaktır. Bu gemiyi inşa edebiliriz. Bu gemiyi inşa etmenin yolunu bildiğimi söyleyebilirim. En azından prensip bazında somut anlamda bu dalgaları üretmek ve bir gemide kullanmak bağlamında ne yapılması gerektiğini biliyorum. Prensip olarak bunu nasıl yapacağımı biliyorum ama beni düşündüren şey ışık hızının ötesine nasıl geçebileceğimiz. Bununda teorik olarak nasıl olması gerektiğini biliyorum ama henüz bunun pratik kurgusu üstüne çalışmalarım çok yeni. Fakat kesin olan bir şey varki çözüm yine üç boyutlu fiziğin dahilinde olmak zorunda çünkü ışık hızının ötesine geçecek materyallerin hepsi ışık hızında bir titreşime sahip.. biz bu yapıyı nasıl bir teknoloji oluşturup kendisini aşmasını sağlayabiliriz? Bu sanki ışık fotonları üstünde bir işlem yaparak ışık fotonlarının ışık hızının ötesine fırlamasını sağlamak gibi bir şey! (Bununla birlikte fizikte antiyerçekimi diye bir alan yoktur. Evrenin hiçbir yerinde böyle bir alan yok! Sadece yerçekimi dalgaları var. Antigravitasyon alanı yada karşıtçekim alanı kavramı dünya üstünde uzaydaki mikro çekimi taklit etmek şeklinde olabilir. Yani özel alanlar kullanarak yerçekimini bir cisim çevresinde bertaraf edebiliriz. Cisim bu özel alan içine girdiğinde havada yüzmeye başlar. Bu alan için antiyerçekimi alanı diyemeyiz sadece yerçekimini nötralize eden bir enerji alanı diyebiliriz. ) Bir uzay gemiside kendi içinde ürettiği yerçekimi dalgasını dünyanın çekiminin tam tersi yönde odakladığında geminin kendi yerçekimi dalgası alanı uzay gemisini yukarı doğru kaldırarak havada dengeli bir şekilde salınıp asılı kalmasına sebep olur. Ne demek istiyorum? Yerçekimine karşıt bir itiş alanı yok! Kütleçekimde mıknatıs alanları gibi N ve S kutuplar gibi iten ve şeken kutuplar bulunmaz.Mıknatıslar birbirini itebilir ama dünyayı iten zıt bir alan üretemeyiz. Kütle itimi diye bir kavram yok! Yerçekimi sadece çeker! Yerçekimine karşı durmanın tek yolu yine yerçekimi alanının benzeri bir alanı yerçekimine karşı kullanmak olabilir.

Antigravity Control and Torsion | Einstein's Unified Field Theory and Newtons Laws of Physics Need an Overhaul


from Zack Covell

German WW-II research was intended to create a powerful propulsion effect by engineering application of Einstein’s Unified Field Theory (UFT) equations.

Within the 1929 version of the Einstein UFT equations a linkage is found between the “vector magnetic potential” and Torsion.

Put simply, in the Unified Field Theory the effects of curved space-time (resulting from a massive body, like the earth) can locally offset by creating Torsion.

Thus electromagnetic interactions are harnessed to induce torsion, which in turn can then null out gravitation.

This astounding possibility for gravity control is not predicted in either the special or general relativity theories and appears only in the Unified Field equations.

Thus, a sort of counteraction to gravity or “antigravity” field would be the result.”

Type "antigravity" into Google and an outpouring of conspiracy-based nonsense on the government suppression of antigravity technology usually popped up onscreen.

I'd never remotely envisaged a day when I'd have to involve myself in such matters.

Zero Point Energy from the Quantum Vacuum: the most comprehensive presentation on the Vacuum energy pervading all space and the practical applications for energy generation and propulsion...

"Hyperdimensional Torsion Field Model of Our Universe"

Data on Laws of Vibration/Harmonics, Consciousness, Quantum States, Torsion Fields and a Unified Model being used by "Black Programs".

Please watch the below video's in the "Mean Time" to get an over all over view of the concepts that are already mostly "Out There" but supressed by (Or in some cases FROM) Main Stream Science.


Torsion Field: Einstein's Metric Torsion Tensor allow a spin-field to twist spacetime.
 

Structure of the Vacuum, Torsion Physics and Fractal Geometry.

"What they found was even more unsettling. A lost ancient knowledge that had been kept hidden from the world for thousands of years." . . . . .
They had discovered mankinds true potential. . . . . .
They learned that by manipulating positive and negative magnetic fields into a vortex, they could open a window through the fabric of space. A window to the very source of creation itself."

Toroidal Vortices


The Rodin coil test: JLN Labs - TEP Project


The Rodin coil test

The Time Energy Pump project

created on 09/25/97 - JLN Labs - last update on 09/25/97


The Time Energy Pump project

created on 09/25/97 - JLN Labs - last update on 09/25/97
Additional comment :

The Rodin coils is a kind of toroid coil, but unlike the toroid coil it is inductive in the center axis of the coil and give some strange results :

T.E.Bearden has said about this ( "Introduction to Rodin Coil design" 1996 ) :

<< Obviously if you hold all the B-Field inside the coils of the torus, and then put something else in the center region outside the coils, you can get some additional potential and field energy there in the center of works. You can also get similar propagation outside the coil, with effects on distant objects.

Rodin is apparently going by elementary electricity concepts but augmented by excellent native intuition. What he really is doing is attempting to separate the A-potential (i.e., the magnetic vector potential A) from the B-Field, and utilize the curl-free A-potential as an independent field of nature in the central "crossover" region. It is know that it is possible, the well known Aharonov-Bohm effect depends upon precisely this separation...>>

In the Rodin's document about the coil design :

<< A winding pattern for a torus which create Synchronized Electricity. By winding in this manner, you orient the electrons moving through the windings and thereby minimize random collision of electrons, as well as heat, friction and reluctance. The right and left doubling circuits ( beginning and ending at position 1; and, beginning and ending at position 2) conduct the flow of electrons in opposite, parallel diagonal directions. The dotted lines ( beginning and ending on numbers which are multiples of 3 ) represent the gap spaces, the equal potential major grooves, which separate the winding. >>

Today, according to my first series of test, I can say that this coil have some interesting spec :

<< Obviously the center crossover region is active !,...A long ferrite rod placed through the center of the Rodin style coil change the value of the inductance....So, the center region in Rodin style coil is quite active...>>

How Does the Rodin Coil Heal

When you see the healing results from applying the Rodin coil, any explanation about how it works doesn't really matter. However here are my own speculations about the healing effect from the Rodin coil.

I think the magnetic field of the Rodin coil has little to do with healing. Toroidal coils, by their very nature, concentrate their magnetic field inside the toroidal (doughnut) shape. They have very little magnetic field outside the toroidal shape. That is why they are used in electronics to minimize any magnetic influence on other parts of the electronic circuit.

On top of that, the magnetic field of the Rodin coil is largely cancelled by the bifilar winding.

I think that the healing effect is primarily due to an inflow of aether energy (or life energy) restoring the natural balance or harmony of the energy body and by extension the physical body.

The bifilar winding of the two coils, although the wires are lying next to each other in two series and not individually, is cancelling part of the magnetic field. It has been speculated that the part of the magnetic field that is cancelled, must have moved its energy to the aetheric level. The reason for this is the law of conservation of energy, which states that the total energy of an isolated system cannot change; it is said to be conserved over time. Energy can be neither created nor destroyed, but can change form.

There are different opinions about where this energy goes. Some say that the cancelled magnetic field creates scalar waves, others say it creates a scalar field around the device. It is also possible that an aether vortex is formed. I suspect that the latter may be the case with the Rodin coil. I think a higher energy state is created in the aether, in the form of a rotating torus/vortex, which draws aether energy in and out.

This way, the flow of aether provides the body with more energy. The body is then able to restore its organs, cells and functions to their natural healthy state. More energy means more order. Diseased cells have lost their natural order. When they are given more energy then they can restore their innate natural order, and they will remove the causes of the disorder: pollutants, toxins, microbes.

The reason why I think the Rodin coil is producing an aether torus/vortex lies in an interesting chapter from the book Aethro-kinematics by Steven Rado. He explains that a slight friction between two opposing movements creates a local disturbance in the isotropy (=uniformity in all orientations) of the medium which eventually could evolve into a locally organized, permanent and autonomous circulatory system of a three-dimensional donut-vortex. With this in mind, one can imagine that the two bifilar windings of the Rodin coil (with the current running in opposite direction, and thus creating opposite magnetic fields), is creating a local disturbance in the Aether, resulting the formation of an aether torus/donut/vortex. This torus is rotating and spiraling structure that continuously draws in and expels aether energy (in a vortex movement, in order to maintain its existence.

The bifilar windings also annihilate each other's magnetic field (for the most part). Tom Bearden discovered a torsion wave is created when two opposing electromagnetic fields interfere and cancel out each other’s electrical and magnetic field components. The result is a longitudinal wave that vibrates in the same direction in which it travels. Torsion waves spiral around their axis, but move in straight lines (longitudinal).

It is possible that this rotating and streaming energy structure, when placed on the physical body, and thus inside the energy body, or aura, or biofield of the physical body, is having a stimulating healing effect.

If you want to know more about the formation of this aether torus, I have put an extract of the aforementioned book on this page.



I had a friend come over who is very energy sensitive. I had not told her anything about the coil. She had never seen it before, nor knew anything about it. When she was feeling the subtle energy around the coil, she described the energy around the coil as rotating counterclockwise (as seen from above). Then she found that it also has a spiraling vortex from the center upwards and downwards.

The image below is a artistically enhanced image to give you an idea what she felt, seen from the side of the coil, which is in the middle.

I found this interesting because I had measured the magnetic field of my Rodin coil a couple weeks before and had come to the same shape of field. Although the magnetic field is in my opinion static, it mimics the same shape as the aether field found by my friend.

Dr. Daniel Fry, Bob Lazar, George Adamski &  Prof. Hernandez UFO propulsion

Some additional thoughts on Electrogravitics:

The electromagnetic principle here involves what is called a vector force. It is well known in electro dynamics that a moving electron creates a magnectic field. Any magnetic field which is changing in intensity, will create an electric field which at any given instant, is equal in amplitude opposite in sign and perpendicular to the magnetic field. If the two fields become mutually resonant, a vector force will be generated. Unless the amplitude and the frequency of the resonance is quite high, the vector field will be very small, and may pass un-noticed. However, the amplitude of the vector field increases at a greater rate than the two fields which generate it, and at high resonance levels, becomes very strong. The vector field, whose direction is perpendicular to each of the other two, creates an effect similar to, and in fact identical with, a gravitational field. If the center of the field coincides with a vehicles center of mass, the only effect will be to increase the inertia, or mass of the craft. Electrogravsimple If the center of mass does not coincide with the center of force, the craft will tend to accelerate toward that center. Since the system which created the field is a part of the craft, it will move with the craft and will continue constantly to generate a field whose center of attraction is just ahead of the craft's center of mass. so that the craft will continue to accelerate as long as the field in generated. To slow or stop the craft, the controls can be adjusted so that the field is generated with its center just behind the center of mass, so that negative acceleration will result.

Which corresponds interestingly enough to two methods to alter gravity, one involves creating what Keely called an 'artificial neutral center', the other involved using a band or ring around the object, when stimulated the ring produced weight loss;

Decker's correlations though there are several which relate, the one I have in mind being from the claims of Dr. Daniel Fry at White Sands;

"...description of two rings. When dual magnetic fields are produced in these rings, the interaction will focus between the rings. This focal point will produce an artificial neutral center towards which the mass will be attracted by virtue of resonant attraction of the natural neutral center."




Meaning the natural neutral center of the ship will be attracted toward the artificial neutral center. It works much like a goat harnessed to a wagon... if you hold out a stick with a carrot hanging from it, the goat will follow the stick in whatever direction you so choose.

And from an anecdote from Wil Wilson;
…anecdote about a newspaper article with a picture describing a levitation device that was suppressed. A cylindrical container with a series of solenoids mounted on the top of the cylinder. Each solenoid is pointed towards a central focal point. When the solenoids are pulsed at the same frequency, the combined force creates an artificial neutral center which, depending on the amplitude of energy flowing into this artificial neutral center will cause the natural mass neutral center to be attracted to the artificial neutral center. The mass will thus be pulled in which ever direction the artificial neutral center is pointed, regardless of direction.

:

Dış flanş: dış kenar, dış kabuk, dış çeper, dış konstrüksiyon, dış materyal, dış bağlantı. Daire biçimli metal parça. Dış jant. Dış yaka.

Interior drawing of a UFO.This drawing, first published in the early 50's, closely matches descriptions by Renfrow and Galli.An electrical engineer analyzed the draving for the author in My of 1987. He found the presence of what appears to be a cathode ray tube (CRT) next to a control console to be unusual.CRT tubes, as such, complete with keyboards, did not exist in 1950. The antenna at the upper left of the CRT tube appears to be a viable design for UFH reception. 

The circular coils, magnetic pole and flange are suggestibe of a vehicle whic uses the earth's magnetic field its propulsion.

Bob Lazar UFO Propulsion

The LYA contacts of prof. Hernandez in the 70ths - Prof. Hernandez'e ait UFO çizimleri.. temaslar sonucunda alınmış bilgiler doğrultusunda çizilmiş resimler:

One Version of Andromedan Ship Used  by LYA

12/26/13 - Another version of "How to build a UFO"

Gravity or levitation is one thing, directional control is another. The people within the vehicle feel little effect because they are not affected by external forces, in a sense, they are part of the craft.

The Power Source - All of these so far are secondary energies. The primary generators used in these vehicles sort of vary. One is an acid solution encompassed within a magnetic field saturated with helium nuclei. When gamma rays are passed through the solution, they excite the helium nuclei generating electrons which gather on plates like a battery, creating a very high electric potential.

Another generating system is a wheel within a wheel electrostatic generator. These counter rotating forces are mounted in the lower portion of the craft just up under the flange. Their formula for these is when these two counter rotating forces reach a speed equivalent with the r.p.m. of the planet, and in direct relation to its mass, then a static charge is forthcoming to the extent it repelled from the planet.

When George Adamski questioned his contacts why they used electrostatic generators, they said a static charge can be created at any point in space with them, which is one of the primary energies of the universe.

At about the second story up on George Van Tassels "integreton", built in Yucca Valley, CA , by extraterrestrial request and blue prints, is a Dirod static generator developed by A.D. Moore. Approximately fifty-five feet in diameter, it creates the energy for a multi-wave oscillator coil utilizing Tesla and Lakhovshy's principles.

An efficient electrostatic generator can take the place of public service removing the control and burden on the individual. They are an unlimited supply of electric potential. They are relatively simple with low maintenance. Unlike magnetic generators they do not pull down with energy taken from them, clear up to their full potential.
When capacitors charged by them are discharged through a spark gap, the energy is transformed from static to dynamic, there by introducing electromagnetism.

In an ordinary frame house, insulation is put between the studs. Some is even aluminum, If plate capacitors were put between the studs and charged by a static generator, the walls of the house would literally become like a storage tank of electricity relative to these space ships hulls.
One of the early Denver UFO society past presidents, Lloyd Arnold, designed, built and displayed a table model of a roundhouse with a central staff relative toward a vehicle of this nature.

Another principle involved in the generating and propulsion system they use is the atmosphere itself, which has a charge of its own. When the voltage potential of the vehicle itself reaches a certain point, the air around it being broken down is ionized (charge and polarized). The negative ionization is repelled from the surface of the negative charged hull of the craft and re-observed by the atmosphere. The positive ionization is attracted to the craft which is then used for the craft energy supply. The entities using this system say this atmospheric charge supplies more energy than what is required to run the vehicle. They say atmospheric pressure is one of the most powerful known forces in nature.

They say that DIA (between two-resistance) magnetic application of static electricity in a field, will build a wall stronger than the strongest building materials.
Another understanding of electrostatic ability is worthy of mention. In nature, the cube is projective, male in gender. The sphere is receptive, female in gender. If staffs or poles were placed at given areas within the industrial part of a town or city with square or pointed electrodes at the top being insulated from earth ground (-) and other poles with spherical electrodes at the top, but being grounded to earth ground, and with high voltage applied to the square electrodes, an active electrostatic field is established: Any particle of matter entering this field will be attracted to the positive electrode, charged, then repelled and attracted to earth ground. A very common electrostatic principle, so that when a space ship travels through the atmosphere, it leaves a purified atmosphere in its wake.

The electromagnetic principle here involves what is called a vector force. It is well known in electro dynamics that a moving electron creates a magnectic field.

Any magnetic field which is changing in intensity, will create an electric field which at any given instant, is equal in amplitude opposite in sign and perpendicular to the magnetic field. If the two fields become mutually resonant, a vector force will be generated. Unless the amplitude and the frequency of the resonance is quite high, the vector field will be very small, and may pass un-noticed.


However, the amplitude of the vector field increases at a greater rate than the two fields which generate it, and at high resonance levels, becomes very strong.

The vector field, whose direction is perpendicular to each of the other two, creates an effect similar to, and in fact identical with, a gravitational field. If the center of the field coincides with a vehicles center of mass, the only effect will be to increase the inertia, or mass of the craft.
If the center of mass does not coincide with the center of force, the craft will tend to accelerate toward that center.
Since the system which created the field is a part of the craft, it will move with the craft and will continue constantly to generate a field whose center of attraction is just ahead of the craft's center of mass. so that the craft will continue to accelerate as long as the field in generated.
To slow or stop the craft, the controls can be adjusted so that the field is generated with its center just behind the center of mass, so that negative acceleration will result.

Dr. Dan Fry also described this as the flight principle from his ufo contact;

From a UFO case history, description of two magnetic coils as rings on the outside rim of the UFO, one on the top, one on the bottom. When a magnetic field is produced in each of them, the interaction will focus between the rings.

A moveable focal point will produce an artificial neutral center towards which the mass will be attracted by virtue of resonant attraction of the natural neutral center.

Keely wrote about producing just such an artificial neutral center which could be amplified enought to attract the natural neutral center to cause the craft to move in any preferred direction.

 Time Travel, Rotating Superconductors, and His Wheels

An Examination of Technical and Religious Implications (Updated 12/9/2014)

...UFO-like vision (the Merkabah), time travel theory and related technology, and time travel in the .....  Nick Cook's book, THE HUNT FOR ZERO POINT serves as a starting point in the discussion in the left column below. 

  Many television shows (like the old Project U.F.O - Blue Book series) have asserted that it represents an alien spaceship, who whether to serve God, or for altruistic  (or even their own purposes), interfered in our religious and/or social development.  Cook's book (and some information that I cannot publish) indicates that from at least the 1940s in Germany, and on, there have been efforts made to alter space-time.  Such efforts could lead to a time machine, as Cook asserts at page 229.  And it is with regard to this attempt, and the overlap of national symbols with animal faces seen with the Merkabah, that a rough attempt is made below to link nations exploring such technology with Ezekiel's vision.  After exploring these links, I will offer more classical religious explanations of Ezekiel's text. 
   
WHEELS WITHIN WHEELS - EZEKIEL AND GRAVTICS. The updated picture of the Onion Drive (on the right below) was provided by Paul Potter.  Note the torsion field.  As will be discussed further below in conjunction with Nick Cook's book, The Hunt for Zero Point, torsion fields have been associated with research pertaining to time travel.  

GUIDE FOR THE PERPLEXED
     The book of Ezekiel is part of the Tenach, and as such, part of my normally accepted Scripture.  But, after teaching science for 30 years, and after having done some fairly intense UFO research, with one personal UFO experience on my 10th birthday, and many interviews of people in a position to know more about the truth than I can safely publish, I find that there are two important places to start to search for the truth – Nick Cook’s book, THE HUNT FOR ZERO POINT (first published in 2001),
 
Sections of THE HUNT FOR ZERO POINT by Nick Cook that pertain to Time Travel

On pages 228-229 Nick Cook (Aviation Editor of Jane’s Defense Weekly until 1991) discusses what was said by a secret source (pseudonym Dr. Dan Markus) in reference to German experiments at the Wencelas Mine at Ludwigsdorg, Poland in World War II which was investigated by Cook.  The Nazis executed 62 scientists from there at the close of the war.

Markus: I know what they (the Germans) were trying to do… I know what the Bell was really about.”
Cook: OK, go ahead, I’m listening.
Markus: “They were trying to generate a torsion field.”
Cook: “What is a torsion field?”
Markus: “Laternentrager means ‘lantern holder.’  But it’s the second code name that’s the giveaway.  Chronos.  You know what that means, don’t you?”
Cook: “Yes, Dan, I know what it means.  What is a torsion field?  What does it do?”
Markus: “If you generate a torsion field of sufficient magnitude the theory says you can bend the four dimensions of space around the generator.  The more torsion you generate, the more space you perturb.”  He paused momentarily, long enough for me to make the connection.  “When you bend space, you also bend time.”
   Chronos.  The third experiment in NASA’s BPP (Breakthough Physics Propulsion) study and the one that Puthoff had predicted would be the first to yield a result.
Markus: “Now, do you understand what they were trying to do?”
I said nothing.  It was Markus who closed the loop.
Markus: “They were trying to build a f*cking time machine.
 
THE HUTCHISON EFFECT 
    As the link for John Hutchison indicates, there is a world of controversy surrounding John Hutchison and the so-called Hutchison Effect. There are plenty of critiques of Hutchson out there including some on the previous link that suggest the Hutchison Effect is a hoax, but where the quest for truth by me got personal for me is with some of the names used in the first link.  Two names in particular pop out - one is Colonel John Alexander, and the other is Hans Adam II, Prince of Liechtenstein.  Both are close friends of my friend, Commander C. B. Scott Jones, who is a member of a group known as The Aviary.  Scott first contacted me in 2007 after he saw me on the History Channel   Colonel Alexander is also a member of the Aviary, and according to one writer, Robert J. Durant,  in an article entitled Will  the Real Scott Jones Please Stand Up?, Scott "often escorted Prince Hans-Adam of Liechtenstein, a very wealthy European with a long standing interest in the paranormal.  Durant goes on to cite the personality magazine Special Report (November 1990-January 1991) which described the Prince as "Heir to the last segment of the Holy Roman Empire."

     At pages 260-261 in Cook’s Zero Point book, he states in 1979 (until 1986) Hutchison first began to levitate objects, and that he went into partnership with a South African Company, Pharos Technologies, to promote the Hutchison Effect.  Only small amounts of power (400 to 4,000 watts) via a 110 AC wall socket, could be used to raise weights of up to 100 pounds (various compositions) up 80 feet from his equipment.  Nothing would happen 90% of the time, but sometimes there were weird erratic results which included making objects shred, tear apart, evaporate, or transmute (change composition).  The effects were so erratic, that there was an effort made to sell it to the Pentagon simply as a disruption system. 

    This is one place where the Aviary becomes involved.  Col John B. Alexander of the U.S. Army’s Intelligence and Security Command (INSCOM) moved Hutchison’s lab to a large empty warehouse in North Vancouver.  Others involved were from the Los Alamos National Laboratory and the Office of Naval Intelligence.  Alexander provided a molybdenum rod (sag temperature 3,700o C) and the Effects had bent it into an S shape.  Further, high-carbon steel was “shredded at one end and transmuted into lead at the other.”  PVC plastic disappeared, and wood became embedded in the middle of a piece of aluminum.  Many items were levitated, and at one point the lab appeared to draw electricity from an unknown source (zero point energy or another dimension?) as the known power was off at the time.

     Jack Houck of the McDonnell Douglas aerospace corporation spent two days evaluating the results, thought them to be real, but due to psychokinesis.  It is at this point in Cook’s account (page 267), that we read Hutchison is claiming time dilation in his results – “pockets of altered space-time within the target area, and most extraordinary of all, the capacity of the Effect to turn metal ingots transparent.”  They were “visible in outline yet totally see-through.”
   
Boeing partly funded related experiments in the late 1980s, but the Canadian government confiscated Hutchison’s equipment in 1989, declaring that it was an environmental hazard – this after pressure from the U.S.  As for Col Alexander, he told Nick Cook of the Effect, “Oh, it's real…the trouble is, sometimes it works and sometimes, it doesn’t.  But four out of five of us came away believing.”

MECHANICS OF A TIME MACHINE 
     With respect to the equipment used by John Hutchison, the following items are listed on page 265 of The Hunt For Zero Point:
 
1.      Large Tesla Coil containing the uranium source, a donut-shaped metal coil on top
2.      Diagonally across the room, on the other side of the target area, a powerful Van de Graf generator capable of producing a 250,000-volt DC static charge
3.      A 3.5 foot double-ended Tesla coil, known as the “dumbbell”
4.      Between the above three items, smaller devices, all connected to each other by multiple wire and cabling.
5.      Tuning capacitors, high-voltage transmission caps, RF coils and a spark cap that would snap about every 40 seconds sending a large shock wave through the building.

     Cook writes that “in the flickering light of the monitoring screens members of the team would see their shadows moving on the edge of their vision.  Several said it made them feel like there were people there, watching them,” a possible reference to people in a very nearby parallel dimension. If there was such a link being opened, it might explain why the experiment continued even when the known power (in this universe) was disrupted.  It was being delivered by a source on the other side.

     Notably absent in Cook's description above is any reference to rotating superconductors and ceramics such as will be discussed below under Eugene Podkletnov where we find that weight loss occurs at 5,000 rpm (page 231), levitation at 15,000 - 20,000 rpm, and (nondescript) "interesting results" from 25,000 - 50,000 rpm (page 236).  Professor In-Gann Chen has put out an excellent short video that includes footage of a rotating, levitating superconductor.  Curiously (as is seen in the latest film version of H. G. Well's novel, THE TIME MACHINE) Hollywood has apparently caught on to this concept.  Of note here, John Hutchison (discussed above), who worked on anti-gravity, later went into the science fiction film business.

FRONTIERS OF PROPULSION SCIENCE
 
There has been a distinct and interesting pattern that has developed in my exploration of the physics of antigravity and time travel.  Dr. Scott Jones and Clark McClelland both contacted me after they watched me on the History Channel.  Both are into UFOs and Remote Viewing.  Scott is in a small and highly controversial group know as the Aviary.  So is Col. John Alexander and Dr. Hal Puthoff.  The Aviary is involved with UFOs and Remote Viewing.   Col. Alexander is one of five U.S. Government officials who examined the work of John Hutchison in antigravity.  Puthoff is a well respected science who works in the same field.  When I contacted Scott about how I could learn more about the topic, as in really learn about it, he forwarded my request to Puthoff who recommended that I purchase a just-released 737-page textbook entitled Frontiers of Propulsion Science.  On March 20, 2009 I began to study the text.  I posted a  few relevant comments on my page about Podkletnov. At about the same time it became clear that my 16-year old son, David Roffman, would graduate from high school two years early, and enter the Engineering Physics program at Embry-Riddle Aeronautical University.  Encouraged by Dr. Puthoff, Dr. Scott Jones, Clark McClelland and others with inside information about what was supposedly going on in the black budget world, David read and posted his first draft of a chapter by chapter review of Frontiers in Propulsion Science on his web site.  His goal at Embry-Riddle is to gain the ability to properly analyze all the mathematical aspects of the claims out there about UFO propulsion and/or time travel.  My wife and I have moved with David to the Daytona Beach, Florida area not only to ease his way here, but also to study this field right along with him.  As for Frontiers, on July 9, 2009, I posted a review of the book posted on Amazon.com. The biggest problem that David and I both had with the NASA Breakthrough Propulsion Program described in Frontiers was that it was allegedly backed by only 1.6 million dollars. 

David and I both thought that such a low figure, given potential benefit to the U.S. Government, was as ludicrous as Dr. Evil's initial request for funds in an Austin Powers film.  In fairness to Frontiers, it is mentioned on page 699 that the NASA "BPP Project is "not the only government-funded effort to seek revolutionary advances.  There is a larger NASA Institute of Advance Concepts (NIAC) and an even larger Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA).  DARPA has been around since 1958 (about the time that electrogravitics went dark according to Nick Cook).  It has a budget two orders of magnitude greater than NIAC.  DARPA received roughly $500,000,000 in 2007.  


     Dr. Ron Mallet is a physicist who thinks it is possible to send a signal into the past. But he says that if we build a time machine, we can only use it to go back to the time that the machine was created.  To reach an earlier time, we must use a machine created earlier by an alien civilization.  However, if we alter anything back then, we may only alter a parallel universe, not our own.  This being the case, at best we may only observe what happened.  It's much like reading a history book, or watching a video.  Doing so doesn't alter the event being depicted, or at least, not in a way that affects us in this world up until the point that we report our results. But it can affect what happens after we make our report. For example, suppose a trip into the past revealed that Jesus actually survived the Cross.  Would Christianity survive? Certainly not in its present form. Note that on page 696 of Frontiers in Propulsion Science, it is shown on Figure 5 that one of the investigations of the Breakthrough Propulsion Physics Project was to Modify Spacetime.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Obviously, such a dramatic geometric change --- within a single fluid medium (the "hazy envelope" surrounding the entire spiral and its peculiar "rotating blue beam" ...) -- is only possible if some kind of "outside force" was suddenly being applied ... some external resonant energy ... to interfere with the original fluid-dynamics established internally, at the beginning of this sequence ....

In other words:

Some kind of "extremely advanced, electromagnetic (EM) technology"--

Such as HAARP!

Generating forces that could geometrically imprint (via the inevitable plasma-generated torsion fields ...) the electrified plasma/aerosol mixture that had been previously released at the edge of space ... flung out in all directions by the violently spinning, out-of-control Russian Bulava third-stage ....

Paul Murad, a mechanical and aeronautical engineer, and high-ranking Pentagon official under several past administrations in Washington, published an excellent popular review of Torsion Field Physics a few years ago, titled:

"Torsion Physics: A View from the Trenches."

In the course of this Review, Murad describes working with several Russian physicists who have been methodically seeking to turn the original, theoretical "Einstein-Cartan Torsion Tensor" into a workable, engineering technology for "torsion-field generation and manipulation ...." As part of this major engineering effort, at one key point Murad explicitly states:



" ... torsion [can be] right-handed or left-handed and is based upon a cylindrical field ... and can be created by large accumulations of electricity [plasma] and rotation of a body that if above a certain speed, would enhance the torsion field [below] ...."
 

And, the Norway Spiral was definitely rotating ... at a rate of about "one complete revolution per second!" And, undoubtedly, it was also highly "electrified" ... as a dense plasma "bubble" created at the electrified boundary between the upper atmosphere and space itself .....

Creation of highly-ordered, resonating "torsion fields" within that electrified plasma would have been inevitable, then ... even if such fields were not the original, primary objective of this vast "HAARP-like" event ....

A HAARP-induced torsion-field looking eerily like--

Our own Enterprise visualizations of much vaster torsion fields generated by the spinning Sun and orbiting planets ... across the entire solar system (below).

This, of course, is one of the scenarios we directly outlined in Part I -- that, somehow, the Norwegian HAARP facility near Tromso called EISCAT (European Incoherent SCATter Facility ...) was, indeed, "involved" in the creation of The Spiral ....

Now we had direct evidence from within the Spiral itself, strongly indicating that some kind of "external energy-field" had, indeed, been exerted on the Russian's "bus'" escaping fuel; that, this "field-imprinting" had then immediately created a radically different, concentric, highly-ordered radial pattern ... compared to the previous fluid spiral--

An obvious, "resonant EM standing-wave ... strongly interacting with the fuel/plasma being released from the runaway Russian rocket ... creating a striking Chladni geometric pattern."

But, is there any direct evidence -- from the Norwegian HAARP itself -- that it could have been, indeed, involved in the generation of The Spiral ...?

Yes.

A couple days after Part I was posted, I received an e-mail from David Wilcock; David had been working independently on his own extensive analysis of the Spiral (which eventually turned into an E-book -- which I have deliberately not read, so that our efforts and our conclusions are truly independent ...).
 

Was he kidding?!

And, indeed, according to the published logs (above), the EISCAT facility was, indeed, radiating both VHF and UHF EM radiation ... THROUGHOUT this critical 7:45 AM Spiral "window" on December 9th ....

In fact, EISCAT was specifically scheduled to carry out a high-power ionosphere dual-frequency experiment ... at dawn ....

An experiment called, provocatively, "Tequila Sunrise."

Blatantly demonstrating that "something," indeed, not only physically almost stopped the Russian Bulava in mid-flight ... but had then physically MOVED the "generating center" of the Spiral ... over 50 miles east (from its previous Newtonian missile trajectory, northeast) ... something operating in a definitely "non-Newtonian" fashion!

As we asked in Part I, was someone also sending an unmistakable "message" to the Russian government that morning--

With a blatant demonstration of Hyperdimensional/Torsion Field Physics Technology ...?

And if so--

"Who" ... to "whom" ... and "why?"

And, most important--

Why now?

And, if the latter, then--

Who was directly "taking on Russia" ... with such a blatant, public demonstration of a stunning "torsion-physics weapons technology?"--
 

Which, according to the evidence we have uncovered and presented here, was more than likely now caused by HAARP ... deliberately (for some reason ...) applying "Hyperdsimensional/Torsion Field Physics" to a Russian missile ....

A Physics whose central icon , representing the underlying mathematics of THAT "multi-dimensional Physics," is a unique geometric figure termed--

The "Schalfli Double-Six"--

Appearing in our three dimensions as "a rotating ... four-dimensional ... Hyperdimensional Tetrahedron" ....

Who have now -- in these astonishing apparitions -- publicly taken on BOTH reigning "superpowers" ... here on Planet Earth!?

Again, for those even slightly familiar with the "arc" of our Enterprise investigations over the past 20 or so years, and especially, for those who have read our "magnum opus" on the "radically distorted origins and inside politics" of NASA -- Dark Mission -- it should come as no surprise that our own first thoughts regarding the ultimate "creators" of this obviously "Tetrahedral Warning" was--

The Secret Space Program!

An "over a half-century-long Program" ... completely hidden from all public view ... the REAL Space Program ... based not on "primitive and dangerous space technologies, like rockets ..." -- but on deep-black, cutting-edge, Nazi-WWII-developed HD/torsion technologies--

The development of which has been well-documented in Dark Mission ... and by another Enterprise Associate -- Oxford's Dr. Joseph Farrell.

Apart from being highly relevant to the "Norway situation" (see below), Joseph's unique historical research, serendipitously, now also sheds stunning new light on the real explanation for the long-reigning "UFO distraction" of our time--

Roswell.

Farrell's paradigm-busting research -- based on both newly-declassified WWII Nazi documents, as well as a crucial new perspective on the evidence contained in the various Roswell "eyewitness testimonies," chronicled by other researchers over the years -- is that "Roswell" now, in all probability, represents the deliberate PR distorsion of a much more amazing reality--

An entire, hidden, herculian, top-secret, post-WWII torsion research and development program ..."--

Deliberately "smuggled" into the United States at the end of the War.

A program to initially "back-engineer early Nazi-developed WWII torsion technologies and weapons systems ..." -- and then make them operational.

That this -- not "little grey aliens" -- is the Ultra-Top-Secret Reality behind "the sixty-year-old, heavily manipulated, Roswell Legend ..." (below).

An even more startling reality ... artfully hidden behind "the crashed alien UFO cover-story," in all its on-going soap-opera ... for more than 60 years.

The fact is that "Roswell," in Farrell's analysis, is nothing less than a human anti-gravity "torsion" space vehicle ... derived from Nazi-derived technology, brought to the United States at the end of WWII--

Which crashed in a post-WWII "flight test."

Using--

Torsion technologies which, six decades later -- at the beginning of the second decade of the 21st Century -- could easily place "whoever has secretly mastered this real Physics" here on Earth ... and for over ~60 years ... as far ahead of the current US and Russian "space programs" ... as those programs are currently beyond--

The Stone Age!

A fact that somone -- that fateful December 9, 2009 -- wanted both the United States and Russia to vividly remember ....

So ... who?!

Volume II of Dolan's research -- UFOs and the National Security State (Vol II): The Cover-Up Exposed, 1973-1991-- contains this perceptive observation (below), relevant to our current Norway/Kremlin problem--

Writes Dolan (with a few editorial "annotations" by Enterprise ...):



"... another thing that had happened was that someone [on Earth] seemed to be developing and flying, if not actual flying saucers, then something very much along those lines. By the late 1980s the signs were becoming clear. Perhaps the Hudson Valley objects were not terrestrial objects, perhaps they were. By the end of the 1980s, however, sightings in California’s Antelope Valley and Nevada’s Area 51 were of objects that were surely made by the U.S. defense industry. In the judgment not merely of UFO-watchers but aviation and aerospace experts, it looked as if these objects were utilizing a form of field propulsion ...

"That is, anti-gravity.

"'Oh what a tangled web we weave when first we practice to deceive ...'

We can assume that the original lie of the 1940s [that UFOs do not exist] was intended to stall for time; meanwhile, policymakers would frantically try to figure out what was going on. But this lie developed into immense, complex, and ultimately separate [parallel governmental] infrastructure. The longer it continued, the more entrenched the established parties became; the more removed they became from officially established [Constitutional] truths; the less they were able to explain to the rest of the world what was actually going on. It was one thing to explain to the public that one or more extraterrestrial intelligences were freely operating on Planet Earth for purposes which they kept to themselves. It was entirely something else to explain that a massive black infrastructure [of separate, extraterrestrial, human government] had evolved, siphoning off public money, operating in total secrecy for years, developing [and NOT sharing stunning] new technologies, and making profits based on monopolistic exploitation of acquired ET technology. Another still to explain that the U.S. President, or other national leaders for that matter, were not necessarily the key decision-makers when it came to such matters [emphasis added] ...."

Dolan's research provides compelling, independent back-up, then, for our own developing hypothesis -- expressed publicly many, many times ... over many, many years -- that one of these two main types of "ET civilizations," currently interacting with the Earth--

What Dolan calls "a breakthrough civilization"--

Could, in fact, be--

A terrestrially-derived, post-World War II Nazi colony civilization ... attempting to "go home" to the Original--

As extensively detailed in Dark Mission.

Grown outward from Earth ... into the solar system ... inevitably, secretly, building on the Nazi's own early WWII HD/Torsion Physics "anti-gravity" technology ... the same technology also brought to the US as part of Paperclip ... over these past ~60 years.

To become another major component of--

THE Secret Space Program!

What was/is supremely ironic about all this, is the fact that in November, 2009 -- at the Annual "Secrets" Conference, in Tempe, Arizona -- only days before the Norway Spiral and the Kremlin Tetrahedron dramatically appeared ... I presented new results from our on-going Enterprise research into "the origins and political/technical evolution" of such a possible "post-WWII, secret space program" ....

Most critical to this assessment: "who" -- in the "mainstream" -- also has to have politically known about this "hidden reality" ... for those same ~60 years--

The deep, documentable connections now between "Truman" ... "Eisenhower" ... "JFK" ... and yes, "Obama"--

And, shockingly: 2012

Summarizing Farrell's critically important points:

"... so my "op within an op within an op" scenario is basically that someone [human], with probable access to hidden space technologies, and with all but certain access to weaponized versions of scalar-torsion technologies, brought the Twin Towers down. That "someone" is some sort of rogue extra-territorial organization [read -- "off planet Earth" human organization/state], with deep and historical connections to the radical Islamic underworld ...

"And that leaves me with, guess who -- the Nazis [emphasis added] ...."
 

Appeared first -- mirrioring to an amazing degree the "torsion-radial-geometry" of the Norway Spiral 44 days earlier ... but in the opposite hemisphere.

Then, 30 seconds later ... the northwest "ring" appeared --


Based on Wood's remarkable evidence pattern -- for the deployment and use of some kind of advanced "interferometer torsion-field weapon" (our term) in the destruction of the Towers "from afar" -- Farrell has incorporated this astonishing data (with a little kibitzing from Enterprise ...) into his larger "interplanetary war scenario" (above)--

A War obviously "continuing to escalate" ... occurring, perhaps, between some "rebellious faction" of the (in our model) "Nazi-derived Secret Space Program" ... and the "real world" political and economic infrastructure of the rest of this entire Planet ....

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Friday, April 18, 2014

Dissolving the limitations of a mind set: Perfectly possible to produce a negative gravitational field
It is perfectly possible to produce a negative gravitational field between the earth and a given object on or near its surface by the proper application of moving electric charges. Such a field would be effective only with respect to the given object. All other matter in the vicinity would remain within the positive portion of the curve.

Dissolving the limitations of a mind set

Recap to date: Vacuum energy and the Radius of Curvature VC

As can be seen, the Cosmology video clearly identifies contemporary mis-interpretations of reference frames and insinuates the infinite energy in the vacuum of space is always with us to use.

Chapter 3: Faster-than-light Relativity of an Interstellar Traveler



Vacuum Energy: Proof of Free Energy in the Space All Around Us

A new article on the limitless energy contained within the vacuum of space has been published by Waking Times referencing the work ofNassim Haramein and The Resonance Project Foundation. Entitled "Vacuum Energy: Proof of Free Energy in the Space All Around Us", the article does a good job describing the vacuum energy and its importance in physics while describing the fundamental principals behind Nassim Haramein's unified field theory.

Infinite Vacuum Energy in Quantum Physics

This is not a fringe theory. This is fundamental to the accepted physics paradigms of quantum theory which deal specifically with the level of the universe where all things are energy, or at least where they oscillate between energy and form. As quoted in one of the most fundamental physics textbooks, Gravitation, by three of the most highly influential physicists of the 20th Century, Charles Misner, Kip Thorne, and John Archibald Wheeler:

“…present day quantum field theory “gets rid by a renormalization process” of an energy density in the vacuum that would formerly be infinite if not removed by this renormalization.” (Gravitation, p.426)

In other words, they accept that the vacuum structure – allegedly empty space – is infinitely dense, but instead of dealing with infinity directly they attempt to renormalize this value. On the one hand it is logical to attempt to renormalize infinity, because after all, it is easier to plug a definite number into an equation than it is to use infinity. But on the other hand, in the world outside of mathematics, to not accept the infinite density of vacuum energy is to avoid a truthful perceptual experience and understanding of reality. On the topic of renormalization, Nassim Haramein can add to this conversation:

“To understand this [the infinite energy density of the vacuum] better, physicists applied a principle of “renormalisation”, using a fundamental constant to cut off the number and get a finite idea of how dense the vacuum energy must be, with all its vibrations. The cut-off value used was the Planck’s distance or length, named after the great physicist Max Planck, who is considered to be the founder of quantum theory. This value is thought to be the smallest vibration possible.” (To Infinity and Beyond: Transcending Our Limitations by Nassim Haramein)

The irony of the situation is that when they tried to renormalize the “energy density in the vacuum that would formerly be infinite” they came up with a value that was not much better. Using the Planck’s distance they decided to calculate the vacuum energy density by counting the number of Planck’s distances they could fit into a centimeter cube of space by stacking them like subatomic bricks, fitting as many as possible into that area.

Then they calculated the total amount of energy that was available in that space by multiplying the energy of a single Planck’s distance with the total number of Planck’s distances they packed into that centimeter cubed of space so that they could have a definite value for the density of vacuum energy (and remember, all of this is being done in order to get a value that wasn’t infinite).

The resulting “renormalized” value that they got for the vacuum energy density was 10^93 grams per centimeter cube of space. That is 10 with 93 zeroes after it, an enormous number. But to put the true enormity of this number in perspective, if the entire known universe was compacted into a centimeter cube of space, it would only reach a density of 10^55 grams/centimeter cubed! In other words, the renormalized density for vacuum energy exceeds the mass of the entire known universe … compacted into a centimeter cubed of space (from Crossing The Event Horizon).

Nassim continues:

“The vacuum energy density, or what can be called a Planck’s density, was in the order of 10^93 grams per cubic centimeter of space and was quickly dubbed ‘the worst prediction physics has ever made’ or ‘the vacuum catastrophe’.” (To Infinity and Beyond by Nassim Haramein)
The Casimir Effect

The existence of vacuum energy has also been verified by the Casimir Effect. In 1948, Dutch physicist Hendrik Casimir devised a test that would either prove or disprove the existence of vacuum energy.

He theorized that if you could put two extremely thin metal plates together at an absurdly small distance from one another (we are taking about a distance of mere microns apart), then if there was vacuum energy you would create an imbalance within vacuum energy (or ‘an imbalance in the quantum fluctuations‘ as vacuum energy is more technically called) that would exert a force on the plates.

By putting these metal plates so close together you would have isolated all but the smallest wavelengths within the vacuum thus creating pressure on the outside of the plates which would have pushed them together, proving the existence of vacuum energy.

In 1948 when Hendrik Casimir came up with this idea the technology was not around to test his theory. But a few decades later scientists where able to carry out this experiment and prove conclusively that Hendrik Casimir was correct, and that there is an energy density to the vacuum. Since then this experiment has been validated many times by many scientists, and it has become known as ‘The Casimir Effect’. This is conclusive and undeniable proof of the existence of vacuum energy which is free energy.

(For more information on the Casimir Effect and on Free Energy check out this great article: Multiple Scientists Confirm the Existence of Free Energy)

Conclusion – Moving Forwards

We are swimming within an infinitely dense sea of energy. It has been proven not only that everything is energy, but also that each and every centimeter cube of space contains infinite energy. If we used our resources as individual nations and as a planet searching for ways to tap into this energy, instead of suppressing new research that has already done so, then in a few short years we could be powering our planet with free vacuum energy extracted directly from the structure of space-time.

No more oil. No more pollution. No more wars over energy. No more needing to work to heat our homes. We could all quite our jobs and have unlimited free time to pursue our passions and contribute our knowledge and creativity to society. We would have time to build gardens that maintain themselves, and collectively produce natural food to feed our planet while we spend our days in nature, following our passions, and doing what we love to do.

By tapping into vacuum energy with our technology and with perception, we can change the world.

We were all taught that space-time "curves" according to Albert Einstein's theory of relativity, however this curving doesn't account for the fact that everything in the universe, on all scales, is spinning. Nassim Haramein added torque and Coriolis forces to Einstein's filed equations to properly account for the spin of all things. By doing so, Haramein has developed equations that predict the topology of a black hole being not just one that is curving toward singularity, but CURLING toward stillness, like water going down the drain. When you pull the plug out of your bathtub drain the water doesn't just curve and go straight down along the most direct path down the funnel, it spins as it moves down and important to remember, the AIR spins UP.

Where you have a change in density, you get a vortex as the density gradient moves toward centropy, creating dynamic equilibrium otherwise known as a Torus.



Nassim Haramein's paper "The Schwarzschild Proton" presents a new solution for the mass of the proton giving a result that is much heavier than the one standard model predicts. While the standard proton has a mass 10 to the -24g, the proton that Nassim Haramein's equations describe have a mass of 10 to the 14g : a difference of 38 orders of magnitude.

The different measurements occur due to two different ways of measuring the mass of the proton. The standard model ignores the energy-density of the space itself that exists inside the atom through a mathematical trick called "renormalization", whereas Nassim Haramein appropriately accounts for the energy-density of the space itself inside the atom, giving it a much larger value.

The resulting mass shows that the proton itself obeys the Schwarzschild condition of a black hole and has enough mass to actually be considered a miniature black hole itself. The standard model is only accounting for the mass as observed from OUTSIDE the proton, whereas Nassim is accounting for the mass inside the proton which includes the mass dilation that occurs INSIDE the event horizon of the mini black hole. Mass increases exponentially if it is spinning at a rate that approaches the speed of light inside the event horizon of any black hole (black whole).

When you place both proton measurements into a graph and compare the proton mass vs. the proton radius along with many other known objects in the universe, a linear relationship of mass vs. radius pattern arises. The Schwarzschild proton fits in perfect alignment with all other objects on all scales in it's relationship of mass vs. radius, whereas the standard model proton falls way off the graph. The proton, the sun and the galaxy are all centered by various scale black holes, all centered by singularity.

Everything in the universe is centered by stillness. Space-time curls like water going down the drain to the singularity in the center of black holes on all scales in the infinite scalar tetrahedral geometry of fabric of the vacuum...

For more details, see the "The Schwarzschild Proton" paper and "Scale unification: a universal scaling law" paper themselves:



If you wanted to somehow illustrate the complex vorticular dynamics of the dualTorus structure that defines black holes on all scales all in one simple 2-dimensional symbol, you might draw something similar to the ancient Chinese Yin and Yang symbol.

This animation, which was created by animators directed by Nassim Haramein for his "Black Whole" DVD, shows how the dual torus and the Yin Yang are describing the very same dynamics through animated graphics.


POINTS OF REFERENCE: Keep the Eye on the Ball

we still do not have feedback from any reader’s insights on the effects a varying VC differential, as frequency, would exhibit between any 2 or more stationary objects.

With space and time constant between any two or more specified reference points, as an energy differential in frequency approaches and exceeds the quantity VC, four critical components must be reconsidered:

VC potential differential: already exists between matter and electrons (electric, magnetic, gravitational fields)

Simultaneity: events which are observed simultaneously, occur simultaneously insofar as that observer is concerned, and the simultaneity of events is a condition which depends entirely upon the position of the observer with respect to those events.

VC definition: the kinetic energy equivalent of the mass energy of matter – the pivotal point about which the natural laws (space time mass matter energy gravity) become manifest

Gravity: the positive and negative charges of the protons and electrons, when united within the neutron, are not discernible as charges but exist as energy which produces the gravitational field


On A Testable Unification Of Electromagnetics, General Relativity, And Quantum Mechanics

T.E. Bearden

Association of Distinguished American Scientists
2311 Big Cove Road, Huntsville, Alabama 35801
Walter Rosenthal
4876 Bethany Lane, Santa Maria, California 93455
Copyright © 1991 by T.E. Bearden & W. Rosenthal, All Rights Reserved.

Abstract
Unrecognized for what it was, in 1903-1904 E.T. Whittaker (W) published a fundamental, engineerable theory of electrogravitation (EG) in two profound papers. The first (W-1903) demonstrated a hidden bidirectional EM wave structure in the scalar potential of vacuum, and showed how to produce a standing scalar EM potential wave -- the same wave discovered experimentally four years earlier by Nikola Tesla. W-1903 is a hidden variable theory that shows how to deterministically curve the local and/or distant space-time using EM. W-1904 shows that all force field EM can be replaced by interferometry of two scalar potentials, anticipating the Aharonov-Bohm effect by 55 years and extending it to the engineerable macroscopic world. W-1903 shows how to turn EM into G-potential, curve local and/or distant space-time, and directly engineer the virtual particle flux of vacuum. W-1904 shows how to turn G-potential and curvature of space-time back into force-field EM, even at a distance. The papers implement Sakharov's 1968 statement that gravitation is not a fundamental field of nature, but a conglomerate of other fields.

Separately applied to electromagnetics (EM), quantum mechanics (QM), and general relativity (GR), an extended superset of each results. The three supersets are Whittaker-unified, so that a testable, engineerable, unified field theory is generated. EM, QM, and GR each contained a fundamental error that blocked unification, and these three errors are explained. The Schroedinger potential can also be structured and altered, indicating the direct engineering of physical quantum change. Recently Ignatovich has pointed out this hidden bidirectional EM wave structure in the Schroedinger potential, without referencing Whittaker's 1903 discovery of the basic effect. The potential for applying the new approach to explain the nature of mind and thought, and providing a laboratory-testable theory for them, is briefly noted and indicative major references cited. Some of the possible implications for physics and biology are pointed out.

Note the problems/issues regarding scale invariance always appear at extremely large and small scales – differentials approaching, at, and exceeding the equivalent of the QC, velocity of light energy differential


 

Elektronik

Physics of UFO gravity manipulation - by Paul E Potter

  Gravity - Antigravity  Dosyası

Hiçbir yazı/ resim  izinsiz olarak kullanılamaz!!  Telif hakları uyarınca bu bir suçtur..! Tüm hakları Çetin BAL' a aittir. Kaynak gösterilmek şartıyla  siteden alıntı yapılabilir.

© 1998  Cetin BAL - GSM:+90  05366063183 -Turkiye / Denizli 

Ana Sayfa / Index /  E-Mail / Kuantum Fiziği /  UFO Technology /

                                                 Roket bilimi / UFO Galerisi / Astronomy